Το ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου και σύσσωμη η ηγεσία του έδωσαν και αυτή τη φορά διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στο αστικό σύστημα. Σε ένα τόσο κρίσιμο γεγονός απέδειξαν ότι ο τίτλος του κόμματος (σοσιαλιστικό) δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική του. Το ΠΑΣΟΚ έχει γίνει αυθεντικό αστικό κόμμα με καθαρόαιμη νεοφιλελεύθερη πολιτική αλλά και ξεκάθαρη κατασταλτική και αντιδημοκρατική κατεύθυνση.
A Ας θυμηθούμε, ενδεικτικά, ορισμένα κυβερνητικά πεπραγμένα του:
1. Το ΠΑΣΟΚ "έχτισε" στην περίοδο της διακυβέρνησής του τους εκσυγχρονισμένους κατασταλτικούς μηχανισμούς, από τα ειδικά σώματα, τα ΕΚΑΜ και τους "ράμπο" της Αντιτρομοκρατικής, μέχρι τους ειδικούς φρουρούς και τους συνοριοφύλακες (τα σύγχρονα ΤΕΑ). Στο επίπεδο αυτό, μάλιστα, υστερεί η ΝΔ, που μόνο την Αγροφυλακή κατάφερε να προσθέσει. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χρησιμοποίησαν αυτούς τους τρομοκρατικούς μηχανισμούς με ιδιαίτερη αγριότητα. Ποιος δεν θυμάται τους "εκσυγχρονιστές" να επιτίθενται ενάντια στις μεγάλες κινητοποιήσεις των καθηγητών (κατάργηση επετηρίδας), των αγροτών και των μαθητών (μεταρρύθμιση Αρσένη); Ποιος δεν θυμάται τους "μεταρρυθμιστές" να κάνουν τα ίδια ενάντια στο εκπαιδευτικό κίνημα του άρθρου 16;
2. Όταν αυτοί οι κατασταλτικοί μηχανισμοί γίνονται ένα από τα κύρια στηρίγματα του συστήματος, και επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ, φυσικό είναι να αποθρασύνονται και εύκολα φτάνουν να αυθαιρετούν, μέχρι και να δολοφονούν. Και επιπλέον να απολαμβάνουν και της δικαστικής ατιμωρησίας. Και εδώ είναι πάλι το ΠΑΣΟΚ που έδειξε το δρόμο: ο δολοφόνος ΜΑΤατζής Μελίστας, που εκτέλεσε το 1985, στο γιορτασμό του Πολυτεχνείου, το 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά, αθωώνεται λίγα χρόνια μετά.
3. Διαχρονική και δικομματική είναι επίσης η κατάφωρη παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του αγωνιζόμενου λαού και της νεολαίας. Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επιχείρησε να επιβάλει την τάξη στα εξεγερμένα ενάντια στη "μεταρρύθμιση Αρσένη" σχολεία το ΠΑΣΟΚ το 1999. Με εισαγγελείς και μαθητοδικεία. Δύο φορές οι κινητοποιήσεις των ναυτεργατών ενάντια στην εφοπλιστική ασυδοσία και στον εργασιακό μεσαίωνα αντιμετωπίστηκαν με πολιτική επιστράτευση – τη μια ήταν η κυβέρνηση Σημίτη, την άλλη η κυβέρνηση Καραμανλή. Δικομματική υπογραφή φέρουν και οι φασιστικοί τρομονόμοι. Το ίδιο ισχύει για ολόκληρο το πλαίσιο αστυνομοκρατίας και φακελώματος, που "εισάγεται" από την ΕΕ αντιγράφοντας το "δόγμα" Μπους.
4. Διαχρονική και δικομματική είναι επίσης η πολιτική της στήριξης στους παρακρατικούς μηχανισμούς. Το παρακράτος και οι φασιστικές συμμορίες δρουν ανενόχλητες ενάντια στη νεολαία (με αποκορύφωμα το θανατηφόρο –και περίπου ατιμώρητο– τραυματισμό του Δ. Κουσουρή από χρυσαυγίτες το 1998). Το ίδιο, ενάντια στους μετανάστες (χρυσαυγίτικες επιθέσεις σε Αιγάλεω και Αγ. Παντελεήμονα). Κι όλ’ αυτά σε στενή, μάλιστα, συνεργασία με τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ. Από την άλλη, το διεθνές παρακράτος έχει μετατρέψει τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι, όπως έδειξε η υπόθεση των υποκλοπών (2004) και οι απαγωγές των Πακιστανών (2005). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις αξιοποιήθηκαν από τη ΝΔ συμφωνίες που είχε υπογράψει το ΠΑΣΟΚ με τους Αμερικάνους, στα πλαίσια της "αντιτρομοκρατικής εκστρατείας" του Μπους.
Συμπερασματικά, η Ελλάς Ελλήνων Αστυνομικών, αντιδημοκρατικών εκτροπών και παρακράτους, είναι αποτέλεσμα συνολικά του αλληλοϋποστηριζόμενου δικομματισμού. Κι επειδή αυτή είναι η πολιτική αιτία που οδήγησε στη δολοφονία του 16χρονου νέου, μπορούμε χωρίς δισταγμό να πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει σοβαρότατες ευθύνες γι’ αυτή.
B Είναι ενδεικτική η στάση του ΠΑΣΟΚ αυτές τις κρίσιμες στιγμές μετά τη στυγερή δολοφονία του 16χρονου νέου. Δείχνει πως θα συμπεριφερθεί απολύτως ανάλογα με το παρελθόν, αν τυχόν επιστρέψει στην κυβέρνηση. Επισημαίνουμε, λοιπόν, ότι το ΠΑΣΟΚ:
1. Δεν προέβη σε καταδίκη της πολιτικής της αστυνομοκρατίας. Αντιμετώπισε τη δολοφονία σαν ένα "μεμονωμένο" και ατυχές περιστατικό. Απλώς εξέφρασε τα συλλυπητήριά του (όπως και η κυβέρνηση Καραμανλή), ενώ ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε το λαό "να ανάψει ένα κερί στη μνήμη του αδικοχαμένου νέου την Τρίτη 8 Δεκεμβρίου, στις 19:00".
2. Δεν θεώρησε ότι είναι η κυβέρνηση που όπλισε το χέρι του "ειδικού φρουρού". Δεν μπορεί να το αναγνωρίσει αυτό, διότι τότε θα έπρεπε να αναγνωρίσει και τις δικές του τεράστιες ευθύνες για την πολιτική της τρομοκρατίας, της αστυνομοκρατίας, της ατιμωρησίας.
3. Δεν πήρε μέρος σε καμιά εκδήλωση διαμαρτυρίας, σε καμιά λαϊκή κινητοποίηση. Δεν πήρε καμιά πρωτοβουλία. Έδειξε έτσι πόσο φοβάται την ενεργοποίηση του λαού.
4. Ταυτίστηκε με την κυβερνητική μεθόδευση για αλλαγή του κλίματος, μέσω της υπερπροβολής των επεισοδίων. Έκανε σημαία του το "όχι στη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται". Εξίσωσε ορισμένες σπασμένες βιτρίνες με τη βία της κυβέρνησης των δολοφόνων και των κλεπτοκρατών, που σκοτώνει παντού: νέα παιδιά στις πλατείες, εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς και πολίτες στους δρόμους-καρμανιόλες. Αλλά το ΠΑΣΟΚ προχώρησε κι ακόμη παραπέρα.
5. Μπροστά στο ξέσπασμα της οργής του λαού, έπαιξε κρίσιμο ρόλο για την εκτόνωση της αγανάκτησης, προσφέροντας χείρα βοηθείας και στην κυβέρνηση Καραμανλή και στο αστικό σύστημα γενικότερα. Στην προδοτική συμφωνία ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, στην πρωτοφανή ακύρωση της πορείας της Πρωτομαγιάς, προστίθεται τώρα η αναστολή της πορείας την ημέρα της γενικής απεργίας στις 10 Δεκέμβρη. Με το ΠΑΣΟΚ επιπρόσθετα να διατυμπανίζει επίτηδες τον κίνδυνο επεισοδίων προκειμένου να αποτρέψει τη μαζική συμμετοχή.
Γι’ αυτό κανένας δεν πρέπει πια να παρασυρθεί από τη λογική του δήθεν "μικρότερου κακού". Είναι, τα δύο μεγάλα κόμματα, ένα και το αυτό, μοιάζουν σα δύο σταγόνες νερό.