Έγινε έθιμο στον τόπο αυτόν οι υπουργοί Παιδείας να είναι υπουργοί παρα-Παιδείας. Μετά την κ. Γιαννάκου, ο ανεκδιήγητος κ. Στυλιανίδης ξέρασε χολή και εμπάθεια εναντίον αυτού που (υποτίθεται) ότι προΐσταται: της δημόσιας εκπαίδευσης. Δίνοντας ακόμη μια φορά τα διαπιστευτήριά του στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που βλέπει την παιδεία σαν έναν ακόμα χώρο κερδοσκοπίας, μίλησε περί καθηγητικών "κατεστημένων", "ακραίων μικροσυνόλων" αλλά και για το σωτήριο "σοκ" που χρειάζεται η ανώτατη εκπαίδευση και που "δεν μπορεί να είναι άλλο από την ιδιωτικοποίηση, που θα έφερνε η αναθεώρηση του άρθρου 16"… Με τέτοιους προϊσταμένους τι να τους κάνεις τους εχθρούς;
Για ποιο λόγο ο υπουργός (παρα)Παιδείας προχωρά σε τέτοιες και τόσο προκλητικές επιθέσεις; Η ταφόπλακα στη συνταγματική αναθεώρηση και ειδικά στο άρθρο 16, που έρχεται αυτές τις μέρες, είναι η μια εξήγηση. Οι νεοφιλελεύθεροι και ιδιωτικολάγνοι δεν μπορούν να χωνέψουν ότι το φοιτητικό κίνημα και η Αριστερά υπερασπίστηκε το άρθρο 16 τόσο αποτελεσματικά, που εξανάγκασε τα δύο μεγάλα κόμματα σε ήττα. Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι δεν θα κερδοσκοπήσει τόσο άνετα το μεγάλο κεφάλαιο, που έψαχνε συνταγματική χαραμάδα για τη μεταβάπτιση των ιδιωτικών κολεγίων σε πανεπιστήμια. Όλο θυμό και αγανάκτηση, λοιπόν, οι υπουργοί και οι παρατρεχάμενοί τους στον Τύπο βρίζουν τα δημόσια πανεπιστήμια, μειώνουν τους πανεπιστημιακούς, κατηγορούν τους φοιτητές, προτρέπουν τους αποφοίτους σε αναζήτηση ιδιωτικών ΑΕΙ.
Η άλλη πλευρά, όμως, αφορά το μέλλον. Έχει να κάνει με την άμεση εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο, των εσωτερικών κανονισμών ανά ίδρυμα και της προσπάθειας να ξεμπερδεύουν με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Μετά την άρον άρον ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ, πέρυσι το Μάρτιο, από τις αρχές της χρονιάς, ο υπουργός επιχειρεί τη με κάθε τρόπο υλοποίησή του. Βοηθούς του σ’ αυτή την προσπάθεια έχει βρει τα γνωστά συγκροτήματα Τύπου (Λαμπράκη, Αλαφούζο) που δεν χάνουν ευκαιρία να επιτίθενται συστηματικά στο φοιτητικό κίνημα. Σημαντικό στήριγμα, όμως, αποτελούν και εκείνες οι πλευρές που, αν και διαχωρίζονται από τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό του υπουργού και τις χυδαίες επιθέσεις στη δημόσια εκπαίδευση, στηρίζουν τις μεταρρυθμίσεις και την "επιχείρηση αλλαγής" των πανεπιστημίων.
Νεοφιλελεύθερες ανατροπές μέχρι το φθινόπωρο
Τι θα κριθεί την επόμενη περίοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Αναγνώριση ΚΕΣ-ΙΕΚ: Πολύ σύντομα, ίσως κι εντός του Μαΐου-Ιουνίου, αναμένεται απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ύστερα από προδικαστικό ερώτημα του ΣτΕ, για το εάν υπερισχύει το κοινοτικό δίκαιο έναντι του εθνικού. Από ’κεί και πέρα, χρειάζονται κάποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Το υπουργείο Παιδείας προχωρά, σύμφωνα με το "αντιπολιτευόμενο" "Έθνος", εντός του καλοκαιριού, στη σύνταξη του νομοσχεδίου για τον έλεγχο διασφάλισης της ποιότητας των ΚΕΣ. Τα αδειοδοτημένα και πιστοποιημένα ΚΕΣ θα δίνουν τίτλους σπουδών, που θα χαρακτηρίζουν τα επαγγελματικά προσόντα του σπουδαστή. Της νομοθετικής ρύθμισης θα προηγηθεί η σύνταξη του Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) που θα ενσωματώνει στο εθνικό δίκαιο τη νέα κοινοτική οδηγία για την επαγγελματική αναγνώριση των πτυχίων, τα οποία χορηγούν ευρωπαϊκά ιδρύματα στο πλαίσιο συνεργασίας τους με ελληνικά κολέγια.
Μέχρι το καλοκαίρι αναμένεται και το ν/σ για τα μεταπτυχιακά. Εισάγει τη χορηγία και τη χρηματοδότηση από ιδιωτικούς πόρους (δίδακτρα, ιδιώτες) και, επί της ουσίας, είναι μοχλός για να στρωθεί το έδαφος στους τρεις κύκλους σπουδών της Μπολόνια και στο σπάσιμο του πτυχίου.
Τετραετή προγράμματα: Ο νόμος-πλαίσιο 3549 του 2007 λέει ρητά ότι "εάν με ευθύνη του ΑΕΙ δεν υπάρξει τετραετές ακαδημαϊκό-αναπτυξιακό πρόγραμμα, αναστέλλεται κάθε κρατική χρηματοδότηση προς το ΑΕΙ, με εξαίρεση τους πόρους για τη μισθοδοσία όλων των κατηγοριών προσωπικού για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών και για τη φοιτητική μέριμνα". Επί της ουσίας, μιλάμε για την κατάρτιση-αποδοχή του εσωτερικού κανονισμού. Η διορία που βάζει η κυβέρνηση είναι μέχρι 31/05. Η δήλωση-τσαμπουκάς του υπουργού ότι θα διακόψει τη χρηματοδότηση όσων πανεπιστημίων δεν έχουν καταθέσει έως τις 31 Μαΐου τετραετείς οικονομικούς προγραμματισμούς δεν αφήνει περιθώρια ψευδαισθήσεων για το "ήπιο" των μεταρρυθμίσεων.
Πολλαπλό σύγγραμμα: Επί της ουσίας, η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί σε πολλές σχολές και θα μοιράζεται έτσι από το Σεπτέμβρη.
Πρυτανικές εκλογές σε ΑΕΙ Θεσσαλίας, Πολυτεχνείο Χανίων, ΠΑΠΕΙ και σε αρκετά ΤΕΙ: Ήδη συγκροτήματα Τύπου και νεοφιλελεύθεροι καθηγητές της εκσυγχρονιστικής "Αριστεράς" προετοιμάζουν το έδαφος για αποδοχή των τετελεσμένων του νόμου και της καθολικής ψηφοφορίας των φοιτητών και των καθηγητών στις πρυτανικές εκλογές. Το κεντρικό πολιτικό ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι οι πρυτανικές εκλογές. Είναι η έμμεση και άμεση ιδιωτικοποίηση μέσω των τετραετών προγραμμάτων, του εσωτερικού κανονισμού, της αναγνώρισης ΚΕΣ-ΙΕΚ, του ν/σ για τα μεταπτυχιακά και η καταγγελία του υπουργού των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Για τη στάση των δυνάμεων μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ
Οι πρυτάνεις και οι σύγκλητοι τα αποδέχονται όλα εκτός από δύο ζητήματα: Το ένα είναι τα τετραετή προγράμματα, για τα οποία ζητούν παράταση μέχρι το Σεπτέμβρη. Το άλλο είναι η αναγνώριση των ΚΕΣ-ΙΕΚ, που η πλειοψηφία δεν τη θέλει.
Η ΠΟΣΔΕΠ έχει προκηρύξει απεργία στις 20-21/05 και 28-29-30/05 με οικονομικά αιτήματα και ένα γενικό "ενάντια στις μεταρρυθμίσεις του υπουργείου". Η έλλειψη αιχμών (π.χ. αποχή η καταγγελία των πρυτανικών ελογών) πρέπει να αναζητηθεί στις αντιστάσεις και στις δυσκολίες που συναντάει η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ μέσα στους πανεπιστημιακούς. Για παράδειγμα, την απόφαση για απεργία την προχώρησαν χωρίς τη συναίνεση μεγάλου κομματιού της "Συσπείρωσης Πανεπιστημιακών". Το ΠΑΣΟΚ, μέσω του Τύπου και των εκδοτών, επιδιώκει την "ένταση", για να εμπεδωθεί παραπέρα η γραμμή "αφού δεν δουλεύουν, ιδιωτικοποιήστε τα". Η ΠΑΣΠ συμφωνεί με τα τετραετή προγράμματα, το πολλαπλό σύγγραμμα, την καθολική ψηφοφορία, αλλά σε κάποια πανεπιστήμια διαχωρίζεται (ΑΣΟΕΕ, Πολυτεχνείο Κρήτης). Είναι υπαρκτό το σχέδιο ΝΔ-ΠΑΣΟ-εκδοτικών συγκροτημάτων να περιοριστεί η αντιπαράθεση στις πρυτανικές εκλογές και να υπάρξει νέος γύρος κατασυκοφάντησης των δυναμικών φοιτητικών μειοψηφιών.
Η στάση του ΚΚΕ είναι αλλοπρόσαλλη και επικίνδυνη. Σε κανένα συγκεκριμένο ζήτημα δεν παίρνει αγωνιστική θέση και διαρκώς μιλάει για έναν αγώνα διαρκείας που "θα κρατήσει καιρό" (ίσως και αιώνες!!!), "για μια προοδευτική αλλαγή στις σπουδές" κ.λπ. Καμία μαχητική θέση για τα τετραετή προγράμματα και για τον εσωτερικό κανονισμό. Γι’ αυτό και εδώ και τέσσερις μήνες έκανε σαν να μην ήξερε ότι υπάρχει εσωτερικός κανονισμός. Γι’ αυτό και η ένοχη σιωπή στο ΠΑΠΕΙ, που μίλησαν για τον εσωτερικό κανονισμό αφού είχε ψηφιστεί… Για τις πρυτανικές εκλογές η ΚΝΕ προτείνει αποχή (μεγάλη διαφορά από τη θέση να πάρουν οι σύλλογοι αποφάσεις για να μην πραγματοποιηθούν), ενώ σε πολλά Δ.Σ. καταψήφιζε τις προτάσεις ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ για άμεση σύγκληση ΓΣ. Η πρότασή της είναι χωρίς πολλή φασαρία και να πάμε στις 23/05 σε ένα συλλαλητήριο και σε σύγκληση Πανσπουδαστικού Συνεδρίου!
Για τις δυνάμεις της Αριστεράς υπάρχουν δύο ζητήματα
Το βασικό θέμα, πολιτικά, είναι να δημιουργηθεί ένα μέτωπο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και στον υπουργό της. Εκεί είναι το βασικό μέτωπο, και όχι στις κάλπες των πρυτανικών. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πάρει με το μέρος του την ΠΟΣΔΕΠ και κομμάτια πανεπιστημιακών, να βουλώσει το στόμα στα ΜΜΕ και τα κόμματα του νεοφιλελευθερισμού. Το κινηματικό ζήτημα είναι να γίνουν μαζικές γενικές συνελεύσεις και να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις. Να μην αφήσουν καμία σύγκλητο να εγκρίνει κανένα τετραετές πρόγραμμα και κανέναν εσωτερικό κανονισμό. Όπου γίνονται πρυτανικές εκλογές, να πάρουν αποφάσεις οι σύλλογοι για κατάληψη τις ημέρες των εκλογών και άρα για τη –με μαζικούς όρους– παρεμπόδισή τους.
Κώστας Κωστόπουλος