Στην προηγούμενη ανακοίνωση της ΚΟΕ, στις 10/9/2015, αναφέραμε ότι θα μιλάμε με ανακοινώσεις μόνο όταν κρίνουμε ότι έχουμε κάτι σημαντικό να πούμε. Έτσι σήμερα επικοινωνούμε για να πληροφορήσουμε ότι ολοκληρώθηκε μια εσωτερική διαδικασία της ΚΟΕ με την πραγματοποίηση τεσσάρων περιφερειακών συνδιασκέψεων που αποτελούν και το πρώτο σταθμό ενός κύκλου συζητήσεων και διαδικασιών. Επίσης δημοσιοποιούμε και την εισήγηση προς τις περιφερειακές συνδιασκέψεις που αποτέλεσε το άνοιγμα της συζήτησης αλλά και την βάση για την συνέχεια της. Την εισήγηση μπορείτε να την βρείτε εδώ.
Νέα χρονιά, νέος κύκλος, νέες δυσκολίες, νέες αφετηρίες
Στις 19 και 20 Δεκέμβρη ολοκληρώθηκε μια σημαντική διαδικασία της ΚΟΕ με την πραγματοποίηση τεσσάρων περιφερειακών συνδιασκέψεων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Ηράκλειο. Οι περιφερειακές συνδιασκέψεις διεξήχθηκαν σε ζεστό, συντροφικό και συμμετοχικό κλίμα και χαρακτηρίστηκαν από ειλικρινή διάλογο και προβληματισμό. Παράλληλα αποτέλεσαν το άνοιγμα ενός κύκλου συζητήσεων και όχι απλά το κλείσιμο μιας εσωτερικής διαδικασίας. Θέμα των συζητήσεων ήταν η αναγνώριση του «νέου κύκλου», των κεντρικών ζητημάτων που διαμορφώνουν τις εξελίξεις στη χώρα και η διαμόρφωση της δικιάς μας στάσης μέσα στις νέες αυτές συνθήκες. Μια προσπάθεια καθόλου εύκολη και ιδιαίτερα απαιτητική, αναλογιζόμενοι ταυτόχρονα και την εμπειρία μας, στις θετικές και τις αρνητικές της πλευρές. Σε γενικές γραμμές σταθήκαμε από τη σωστή όχθη, φέρουμε τις δικές μας ευθύνες για την εξέλιξη των πραγμάτων, διαμορφώσαμε ένα σώμα αντιλήψεων και επιλέξαμε σήμερα έναν διπλό διαχωρισμό μας τόσο από την ενσωμάτωση, όσο και από την αριστερά της καταγγελίας. Αυτή είναι και η αφετηρία μας για το από εδώ και μπρος.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει και τι εμείς μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό; Αυτό είναι το ερώτημα που ζητά επείγουσα απάντηση. Με αυτό αναμετριόμαστε μακριά από λύσεις ευκολίας και με την επίγνωση ότι ζούμε σε μια περίοδο διαλυτισμού και αποσάρθρωσης. Μετά το τέλος του κύκλου «αντιμνημονιακό κίνημα/ΣΥΡΙΖΑ», μετά από το τέλος αυταπατών και ψευδαισθήσεων, η χώρα είναι βυθισμένη σε μια καθολική κρίση και εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων απουσιάζει ένα σχέδιο διεξόδου και εναλλακτικής πορείας. Αυτό είναι λοιπόν το έδαφος της αναζήτησής μας. Εδώ θα κριθεί η συνεισφορά του καθένα, αυτό είναι το «δεδομένο» που δεν μπορεί να λείπει από σχεδιασμούς και στρατηγικές. Σε αυτό θα μετρηθεί αν μια αριστερά έχει σήμερα πραγματικό λόγο ύπαρξης.
Η χώρα (ο λαός, η κοινωνία, ο τόπος, η Αριστερά) δεν έχει ανάγκη από ένα ακόμα αριστερό κόμμα, έναν νέο ηγέτη, ούτε διασώζεται μέσω της αλήθειας και του κλεισίματος στους στενούς ορίζοντες μικρών οργανώσεων. Ούτε όμως και η αναμονή κινημάτων ή η προσφυγή σε αγωνιστικές δράσεις μπορούν να ξεμπλοκάρουν την κατάσταση ή να γεννήσουν αυτόματα κάτι νέο και ελπιδοφόρο. Σήμερα, βοά η ανάγκη για μια σημαντική τροποποίηση της κοινωνικής συνείδησης. Γιατί αυτό που διακυβεύεται είναι συνολικά ο «τρόπος που θα υπάρχουμε» ως λαός και ως χώρα και όχι απλά κάποιες διεκδικήσεις ή επιμέρους αιτήματα. Έτσι, η χώρα πάσχει από την έλλειψη ενός πολιτικού κινήματος που να μπορεί να αντιστρατευτεί στα καίρια ζητήματα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και να συμβάλει αποφασιστικά στο μπόλιασμα ολόκληρου του μαζικού λαϊκού κινήματος-ριζοσπαστισμού με στόχους, ιδέες, συνθήματα, πρακτικές, μορφές πάλης, προσανατολισμό. Είναι εποχή προετοιμασίας του πολιτικού και ιδεολογικού εδάφους για μια παρέμβαση που να τροποποιεί συσχετισμούς και να εκφράζει τις μαζικές διαθέσεις και τον ριζοσπαστισμό.
Σε αυτό λοιπόν θα επικεντρωθεί η ΚΟΕ το επόμενο διάστημα, αναγνωρίζοντας τα κυρίαρχα στοιχεία του νέου κύκλου που ανοίγει: Την απουσία του λαϊκού παράγοντα από το προσκήνιο με τον τρόπο που αυτός εμφανίστηκε το προηγούμενο διάστημα. Την κεντροαριστερή διαχείριση μιας αποικίας-χρέους από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τα όρια της αλλά και τη αναξιοπιστία της αριστεράς συνολικά. Τα γεωπολιτικά ζητήματα που συννεφιάζουν κι άλλο το τοπίο στη γειτονιά μας και την εθνική υπόσταση της χώρας που παζαρεύεται επικίνδυνα από το πολιτικό σύστημα. Την κοινωνική εξαθλίωση που διευρύνεται μέρα τη μέρα και που μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Η ΚΟΕ θα προσανατολιστεί γύρω από το ζήτημα του πώς μπορεί να μπουν οι βάσεις για να δημιουργηθεί ένα πολιτικό κίνημα διεξόδου. Τι προϋποθέσεις χρειάζονται, γύρω από ποιους στόχους, γύρω από ποια κατεπείγοντα και καίρια θέματα «πρέπει» να γίνουν αγώνες και αντιστάσεις. Αυτό αποτελεί ταυτόχρονα και ένα κάλεσμα για μια νέα αρχή, μια νέα συμμετοχή, ένα πιο συλλογικό πνεύμα, αρχίζοντας απ’ όλους αυτούς που αντιλαμβάνονται τις μεγάλες δυσκολίες χωρίς βεβαιότητες. Με επίγνωση ότι ζούμε σε χώρους ανεξερεύνητους και καταστάσεις πρωτότυπες και μέσα από την προσπάθεια για το άνοιγμα ενός διαφορετικού δρόμου για τη χώρα μπορούν να γεννηθούν μια αριστερά και ένας κομμουνισμός για τον 21ο αιώνα.