Αγαπητοί συναγωνιστές,
Χαιρετίζουμε το Συνέδριό σας και ευχόμαστε να συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη δράση μιας συνιστώσας του ελληνικού δημοκρατικού, κοινωνικού και εθνικού κινήματος, που διακρίνεται για την οξεία αίσθηση της σύνδεσης εθνικού, δημοκρατικού και κοινωνικού στοιχείου, που διαθέτει ισχυρούς δεσμούς με τη νεολαία μας, που δεν πάσχει από την «αλαζονίτιδα» πολλών άλλων τάσεων, που είναι δηλαδή διατεθειμένη να διδαχθεί από τα λάθη της, να μάθει από την εμπειρία της, να διαλεχθεί με άλλα ρεύματα και ιδέες. Ξέρουμε ότι έχετε μεγάλη εκτίμηση στην πολιτική κληρονομιά του Λένιν, γι’ αυτό και νομίζουμε ότι αξίζει να θυμηθούμε τον ορισμό που έδινε για τους Μπολσεβίκους: «Το ρεύμα του εργατικού κινήματος που διακρίνεται για την ικανότητά του να διεισδύει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, να τα επηρεάζει και να επηρεάζεται από αυτά». Η συμβολή της τάσης σας μπορεί να είναι καθοριστική στην τόσο αναγκαία ανασυγκρότηση του αριστερού και ευρύτερου δημοκρατικού και πατριωτικού κινήματος.
Σήμερα, ο λαός μας αντιμετωπίζει ίσως τη φοβερότερη απειλή στα διακόσια χρόνια της ανεξαρτησίας του. ‘Έχοντας επίγνωση του διακυβεύματος, ιδίως των συνεπειών της μετατροπής του δικαίου των ομολόγων σε αγγλικό και του ελληνικού χρέους σε χρέος προς κράτη, συνοδευόμενο του όλου από ένα πρόγραμμα καταστροφής του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας, καλέσαμε ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου το σύνολο των δυνάμεων που αντιτίθενται σε αυτή την πολιτική, να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές τους συγκροτώντας ένα ενιαίο μέτωπο κατά του Μνημονίου, από τον Καμμένο έως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως διακηρύξαμε, θέλοντας να δώσουμε και συμβολικά την ευρύτητα των δυνάμεων που θα θέλαμε να συμπαραταχθούν, ευρύτητα που προσδιορίζει η έκταση της απειλής.
Δεν κάναμε αυτή την πρόταση γιατί αγνοούμε τις ποικίλες διαφορές όλων αυτών των δυνάμεων, ούτε γιατί θέλουμε να υποσταλεί η σημαία των κοινωνικών αγώνων. Την κάναμε γιατί θελήσαμε να οδηγήσουμε τον ανταγωνισμό αριστεράς και δεξιάς, ποικίλων τάξεων, τάσεων και ατόμων στο πεδίο που συμφέρει το κίνημα της αντίστασης και αναγέννησης: πως δηλαδή θα δημιουργήσουμε τις συνθήκες ανταγωνισμού για το ποιά δύναμη είναι πιο συνεπής, στα λόγια και στα έργα, στο πεδίο της ανάγκης αντιμετώπισης της θανάσιμης απειλής για τη δημοκρατία, την κοινωνία και το έθνος μας. Για να αυξήσουμε έτσι την πίεση του λαϊκού παράγοντα επί των πολιτικών και των δυνάμεων που λένε ότι παλεύουν για τα συμφέροντά του. Για να αυξήσουμε τη δύναμη πυρός του αντιμνημονιακού μετώπου, για να δώσουμε τη δυνατότητα στο λαό μας να διαχωρίσει αυτός, με το αλάνθαστο κριτήριο της πράξης και της εμπειρίας, τους αγωνιστές από τους δημαγωγούς και τους τυχοδιώκτες.
Το εύρος και ο χαρακτήρας αυτού του μετώπου δεν είναι υποκειμενική απόφαση, ούτε στηρίζεται σε κριτήρια ιδεολογικής εγγύτητας, ούτε σε μια σχηματική, εκ των προτέρων άποψη για τον ρόλο των κοινωνικών στρωμάτων, ούτε καν σε εκτιμήσεις για την έκβαση της σύγκρουσης. Ο χαρακτήρας του μετώπου προσδιορίζεται από την ανάλυση του συγκεκριμένου ζητήματος που τίθεται ενώπιον ενός έθνους, ενός λαού, μιας τάξης. Γι’ αυτό και έχει καθοριστική σημασία να καταλάβουμε καλά ποιος είναι ο εχθρός και ποιά είναι η στρατηγική του.
Μας επιτίθενται οι κύριες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τα όργανα της ΕΕ, αν και αυτή η επίθεση δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί χωρίς τη συγκατάθεση της ίδιας της Αθήνας, δεδομένου ότι η Ελλάδα διαθέτει ισχυρότατα θεσμικά και πολιτικά όπλα στο πλαίσιο της ΕΕ, που όχι μόνο δεν χρησιμοποίησε για να αμυνθεί, αλλά και συνέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου και Παπαδήμου στη συνέχεια να αχρηστεύσει. Η επίθεση αυτή δεν θα μπορούσε επίσης να εκδηλωθεί αν προηγουμένως δεν είχε οργανωθεί και εκδηλωθεί η επίθεση των «αγορών», δηλαδή της αιχμής της παγκόσμιας «αριστοκρατίας του χρήματος».
Πίσω από τον άμεσο και ορατό εχθρό μας, τις ανώτερες τάξεις της Γερμανίας και ιδίως τη μερίδα τους που συνδέεται με το χρηματιστικό κεφάλαιο, υπάρχει ο πολύ λιγότερο ορατός, αλλά πολύ πιο επικίνδυνος εχθρός του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου. Πολύ πιο επικίνδυνος γιατί, σε αντίθεση με τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε, αυτός διαθέτει όντως παγκόσμια και μακροχρόνια στρατηγική. Την Ελλάδα θέλει να τη γυρίσει πίσω από το 1974 και πίσω από το 1821. Την Ευρώπη πίσω από το 1945 και πίσω από το 1789. ‘Όπως κάποτε οι Κρουπ έδωσαν την εξουσία στον Χίτλερ, έτσι και οι σημερινοί ηγέτες της Γερμανίας έδωσαν την εξουσία στη Goldman Sachs.
O εχθρός μας χτυπάει μία-μία χώρα ξεχωριστά και μας έβαλαν εμάς στην πρώτη γραμμή της εξόντωσης. Δεν χτυπάνε μόνο τους φτωχούς Έλληνες, χτυπάνε τους Έλληνες ως Έλληνες, τους αποδομούν το κράτος τους. Από αυτό απορρέει η αδυναμία να υπερασπιστείς την κοινωνία, χωρίς να υπερασπιστείς το έθνος, το έθνος, χωρίς να υπερασπιστείς την κοινωνία. Είναι το εύρος της εχθρικής επίθεσης που αντικειμενικά σπρώχνει τάξεις που συνήθως έχουν αντίθετα συμφέροντα, ιδεολογικά ρεύματα που έρχονται από διαφορετικές αφετηρίες είτε να συγκλίνουν, και στη σύγκλιση αποβλέπει το ενιαίο εθνικό, δημοκρατικό, κοινωνικό πατριωτικό μέτωπο, είτε να αποκλίνουν ακολουθώντας το καθένα το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Το Ενιαίο Μέτωπο αποσκοπεί στο να συγκροτήσει το εθνικό, δημοκρατικό, κοινωνικό υποκείμενο, στο να δώσει την πρακτική και πολιτική δυνατότητα στις πιο συνεπείς λαϊκές δυνάμεις να επικρατήσουν αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητά τους στην οργάνωση της άμυνας και της αντεπίθεσης του λαού μας.
Είναι επίσης εξαιτίας αυτής της ανάλυσης που επιδιώκουμε τη συγκρότηση ενός πολιτικού μετώπου των ευρωπαϊκών λαών κατά των αγορών, μόνου ικανού να αναχαιτίσει τον τρίτο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο που ξεκίνησε στην Ευρώπη από μας. Και είναι γι’ αυτό τον λόγο που υποτάσσουμε σε αυτή την επιδίωξη τις τακτικές και τα συνθήματά μας.
Δυστυχώς, οι προσπάθειές μας είχαν περιορισμένα αποτελέσματα έως τώρα. Ηγεσίες, πολιτικοί, κόμματα, αν και κάνουν σφοδρή πολιτική κατά του Μνημονίου, αν και μιλάνε για την ανάγκη συγκρότησης ενός ευρύτατου αντιμνημονιακού μετώπου, στην πράξη δεν κινούνται με τρόπο που να αντιστοιχεί στην κατάσταση που αντιμετωπίζουμε και στην οξύτητα της απειλής. Οι πράξεις τους δεν συνάδουν πάντα με τις πράξεις δυνάμεων που θέλουν πραγματικά να μπουν στον δρόμο του αντιπάλου. Παρά όμως τις απογοητεύσεις, θα συνεχίσουμε στον δρόμο αυτό, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει άλλος.
Πιστεύουμε ότι η ΚΟΕ συγκαταλέγεται στις δυνάμεις εκείνες που θα πρωταγωνιστήσουν στις επερχόμενες κοινωνικές, πολιτικές και εθνικές μάχες. Όπως έλεγε ο Μαρξ στη τρίτη θέση για τον Φόυερμπαχ, αλλάζουμε αλλάζοντας τον κόσμο.
Για την Εκτελεστική Γραμματεία του Κινήματος Ανεξαρτήτων Πολιτών «Σπίθα»
Ο Γραμματέας
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος