ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΥΡΩΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ανατριχιαστικό το νέο ευρωσύνταγμα

Στις 18 και 19 Οκτώβρη συνήλθε στη Λισσαβόνα η Διακυβερνητική Διάσκεψη της ΕΕ, με σκοπό την έγκριση του σχεδίου του νέου ευρω-συντάγματος. «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» αποκαλούν τώρα τη νέα θεσμική βάση της ΕΕ, που εγκολπώνει όλες τις προηγούμενες συνθήκες και πληθώρα άλλων αντιλαϊκών ρυθμίσεων. Είναι εξίσου αντιδραστική με το ευρωσύνταγμα, που συνταγματοποιούσε το νεοφιλελεύθερο και ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ και που αποσύρθηκε μετά τα ΟΧΙ των λαών σε Γαλλία και Ολλανδία. Οι ελάχιστες διαφορές μεταξύ των δύο συνθηκών είναι μόνο τυπικού χαρακτήρα. Σε μερικά δε ζητήματα η τωρινή «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» πηγαίνει ακόμη πιο πέρα. Παρακάτω δημοσιεύουμε ορισμένα αποσπάσματα (όπως υποβλήθηκαν προς έγκριση, άλλωστε δεν υπάρχει καμιά ένδειξη διαφωνίας).

 

Δεν θα χρησιμοποιείται ο όρος «Σύνταγμα», ο «Υπουργός Εξωτερικών της Ένωσης» θα λέγεται Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, και οι όροι «νόμος» και «νόμος-πλαίσιο» θα εγκαταλειφθούν, καθότι θα παραμείνουν εν χρήσει οι υπάρχουσες ονομασίες «κανονισμός», «οδηγία» και «απόφαση». Δεν θα υπάρχει άρθρο με μνεία συμβόλων της Ένωσης, όπως σημαίας, ύμνου ή εμβλήματος. Καθ’ όσον αφορά την υπεροχή του ενωσιακού δικαίου, η ΔΚΔ θα εγκρίνει μια δήλωση που θα υπενθυμίζει την υπάρχουσα νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ: «οι Συνθήκες και το δίκαιο που θεσπίζεται από την Ένωση βάσει των Συνθηκών υπερισχύουν έναντι του δικαίου των κρατών μελών». Αυτό θα επισυναφθεί στην Τελική Πράξη της ΔΚΔ.

Αυτές είναι οι αλλαγές που έχουν τυπικό χαρακτήρα. Τα ουσιώδη παραμένουν.

 

Η Ένωση εγκαθιδρύει εσωτερική αγορά. Εργάζεται για τη βιώσιµη ανάπτυξη της Ευρώπης µε γνώµονα την ισόρροπη οικονοµική ανάπτυξη και τη σταθερότητα των τιµών, την άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικονοµία της αγοράς, µε στόχο την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο, και το υψηλό επίπεδο προστασίας και βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος.

Παραμένει η στοχοπροσήλωση στην οικονομία της αγοράς και άκρως ανταγωνιστική μάλιστα. Απλά επενδύεται με αναφορές σε κοινωνικούς στόχους, που δεν συνοδεύονται όμως από καμιά δέσμευση.

 

Στις σχέσεις της µε τον υπόλοιπο κόσµο, η Ένωση προβάλλει και προωθεί τις αξίες της και τα συµφέροντά της και συµβάλλει στην προστασία των πολιτών της. Συµβάλλει στην ειρήνη, την ασφάλεια, τη βιώσιµη ανάπτυξη του πλανήτη, την αλληλεγγύη και τον αµοιβαίο σεβασµό μεταξύ των λαών, το ελεύθερο και δίκαιο εµπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας και την προστασία των ανθρώπινων δικαιωµάτων, ιδίως των δικαιωµάτων του παιδιού, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου και, ιδίως, στον σεβασµό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωµένων Εθνών. Η Ένωση επιδιώκει τους στόχους αυτούς µε πρόσφορα µέσα, ανάλογα µε τις αρµοδιότητες που της απονέµονται µε τις Συνθήκες.

Εξίσου άνευρες αναφορές, που συνεχώς καταπατιούνται από την ΕΕ και που δεν αποτρέπουν, όπως πιο κάτω θα φανεί, τους σαφείς στόχους για στρατιωτικοποίηση της ΕΕ.

 

Το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο εκλέγει τον Πρόεδρό του µε ειδική πλειοψηφία για δυόµισι έτη, η δε θητεία του είναι άπαξ ανανεώσιµη.

Αρχής γενοµένης από 1ης Νοεµβρίου 2014, ως ειδική πλειοψηφία ορίζεται ποσοστό τουλάχιστον 55% των µελών του Συµβουλίου, το οποίο περιλαµβάνει τουλάχιστον δέκα πέντε µέλη και αντιπροσωπεύει κράτη µέλη που συγκεντρώνουν ποσοστό τουλάχιστον 65% του πληθυσµού της Ένωσης.

Η µειοψηφία αρνησικυρίας πρέπει να περιλαµβάνει τουλάχιστον τέσσερα µέλη του Συµβουλίου, ειδάλλως θεωρείται ότι επιτυγχάνεται ειδική πλειοψηφία.

Από 1ης Νοεµβρίου 2014, η Επιτροπή απαρτίζεται από αριθµό µελών ο οποίος, συµπεριλαµβανοµένου του Προέδρου της και του Ύπατου Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέµατα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, αντιστοιχεί στα δύο τρίτα του αριθµού των κρατών µελών, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο αποφασίσει οµόφωνα να αλλάξει τον εν λόγω αριθµό.

Σημαντική αλλαγές σε σχέση με σήμερα στη διοίκηση και στους τρόπους λήψης (ή αποτροπής με βέτο) των αποφάσεων, που περιθωριοποιούν το ρόλο των μικρών κρατών.

 

Η κοινή πολιτική ασφάλειας και άµυνας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Εξασφαλίζει στην Ένωση επιχειρησιακή ικανότητα βασισµένη σε µη στρατιωτικά και στρατιωτικά µέσα. Η Ένωση μπορεί να κάνει χρήση των µέσων αυτών σε αποστολές εκτός της Ένωσης προκειµένου να διασφαλίζει τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας, σύµφωνα µε τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωµένων Εθνών.

Το Συµβούλιο µπορεί να αναθέτει την εκτέλεση αποστολής, στο πλαίσιο της Ένωσης, σε οµάδα κρατών µελών προκειµένου να διατηρηθούν οι αξίες της Ένωσης και να εξυπηρετηθούν τα συµφέροντά της.

Όλες οι αποστολές µπορούν να συµβάλλουν στην καταπολέµηση της τροµοκρατίας, μεταξύ άλλων µε τη στήριξη τρίτων χωρών για την καταπολέµηση της τροµοκρατίας στο έδαφός τους.

Τα κράτη µέλη που πληρούν υψηλότερα κριτήρια στρατιωτικών δυνατοτήτων και έχουν αναλάβει δεσµευτικότερες υποχρεώσεις στον τοµέα αυτό, ενόψει των πλέον απαιτητικών αποστολών, θεσµοθετούν µόνιµη διαρθρωµένη συνεργασία στο πλαίσιο της Ένωσης.

Πλήρης αντιγραφή του δόγματος Μπους. Προσέξτε τι ακολουθεί

 

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισµός Άµυνας, έχει ως αποστολή: α) να συµβάλλει στον καθορισµό των στόχων ως προς τις στρατιωτικές δυνατότητες των κρατών µελών και να αξιολογεί την τήρηση των υποχρεώσεων που αναλαµβάνουν τα κράτη µέλη, β) να προωθεί την εναρµόνιση των επιχειρησιακών αναγκών και την καθιέρωση αποτελεσµατικών και συµβατών µεθόδων προµηθειών, γ) να υποβάλλει προτάσεις για πολυµερή σχέδια δ) να στηρίζει την έρευνα στον τοµέα της αµυντικής τεχνολογίας, να σχεδιάζει κοινές ερευνητικές δραστηριότητες και µελέτες σχετικά µε τεχνικές λύσεις ανταποκρινόµενες στις µελλοντικές επιχειρησιακές ανάγκες. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισµός Άµυνας είναι ανοιχτός σε κάθε κράτος µέλος που επιθυµεί να συµµετάσχει σε αυτόν.

Ένα νέο σημαντικό βήμα για τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ

 

Η Ένωση αναπτύσσει κοινή µεταναστευτική πολιτική, η οποία έχει ως στόχο να εξασφαλίζει, σε όλα τα στάδια, την αποτελεσµατική διαχείριση των µεταναστευτικών ροών, τη δίκαιη µεταχείριση των υπηκόων τρίτων χωρών που διαµένουν νόµιµα στα κράτη µέλη καθώς και την ενισχυµένη πρόληψη της παράνοµης µετανάστευσης και της εµπορίας ανθρώπων και την καταπολέµησή της. Για τους σκοπούς αυτούς (σσ: τα όργανα της ΕΕ) λαµβάνουν µέτρα σχετικά µε τους ακόλουθους τοµείς: λαθροµετανάστευση, παράνοµη διαµονή, καθώς και αποµάκρυνση και επαναπατρισµός των παρανόµως διαµενόντων.

Το ακροδεξιό μοντέλο Σαρκοζί υλοποιεί την «Ευρώπη –φρούριο» ενάντια στους μετανάστες.

 

Αποστολή της Eurojust είναι η δίωξη σοβαρών εγκληµάτων που έχουν επιπτώσεις σε δύο ή περισσότερα κράτη µέλη ή απαιτούν δίωξη σε κοινές βάσεις, βάσει επιχειρήσεων που διεξάγονται και πληροφοριών που παρέχονται από τις αρχές των κρατών µελών και την Ευρωπόλ.

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι αρµόδια για την καταζήτηση, τη δίωξη και την παραποµπή ενώπιον της δικαιοσύνης, ενδεχοµένως σε σύνδεση µε την Ευρωπόλ, των δραστών αδικηµάτων εις βάρος των οικονοµικών συµφερόντων της Ένωσης.

Η Ένωση αναπτύσσει αστυνοµική συνεργασία στην οποία συµµετέχουν όλες οι αρµόδιες αρχές των κρατών µελών.

Αστυνομοκρατία και σιδηρόφρακτη δημοκρατία στην ΕΕ.

 

Η Ένωση έχει ως στόχο να ενισχύσει τις επιστηµονικές και τεχνολογικές της βάσεις, µε τη δηµιουργία ευρωπαϊκού χώρου έρευνας στον οποίο οι ερευνητές, οι επιστηµονικές γνώσεις και οι τεχνολογίες κυκλοφορούν ελεύθερα, για να διευκολύνει την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητάς της. Προκειµένου να προωθηθεί η επιστηµονική και τεχνική πρόοδος, η βιοµηχανική ανταγωνιστικότητα και η εφαρµογή των πολιτικών της, η Ένωση καταστρώνει ευρωπαϊκή πολιτική διαστήµατος.

Ευρωπαϊκός χώρος έρευνας κατά το πρότυπο της Μπολόνια. Και επιτάχυνση μην μείνουμε πίσω από τους Αμερικάνους στον ανταγωνισμό του διαστήματος.

 

Εάν, µετά παρέλευση δύο ετών από την υπογραφή Συνθήκης που αναθεωρεί τις Συνθήκες, τα τέσσερα πέµπτα των κρατών µελών έχουν επικυρώσει την εν λόγω Συνθήκη και ένα ή περισσότερα κράτη µέλη αντιµετωπίζουν δυσχέρειες όσον αφορά την επικύρωση αυτή, το θέµα παραπέµπεται στο Ευρωπαϊκό Συµβούλιο.

Υπολογίζουν τις αντιδράσεις των λαών και παίρνουν τα μέτρα τους.

 

Κάθε κράτος µέλος µπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύµφωνα µε τους εσωτερικούς συνταγµατικούς του κανόνες.

Ακόμη ένα ενδεχόμενο, η σκέψη γύρω από το οποίο θα όφειλε να πάρει μεγαλύτερη διάσταση.