Γιάννης Μαΐστρος: “Η παιδεία ας γίνει πυρήνας αντίστασης όλης της κοινωνίας”

Συνέντευξη με τον Γιάννη Μαΐστρο, αντιπρόεδρο της ΠΟΣΔΕΠ

Στην απόφαση της ΠΟΣΔΕΠ να προχωρήσει σε απεργίες το επόμενο διάστημα αναφέρεται μιλώντας στην "Αριστερά!" ο αντιπρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ Γιάννης Μαΐστρος, τονίζοντας ότι ο συντονισμός της δράσης όλων των κομματιών της εκπαίδευσης είνσι ο καλύτερος δρόμος για να υπάρξει αντίσταση στις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση. Επίσης, σημειώνει ότι ο χώρος της παιδείας μπορεί να συσπειρώσει και να ενεργοποιήσει όλους τους εργαζόμενους που πλήττονται από τη νεοφιλελεύθεη πολιτική.

Η ΠΟΣΔΕΠ αποφάσισε αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις για το επόμενο διάστημα μέχρι τα τέλη Νοέμβρη. Ποια είναι η δική σας σκέψη πάνω σ’ αυτό;

Προτείναμε αυτόν το βηματισμό, αφενός σαν ένα ξεκίνημα για να μπορέσουμε να συντονιστούμε πρώτα απ’ όλα με τους φοιτητές, τις παρατάξεις, τους συλλόγους. Αφετέρου για να δούμε κατά πόσο και οι σύλλογοι των πανεπιστημιακών μπορούν να ακολουθήσουν αυτόν το βηματισμό ώστε να εξελιχθεί μετά από τις 29/11 σε μια μεγαλύτερη, ευρύτερη κλιμάκωση, εφόσον η κυβέρνηση δεν αντιδράσει όπως θέλουμε, εάν δεν αρχίσει δηλαδή να υποχωρεί.

Υπάρχει ήδη μια εγρήγορση στα διάφορα κομμάτια της εκπαίδευσης στη ΔΟΕ, στην ΟΛΜΕ, στην ΠΟΣΔΕΠ και στους μαθητές με τις καταλήψεις το προηγούμενο διάστημα. Εκτιμάτε ότι φέτος μπορεί είναι χρονιά ενός μεγάλου ξεσηκωμού στο χώρο της παιδείας;

Είναι ο μόνος δρόμος για να μπορέσει να υπάρξει μια "σωστή αντίδραση", ή καλύτερα θα έλεγα, αντίσταση στις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις που επιδιώκουν τόσα χρόνια η κυβέρνηση καθώς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι αλήθεια ότι το κίνημα παιδείας, όπως το ονομάσαμε, είναι από τα λίγα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας που μπόρεσε πραγματικά να σταθεί και να συσπειρώσει δίπλα του μέλη της κοινωνίας είτε οργανωμένα σε ομάδες είτε κοινωνικές ομάδες οι οποίες συνέπλευσαν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, λόγου χάρη, ότι μετά από τις μεγάλες αυτές απεργιακές κινητοποιήσεις και καταλήψεις, είδαμε καταλήψεις να γίνονται σε εργοστάσια, σε νησιά, και να επιδιώκουν το διακύβευμα το δικό τους. Είδαμε οργανωμένα συνδικάτα και ομοσπονδίες να μην προσέρχονται στον στημένο διάλογο, καταγγέλλοντας ακριβώς αυτή τη στάση που κι εμείς είχαμε καταγγείλει. Θεωρούμε λοιπόν ότι με αφορμή και με αιχμή, αν θέλετε, τα ζητήματα της εκπαίδευσης –που δεν είναι καθόλου τυχαία γιατί είναι τεράστια τα συμφέροντα–, θα είναι μια πολύ σημαντική αρχή για να συσπειρωθούν όλοι οι κλάδοι, παρότι αυτή τη στιγμή μπορεί να στραβοπατήσει ένας κλάδος, είτε αυτοί είναι οι πανεπιστημιακοί, είτε είναι η ΟΛΜΕ, όπως συνέβη. Και ελπίζουμε σε μια προοπτική, μια συνάντηση στο δρόμο. Γιατί οι προσπάθειες γίνονται από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, οι προσπάθειες γίνονται από τα συνδικάτα, έχουμε όλοι ευθύνη γι’ αυτό που γίνεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι διαλύεται πλέον το πανεπιστήμιο και θα μιλάμε για ένα διαφορετικό τοπίο μετά από την πολεμική αυτή επέμβαση.

Ποιες στοχεύσεις θα πρέπει να έχει κατά τη γνώμη σας το εκπαιδευτικό κίνημα για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό; Ποιοι είναι οι κεντρικοί εχθροί; Σε ποιους πρέπει να στρέψει τα κεντρικά του πυρά;

Πρώτα απ’ όλα εδώ βλέπουμε ότι το οργανωμένο συμφέρον, το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο στο χώρο της εκπαίδευσης εκπροσωπείται είτε από τα ΚΕΣ είτε από τις μεγάλες αλυσίδες των πανεπιστημίων και των από απόσταση εκπαίδευση πανεπιστημίων που επέρχονται, είναι πολύ μεγάλο και αυτό είναι ένας πρώτος στόχος. Επειδή όμως, εδώ υπάρχουν οι τοποτηρητές τους, οι πολιτικοί εκπρόσωποι, οι κομισάριοί τους, που είναι οι κυβερνήτες και οι ευρωκράτες οι οποίοι προσπαθούν να υλοποιήσουν αυτήν την πολιτική, εμείς στοχεύουμε στο να πούμε "πάρτε πίσω αυτούς τους νόμους". Όλους τους νόμους της αναδιάρθρωσης, γιατί ακριβώς στοχεύουμε σε εκείνο το πίσω, στο οργανωμένο κεφάλαιο που θέλει να κερδοσκοπήσει εις βάρος, αν θέλετε, και των αξιών, είτε είναι εθνικές, είτε είναι κοινωνικές κατακτήσεις.

Τέλος, θα ήθελα να συμπληρώσω πως νομίζω ότι θα ήταν σωστό να υπάρχει ένας συντονισμός. Γι’ αυτό το λόγο και δεν προκρίναμε καμία απεργιακή κινητοποίηση μεγαλύτερης κλίμακας ώστε να υπάρχει αυτός ο βηματισμός, μέσα από τον οποίο ελπίζουμε να υπάρξει ο συντονισμός καταρχήν με το φοιτητικό κομμάτι, και βέβαια γιατί όχι και με τους καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης και τους δασκάλους. Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και οι μαθητές δεν έχουνε πάει στο σπίτι τους.

τη συνέντευξη πήρε ο Κώστας Κωστόπουλος