Η νέα μαύρη Δευτέρα των χρηματοπιστωτικών αγορών δείχνει ότι είμαστε στην αρχή και όχι στο τέλος της κρίσης. Δείχνει ακόμη ότι οι ασπιρίνες της νεοφιλελεύθερης κρατικής παρέμβασης δεν γιατρεύουν τον καρκίνο της κρίσης του καπιταλισμού. Τα μηνύματα φθάνουν και στην Ελλάδα και τους επόμενους μήνες είναι ορατός ο κίνδυνος πτωχεύσεων, λουκέτων, απολύσεων, παραπέρα αύξησης των επιτοκίων στα δάνεια, εξαΰλωσης των αποταμιεύσεων. Δίπλα στην ακρίβεια, στο νέο κύμα αυξήσεων και στη φοροεπιδρομή, θα φέρουν ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια.
Η κυβέρνηση Καραμανλή από τη μια ρίχνει βρίσκει δικαιολογίες για τα άγρια αντιλαϊκά – φορομπηχτικά της μέτρα στην διεθνή κρίση, από την άλλη εξακολουθεί με την πολιτική της να ευνοεί την ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση.
Η κυβέρνηση μιλά για πολιτική –και μόνο- δέσμευση για την εγγύηση των λαϊκών καταθέσεων, αντίστοιχης μάλλον φερεγγυότητας με τις υπόλοιπες «πολιτικές δεσμεύσεις» Καραμανλή.
Η κυβέρνηση εξακολουθεί τον κατήφορο των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών, τη στιγμή που η κρίση επιβάλει εντελώς αντίστροφη πολιτική.
Η κυβέρνηση εξακολουθεί να στηρίζει την προκλητική ληστεία των τραπεζών, που αφού κερδοσκόπησαν ασύστολα, βρίσκονται σήμερα βουλιαγμένες στην αβεβαιότητα και ρίχνουν ξανά όλα τα βάρη στον εργαζόμενο κόσμο εκτινάσσοντας τα επιτόκια και τη δόση των δανείων.
Η κυβέρνηση με το προσχέδιο του προϋπολογισμού που έδωσε στη δημοσιότητα, πετσοκόβει τις κοινωνικές δαπάνες και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, πυροδοτώντας νέο μεγάλο κύμα ύφεσης. Προκλητικά συνεχίζει την πολιτική στήριξης των κερδών και κοινωνικοποίησης των ζημιών.
Όσο λιγότερη η διάρκεια ζωής αυτής της κυβέρνησης τόσο καλύτερα για το λαό και τον τόπο.