Σε διαρκή ομηρία οι εργαζόμενοι, του Σπύρου Παναγιώτου

Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης, στην αστάθεια και την αβεβαιότητα που γεννά ως προς τη διάρκεια και την έκτασή της, ένας παράγοντας παραμένει σταθερός. Η διαρκής ομηρία των μισθωτών και των εργαζομένων, που σηκώνουν αποκλειστικά το βάρος της και πληρώνουν τις συνέπειές της.

Οι εργαζόμενοι πληρώνουν με την ανατίναξη των εργασιακών τους δικαιωμάτων και την ανεργία. Το 8ώρο, η μόνιμη και σταθερή απασχόληση καταργήθηκαν. Αντικαταστάθηκαν με το ελαστικό ωράριο, τη βδομάδα των 4 ημερών, την πρόσκαιρη και εποχιακή εργασία, αλλού στην πράξη και αλλού με νόμο.

Πληρώνουν με τη δραματική χειροτέρευση των οικονομικών τους απολαβών. Οι μισθοί πάγωσαν, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι υπό κατάρρευση, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα ανατινάχθηκαν, οι δαπάνες για Υγεία και Παιδεία εκτινάχθηκαν στα ύψη.

Πληρώνουν με την ακρίβεια στα πιο στοιχειώδη αγαθά, για να υπηρετηθούν τα υπερκέρδη των πολυεθνικών, των καρτέλ, των κουμπάρων και οι μίζες των εκλεκτών του δικομματισμού.

Πληρώνουν με τα επιτόκια τοκογλυφίας, που επιβάλλουν οι τράπεζες, και την καταιγίδα φόρων, που επιβάλλουν και αποδέχονται σαν μοναδική λύση κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα των επιβαλλόμενων θυσιών;

Το έλλειμμα, αντί να μειωθεί στο 3%, που αποτελούσε τον κυβερνητικό στόχο, διευρύνεται με εξωφρενικό ρυθμό κατά 2,5 δισ. ευρώ το μήνα, για να ξεπεράσει, σύμφωνα με τελευταίους υπολογισμούς, το 6,2% του ΑΕΠ φέτος και το 7,5% το 2010. Το δημόσιο χρέος υπολογίζεται ότι θα φτάσει στο 109% του ΑΕΠ, από 98% πέρσι.

Η αναποτελεσματικότητα των κυβερνητικών μέτρων δεν είναι ένδειξη ανικανότητας. Τα κυβερνητικά μέτρα αποτελούν μια ταξική επιλογή. Έτσι, ενώ τα δημόσια ελλείμματα και το χρέος γίνονται αφορμή για την επιβολή μιας βάρβαρης πολιτικής σε βάρος των εργαζόμενων την ίδια στιγμή αποτελούν πηγή τεράστιας κερδοφορίας για το τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο.

Φόροι ενίσχυσης της αυτοκινητοβιομηχανίας

Μια ακόμα απόδειξη των ταξικών επιλογών της κυβέρνησης αποτελούν οι νέοι φόροι για τα τέλη κυκλοφορίας. Όπως είναι γνωστό, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς ανακοίνωσε πρόσφατα σημαντικές αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας συνδέοντάς τα με την παλαιότητα του αυτοκινήτου, έτσι ώστε σε ορισμένες περιπτώσεις να διπλασιάζονται. Η αντιμετώπιση της ρύπανσης, που χρησιμοποίησε σαν πρόσχημα η κυβέρνηση, είναι σκέτη απάτη. Αν πραγματικά ήθελαν να αντιμετωπίσουν τη ρύπανση, θα έπαιρναν μέτρα για την τόνωση των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς ή έστω θα μπορούσαν να επιβάλουν υψηλά πρόστιμα σε όσους ρυπαίνουν, και όχι να επιβαρύνουν με υψηλούς δεσμούς ακόμα και αυτοκίνητα που κυκλοφόρησαν το 2004. Αντί γι’ αυτό, ο Γ. Σουφλιάς σύνδεσε τις ανακοινώσεις για αύξηση των τελών κυκλοφορίας με ενισχύσεις για την απόσυρση των παλαιών οχημάτων. Έτσι, με φόβητρο τα αυξημένα τέλη και κίνητρο τα ψίχουλα για απόσυρση, η κυβέρνηση επιχειρεί να στρέψει χιλιάδες ανθρώπους στο τραπεζικό δανεισμό με στόχο την αντικατάσταση πάνω από 500.000 παλαιών αυτοκινήτων με νέα. Μοναδικοί κερδισμένοι οι τράπεζες και η αυτοκινητοβιομηχανία, που δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση. Το παραδέχθηκε απροκάλυπτα ο ίδιος ο Γ. Σουφλιάς δηλώνοντας ότι η δαπάνη της απόσυρσης, που υπολογίζεται σε 2,3 δισ. ευρώ, δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού τα έσοδα από τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας και το ΦΠΑ θα ανέλθουν σε 1,7 δισ. ευρώ, ενώ πάνω από 600 εκατ. ευρώ θα εισπραχθούν από τα τέλη ταξινόμησης των νέων αυτοκινήτων που θα αγοραστούν. Ομολόγησε την πραγματικότητα ότι η αύξηση των φόρων δεν αποσκοπεί στη “δημοσιονομική εξυγίανση” αλλά απλώς εξασφαλίζει πόρους για τη χρηματοδότηση της αυτοκινητοβιομηχανίας. Έτσι, για άλλη μια φορά, ο Γ. Σουφλιάς βρήκε μια έξυπνη λύση για την “τόνωση” της οικονομίας. Είχε προηγηθεί η επιβολή διοδίων σε ανύπαρκτους αυτοκινητόδρομους για την εξασφάλιση της χρηματοδότησης των πολυεθνικών, που ανέλαβαν την κατασκευή των μεγάλων οδικών αρτηριών, προτού καν ξεκινήσουν τα έργα.

Βέβαια, ούτε ο Γ. Σουφλιάς ούτε άλλος υπουργός μπόρεσε να σκαρφιστεί κάποιο “έξυπνο κόλπο” για να μαζέψει τα δισεκατομμύρια των βεβαιωμένων φόρων και εισφορών που χρωστούν στα ταμεία το δημόσιο και οι ιδιώτες. Αυτά απλά αφήνονται να καταρρεύσουν.

Σπύρος Παναγιώτου


 

Μέτρα σοκ από ΔΝΤ και ΟΟΣΑ

Με απόσταση μίας εβδομάδας έδωσαν στη δημοσιότητα τις εκθέσεις της το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ επιβεβαιώνοντας τις χειρότερες προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η μείωση του ΑΕΠ θα φτάσει φέτος στο -1,7% και θα παραμείνει αρνητικό στο -0,4% και το 2010.

Από την πλευρά του, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει την ιδιαίτερη σημασία της κρίσης στον τουρισμό και τη ναυτιλία και προβλέπει έκρηξη της ανεργίας αλλά και εκτίναξη των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Και οι δύο οργανισμοί προτείνουν να παρθούν μέτρα σοκ σε βάρος των εργαζομένων:

  • Δραστική περικοπή του δημόσιου τομέα κατά το πρότυπο της Ιρλανδίας.
  • Πάγωμα μισθών και συντάξεων.
  • Επέκταση του ελαστικού ωραρίου, απασχόληση των νέων χωρίς ασφάλιση τα πρώτα χρόνια και μειωμένες εισφορές από τους εργοδότες.
  • Ασφαλιστική εξυγίανση με νέες συγχωνεύσεις ασφαλιστικών ταμείων.
  • Αλλαγές στο σύστημα υγείας και σύνδεση των εισφορών με το ύψος των αποδοχών. Κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
  • Αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος με κατάργηση των φοροαπαλλαγών και αλλαγές στη φορολογική κλίμακα.

Τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα έχει ήδη εξαγγείλει η κυβέρνηση ότι σχεδιάζει να εφαρμόσει άμεσα.