Ελένη Σωτηρίου: “Ποιοι, αν όχι εμείς; Πότε, αν όχι τώρα;”

Συνέντευξη της Ελένης Σωτηρίου, υποψήφιας ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ

Για στοχευμένη επίθεση από το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ, που θέλουν με κάθε τρόπο να κοντύνει ο… επικίνδυνος ΣΥΡΙΖΑ, κάνει λόγο μιλώντας στην “Αριστερά!” η Ελένη Σωτηρίου, υποψήφια ευρωβουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ. Αναφερόμενη στο κλίμα πόλωσης που επιχειρείται να στηθεί και πάλι εν όψει των ευρωεκλογών, τονίζει ότι διαμορφώνεται ένα ψεύτικο σκηνικό, το οποίο κρύβει τη σύμπλευση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε όλα τα καθοριστικά ζητήματα που έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο το λαό τα τελευταία χρόνια.

Απαντώντας, τέλος, στην ερώτηση γιατί ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, η Ελένη Σωτηρίου τονίζει ότι “το ερώτημα που μας θέτει η εποχή των μεγάλων αλλαγών που ζούμε είναι: “Ποιοι, αν όχι εμείς; Πότε, αν όχι τώρα; Λέμε σε κάθε πολίτη ότι υπάρχει ελπίδα και αυτή βρίσκεται στη συλλογική δράση, στο κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση, βρίσκεται στην Αριστερά”.

Οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται το τελευταίο διάστημα και οι αναλύσεις –ειδικών και μη– θέλουν να παρουσιάζουν το ΣΥΡΙΖΑ με μειωμένη απήχηση και ποσοστά. Σας ανησυχεί αυτή η εκτίμηση;

Δεν είναι πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται στοχευμένη επίθεση από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, τα πολιτικά κόμματα και τα ΜΜΕ. Είναι φανερό ότι το αριστερό και ενωτικό κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ ενοχλεί. Πιο πολύ ενοχλεί η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, των μελών και των φίλων του, που με δράση, και όχι με λόγια, με την παρουσία τους στους μικρούς και μεγάλους καθημερινούς αγώνες δίνουν το παρόν, εκφράζουν την αλληλεγγύη τους, πρωταγωνιστούν. Αυτό κάνει το ΣΥΡΙΖΑ ενοχλητικό για το σύστημα, αποκαλυπτικό για τη δικομματική συναίνεση, δυσάρεστο για τον απομονωτισμό και την αυτάρκεια των “μεγάλων αληθειών”. Αυτός είναι ο λόγος που όλοι θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ κουτσουρεμένο. Και τα γκάλοπ παίζουν κι αυτά το ρόλο τους. Ο σκοπός τους είναι να χτυπηθεί η Αριστερά, ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, να προστατευθεί ο δικομματισμός. Στόχος τους είναι να υπάρξει εναλλαγή κι όχι αλλαγή του τοπίου. Σπέρνουν ψέματα, για να καθοδηγήσουν και να επιβάλουν στον κόσμο όχι μόνο τι θα ψηφίσει αλλά και να χάσει την ελπίδα ανατροπής της μαύρης πραγματικότητας που ζει. Η νέα πραγματικότητα που προβάλλει μέσα από την οικονομική κρίση, οι αγώνες που ξεπηδούν παντού γύρω μας και σε ολόκληρη την Ευρώπη θα τους διαψεύσουν. Κι εμείς οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα, να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να τους διαψεύσουμε. Κι αυτό δεν θα αργήσει.

Εκτιμάτε ότι γίνεται μια προσπάθεια να οδηγηθεί ο κόσμος τη μέρα των εκλογών στις… παραλίες ή σε ανώδυνες λύσεις;

Αυτό είναι σίγουρο. Αν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ενδιαφέρον του κόσμου για τις ευρωεκλογές ξεπερνά το 80%, ωστόσο προσπαθούν –για ευνόητους λόγους- να καλλιεργήσουν την αδιαφορία. “Φοβούνται” ότι η αργία της Δευτέρας θα μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε εκδρομικό τριήμερο και άλλα τέτοια αστεία. Αυτοί που καλλιεργούν την αδιαφορία, είναι αυτοί που φοβούνται τη συμμετοχή του κόσμου στις ευρωεκλογές και να είστε σίγουροι ότι θα πάρουν την απάντησή τους. Από την άλλη, παράλληλη με την προηγούμενη είναι και η προσπάθεια να στραφεί ο κόσμος σε ακίνδυνες, ανώδυνες για το δικομματισμό “λύσεις”. Τρανό παράδειγμα, το με κάθε τρόπο “σπρώξιμο” των Οικολόγων Πράσινων που –εκτός από την εκκωφαντική απουσία τους από τους αγώνες και τη ζώσα πραγματικότητα- είναι έτοιμοι να συνεργαστούν και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ (κανείς δεν ξέρει, άλλωστε, πώς θα φέρει τα πράγματα η ζωή) και συμφωνούν με το δικομματισμό σε πολλά ζητήματα, όπως, για παράδειγμα, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Αυτές οι ευρωεκλογές επιχειρείται να γίνουν στο γνωστό κλίμα πόλωσης. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέλουν να δώσουν στις εκλογές χαρακτήρα τεράστιας σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, σε δύο διαφορετικές επιλογές…

Πράγματι, τα δύο αστικά κόμματα θέλουν να δώσουν σε αυτές τις εκλογές χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Παρουσιάζονται σαν πρόκριμα για τις επερχόμενες βουλευτικές. Η αλήθεια είναι την επομένη των ευρωεκλογών, την επομένη των βουλευτικών εκλογών, όποτε και να γίνουν, όποιος από τους δύο αναδειχθεί νικητής θα εφαρμόσει κατά γράμμα τις αντιλαϊκές οδηγίες των Μπαρόζο και Αλμούνια.

Και αυτό δεν είναι “δίκη προθέσεων”. Το αποδεικνύει η πολύ πρόσφατη ιστορία: Είχαμε συναίνεση, και όχι πόλωση, στη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, στο άρθρο 16, στη θεσμοθέτηση της γενιάς των 600 ευρώ των stage και της ανασφάλιστης εργασίας. Είχαμε συναίνεση, και όχι πόλωση, στην κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, στην κατάργηση της μονιμότητας και του 8ώρου, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις σκανδαλώδεις παροχές στην οικονομική ολιγαρχία. Είχαμε συναίνεση στην υποστήριξη των ΗΠΑ και στην παραχώρηση των βάσεων για τους πολέμους στο Ιράκ, συναίνεση και ανοχή στα εγκλήματα των Ισραηλινών στη Γάζα. Πασοκ και ΝΔ ψήφισαν από κοινού την Ευρωσυνθήκη, τις διατάξεις της οδηγίας Μπολκενστάιν και όλων των αντεργατικών οδηγιών της Κομισιόν. Είναι, επίσης, γνωστό ότι το 97% των αποφάσεων της Ευρωβουλής έχουν ληφθεί με την απόλυτη συναίνεση ευρωδεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας. Το να παρουσιάζουν, λοιπόν, τη σύγκρουση για την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές σαν σύγκρουση του “σκότους με το φως” είναι μια ολοφάνερη απάτη.

Το τελευταίο διάστημα η πολιτική ζωή κινήθηκε στο ρυθμό των σκανδάλων και της διαφθοράς…

Έχουμε ένα δικομματικό πολιτικό σύστημα σε βαθιά σήψη. Από τη Βουλή των δικαστών και των χωροφυλάκων της υπόθεσης Παυλίδη, περάσαμε στη Βουλή ιδιοκτησία του Καραμανλή, την οποία κλείνει για να σκεπαστούν τα σκάνδαλα και να απαλλαγούν οι υπεύθυνοι – προφασιζόμενος προκλητικά τον “ομαλό προεκλογικό αγώνα”. Οι εξελίξεις απέδειξαν ότι το κλείσιμο της Βουλής όχι μόνο παρέγραψε τις ευθύνες για όσα σκάνδαλα έχουν γίνει μέχρι τώρα γνωστά, αλλά απέτρεψε και το άνοιγμα άλλων, όπως η πώληση του Γερμανού, το σκάνδαλο ΜΑΝ κ.λπ. Έφτιαξαν μια Βουλή πλυντήριο σκανδάλων. Μια Βουλή που προκλητικά απαλλάσσει γαλάζιους και πράσινους που εμπλέκονται στα σκάνδαλα. Όπως αποδεικνύουν πια τα ίδια τα γεγονότα, έτσι δουλεύει το σύστημα. Τα σκάνδαλα δεν είναι ένα εξωτερικό χαρακτηριστικό του συστήματος, μια παρεκτροπή. Αντίθετα, συνδέονται οργανικά με το νεοφιλελευθερισμό. Φυσικός αυτουργός των σκανδάλων είναι ο δικομματισμός και ηθικός αυτουργός ο νεοφιλελευθερισμός.

Η σκανδαλολογία, όμως, αποπροσανατολίζει και τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα…

Αυτό είναι σίγουρο. Μέσα σε όλη αυτή τη σκανδαλολογία αποκρύπτονται επιμελώς τα μεγάλα και πραγματικά σκάνδαλα. Τα νόμιμα, ας μου επιτραπεί ο χαρακτηρισμός, τα νομότυπα σκάνδαλα, που βαραίνουν και τις δύο πτέρυγες του δικομματισμού. Και ρωτώ: Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο η εισφοροδιαφυγή στο ΙΚΑ, που αγγίζει τα 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο η ακρίβεια, με τα καρτέλ του γάλακτος των σούπερ μάρκετ, της βενζίνης, των εφοπλιστών κ.ά.; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο το να ζει το 23% του πληθυσμού, που σημαίνει δύο εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, κάτω από το όριο της φτώχειας; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο το 60% των συντάξεων να βρίσκεται κάτω από τα 600 ευρώ; Είναι σκάνδαλο ή όχι η ανασφάλιστη εργασία, η κατάργηση του οκτάωρου, τα stage; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο το να κρύβουν τις εργαζόμενες στο ψυγείο, για να μην τις βρει η επιθεώρηση εργασίας; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, με 100 νεκρούς εργάτες κάθε χρόνο; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο οι εξευτελιστικές τιμές των αγροτικών προϊόντων και η ερήμωση της υπαίθρου; Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο η ατιμωρησία της αστυνομικής βίας;

Και το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η κοινωνία που χτίζουν, οι αξίες και η ηθική που προβάλλουν, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η ίδια η πολιτική τους, το σύστημά τους. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν υπάρχει περίπτωση να πληρώσει κανείς για όλα αυτά όσο εναλλάσσονται στην εξουσία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και δεν αλλάζει το τοπίο.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο κόσμος αντιλαμβάνεται την ταυτότητα θέσεων ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δεν πείθεται, όμως, ότι υπάρχει άλλη επιλογή, ότι υπάρχει λύση.

Και βέβαια υπάρχει λύση. Η μόνη εναλλακτική λύση είναι να αποσυρθεί ο δικομματισμός, να απολυθούν ο νεοφιλελευθερισμός και οι νόμοι της αγοράς. Και, κυρίως, να προβάλει η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, και να επιβάλει ο λαός μέσα από αποφασιστικούς αγώνες μια εναλλακτική πολιτική κατεύθυνση με πυρήνα το δημόσιο, τις εθνικοποιήσεις, τον κοινωνικό έλεγχο. Αυτή η ιδέα θέλουμε να ριζώσει παντού. Και ειδικά σε αυτούς που καλούνται να πληρώσουν την κρίση.

Ο νεοφιλελευθερισμός χρεοκόπησε. Είναι ένα απλό συμπέρασμα, που μπορεί να βγει από την σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση. Αυτό προσπαθιέται να αποκρυφτεί από τον κόσμο του πλούτου, τα ΜΜΕ και τα κόμματα του δικομματισμού. Στόχος τους είναι να πειστεί η κοινωνία ότι η κρίση είναι ένα ουρανοκατέβατο γεγονός ή ότι την έφεραν, τάχα μου, τα γκόλντεν μπόις.

Προσέξτε, όμως. Μόλις πριν λίγες μέρες, ο Τσάβες, στη μακρινή Βενεζουέλα, ανακοίνωσε 60 εθνικοποιήσεις και αύξηση μισθών κατά 20%, και μάλιστα μια περίοδο που η τιμή του πετρελαίου πέφτει. Τι αποδεικνύεται με αυτό; Ότι δεν είναι αδύνατες αυτές οι λύσεις, όπως πάνε να μας πείσουν οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές οι βιομήχανοι και τα κόμματα του δικομματισμού.

Να το πω αλλιώς: Με 28 δισ. ευρώ ξέρετε πόσες θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν; Αν μιλάμε στη βάση μιας άλλης πολιτικής, στην κατεύθυνση της “οικονομίας των αναγκών και των συλλογικών αγαθών”, όπως λέει το πρόγραμμά μας, θα μπορούσαν να ανοίξουν τουλάχιστον 275.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης και κανονικής ασφάλισης και με μισθό όχι το σημερινό, αλλά με 1.300 ευρώ. Αλλά, αντί για θέσεις εργασίας, από τον Οκτώβρη έως σήμερα χάθηκαν στην Ελλάδα 148.000 θέσεις εργασίας. Παντού σχεδόν, οι εργοδότες ζητάνε να δουλεύουμε 3-4 μέρες τη βδομάδα με μεγάλη περικοπή μισθών. Ενώ, μετά τις ευρωεκλογές, σαν τους πονηρούς κλέφτες, ετοιμάζονται οι κυβερνώντες να φέρουν νέα πακέτα αντιλαϊκών μέτρων. Μιλάνε για καταιγίδα φόρων, μέχρι και για μείωση των μισθών, όπως έγινε ήδη στην Ιρλανδία. Και την ίδια στιγμή θωρακίζονται με κουκουλο-νόμους, με ευρω-φακέλωμα, με αντι-μεταναστευτική υστερία, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα.

Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει πολύς λόγος για αντιευρωπαϊστές και φιλοευρωπαϊστές και έχει συκοφαντηθεί συστηματικά ο ΣΥΡΙΖΑ για το προεκλογικό του σύνθημα που ζητά μια άλλη Ευρώπη. Τι απαντάτε;

Είμαστε σαφείς και ξεκάθαροι: Λέμε “όχι” στην Ευρώπη του Συμφώνου Σταθερότητας, του Μάαστριχτ, του νεοφιλελευθερισμού, του πολέμου, του ρατσισμού και της καταστολής. Δεν θέλουμε την Ευρώπη της Κομισιόν, των Μπαρόζο και Αλμούνια, της συμμαχίας δεξιών και κεντροαριστερών. Δεν θέλουμε την Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του αντιδημοκρατικού και συγκεντρωτικού κράτους των Βρυξελλών, που συνεχίζουν να κανιβαλίζουν πάνω στο σώμα των λαών και των εργαζομένων της Ευρώπης.

Ήδη χτίζεται μια άλλη Ευρώπη μέσα στα κινήματα. Μια Ευρώπη που αγωνίζεται ενάντια στην Ευρώπη του Μπερλουσκόνι, του Σαρκοζί, της Μέρκελ, του Μπαρόζο και του σοσιαλδημοκράτη, παρακαλώ, Αλμούνια και τους φωνάζει “είσαστε η κρίση, είμαστε η λύση”.

Μια άλλη Ευρώπη, που λέει βροντερά “όχι” και κερδίζει στα δημοψηφίσματα για το Ευρωσύνταγμα και για την Ευρωσυνθήκη, απορρίπτοντας τη συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού, τη στρατιωτικοποίηση και τη σιδηρόφρακτη δημοκρατία. Μια άλλη Ευρώπη, που αναγκάζει τη μεγάλη συμμαχία των συντηρητικών και των κεντροαριστερών που την κυβερνούν να φτάσουν στο πρωτοφανές μέτρο της επικύρωσης της νέας Ευρωσυνθήκης, απαγορεύοντας στην ουσία τα δημοψηφίσματα, αποδεικνύοντας πόσο αντέχει τη δημοκρατία το οικοδόμημά τους.

Μια άλλη Ευρώπη, που βγαίνει κατά εκατομμύρια στους δρόμους του Παρισιού, της Ρώμης, της Λισαβόνας, του Βερολίνου και της Μαδρίτης και φωνάζει: “Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας”. Μια άλλη Ευρώπη, που εξεγείρεται ακόμα και στο μικρό και γεμάτο τράπεζες Λουξεμβούργο, το οποίο έζησε μέρες ελληνικού Δεκέμβρη, όταν η μεγαλύτερη βιομηχανία χάλυβα στον κόσμο απέλυσε σε μία μέρα 9.000 εργάτες.

Γιατί, λοιπόν, ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές στις 7 Ιούνη;

Το ερώτημα που μας θέτει η εποχή των μεγάλων αλλαγών που ζούμε είναι: “Ποιοι, αν όχι εμείς; Πότε αν όχι τώρα;” Λέμε σε κάθε πολίτη ότι υπάρχει ελπίδα κι αυτή βρίσκεται στη συλλογική δράση, στο κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση, βρίσκεται στην Αριστερά.

Έχουμε επίγνωση ότι η ενωτική Αριστερά αποτελεί την ελπίδα ευρύτατων τμημάτων του λαού. Για να ανταποκριθούμε καλύτερα στις προκλήσεις που είναι μπροστά μας, ζητάμε τολμηρά τη συμπόρευση με κάθε πολίτη, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε στις προηγούμενες εκλογές, ανεξάρτητα από το αν ήταν με τους γαλάζιους ή τους πράσινους ή με τον κανένα.

Λέμε ξεκάθαρα:

  • Τιμωρήστε το δικομματικό καρτέλ, τη σήψη και την κοροϊδία.
  • Στηρίξτε την ενωτική, κινηματική, ριζοσπαστική Αριστερά.
  • Ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ. Μη χαρίσετε την ευκαιρία να στείλετε δυνατό μήνυμα αλλαγής, και όχι εναλλαγής, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Βάλτε φρένο στην επερχόμενη λαίλαπα για να αλλάξουν, επιτέλους, τα πράγματα.

Τι δείχνουν οι περιοδείες σε όλη τη χώρα

Απαίτηση και αγωνία του κόσμου η ενωτική και χρήσιμη Αριστερά

Με σχεδόν καθημερινές περιοδείες στο κέντρο και την επαρχία η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Σωτηρίου, υλοποιεί την απόφαση για πόρτα την πόρτα, χωριό το χωριό, γειτονιά τη γειτονιά δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της κρίσιμης μάχης των ευρωεκλογών.

Μιλώντας στην “Αριστερά!” για το κλίμα που εισπράττει από την επαφή της με τον κόσμο και την παρουσία της στην επαρχία τόνισε ότι “είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα η θερμή υποδοχή των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό φαίνεται σε όλες τις περιοδείες, σε όλες τις συναντήσεις σε όλες τις κουβέντες. Τα προβλήματα και τα αδιέξοδα έχουν πολλαπλασιαστεί και ο κόσμος ζητά από εμάς να αποτελέσουμε τη φωνή και την πολιτική δύναμη που θα παλέψει για να αντιστραφούν οι όροι. Είναι φανερή η αγωνία και η αναζήτηση των καθημερινών ανθρώπων για μια αριστερά που με ειλικρίνεια θα σταθεί δίπλα τους και θα αγωνιστεί για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα, χτίζοντας από την αρχή μια σχέση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας. Και αυτή την ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει και μπορεί να την πραγματώσει με τον καλύτερο τρόπο”.

Η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τυπικά τη Δευτέρα 11 Μαΐου με την επίσημη ανακοίνωση του ευρωψηφοδελτίου και τη συγκέντρωση στον Πειραιά, με κεντρικό ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο Νίκος Χουντής, η Ελένη Σωτηρίου και ο Δημήτρης Παπαδημούλης.

Την Τρίτη και Τετάρτη, 12 και 13 Μαΐου, η Ελένη Σωτηρίου περιόδευσε στη Θεσσαλονίκη. Η πρώτη μέρα περιελάμβανε επισκέψεις σε εργασιακούς χώρους, όπως –μεταξύ άλλων- συνάντηση με το ΔΣ του σωματείου των εργαζόμενων στις “εργολαβίες” στο ΑΠΘ και η επίσκεψη και συνάντηση με τους εργαζόμενους στο πολυκατάστημα Φωκάς, στην οποία συμμετείχε και ο Γιάννης Θεωνάς, συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος ευρωβουλευτής. Η Τρίτη 12 Μαΐου έκλεισε με κεντρική εκδήλωση στο Βελλίδειο, με ομιλητές τον Γιάννη Θεωνά, την Ελένη Σωτηρίου και τον Δημήτρη Παπαδημούλη.

Και η επόμενη μέρα αφορούσε επισκέψεις σε εργασιακούς χώρους και συζήτηση με τους εργαζόμενους. Μεταξύ άλλων, επισκέψεις έγιναν στο εργοτάξιο του δήμου Πολίχνης, στο εργοτάξιο του Δήμου Πυλαίας, επίσκεψη στην ΕΛΒΟ και συνάντηση με το ΔΣ του σωματείου εργαζομένων και περιοδεία στα κεντρικά γραφεία της ΕΥΑΘ, της οποίας το ξεπούλημα μεθοδεύει η κυβέρνηση.

Το τριήμερο 15, 16 και 17 Μαΐου η Ελένη Σωτηρίου περιόδευσε στην Αιτωλοακαρνανία και την Αχαΐα. Η πρώτη μέρα περιελάμβανε συναντήσεις με τη διοίκηση του εργατικού κέντρου Ναυπάκτου και με την Κίνηση Πολιτών Ναυπάκτου, καθώς και περιοδεία στο νοσοκομείο, τον ΟΑΕΔ και το εργατικό κέντρο Μεσσολογίου. Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στην συνάντηση με τους εργαζόμενους της Κεραμοποιίας Κατσίκη στο Αγρίνιο, οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσαν μια παραδειγματική μάχη για να μην κλείσει το εργοστάσιο, αντιμετωπίζοντας ενωμένοι και δυναμικά τις μεθοδεύσεις εργοδοσίας και κυβέρνησης.

Η πρώτη μέρα, επίσης -μεταξύ άλλων- περιελάμβανε συνάντηση με τη διοίκηση της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου, όπου αναδείχτηκαν όλα τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου της περιοχής και οι πολιτικές που οδηγούν στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Το βράδυ της Παρασκευής 16 Μαΐου έγινε η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Αγρίνιο με ομιλητές τον Αλέξη Τσίπρα και την Ελένη Σωτηρίου.

Την επόμενη μέρα –Σάββατο 17 Μαΐου- πρώτος σταθμός της περιοδείας της Ελένης Σωτηρίου ήταν ο καταυλισμός των μεταναστών στην Πάτρα, όπου από πρώτο χέρι διαπίστωσε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι στοιβαγμένοι σε αυτοσχέδιες παράγκες βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με το πιο σκληρό πρόσωπο των πολιτικών που προωθούν οι Βρυξέλλες για μια Ευρώπη – φρούριο και βιώνουν στο πετσί τους την αστυνομική βία.

Ακολούθησαν συναντήσεις με τη διοίκηση του εργατικού κέντρου, με εργαζόμενους στα καταστήματα του εμπορικού κέντρου, ενώ το βράδυ μίλησε για την κρίση και τους εργαζόμενους, την ανεργία και τους αγώνες στην κατάμεστη αίθουσα του εργατικού κέντρου.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην επίσκεψη και συνάντηση το βράδυ του Σαββάτου με τους εργαζόμενους στο Καζίνο του Ρίου, οι οποίοι δίνουν τη δική τους μάχη για να μην υλοποιηθούν οι αποφάσεις της εργοδοσίας για ελαστικοποίηση και γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Η συζήτηση με τον πρόεδρο του σωματείου και με τους εργαζόμενους ανέδειξε περίτρανα την κοροϊδία που υφίστανται από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα. Οι καθημερινοί άνθρωποι του μεροκάματου περιέγραψαν με τον πιο απλό αλλά αποκαλυπτικό τρόπο τα αδιέξοδα και τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν, με τα δάκρυα απόγνωσης να αποτελούν γροθιά στο στομάχι. Η περιοδεία ολοκληρώθηκε την Κυριακή 18 Μαΐου με επίσκεψη στα χωριά της Αιγιαλείας.

Τέλος, την ώρα που γράφονταν αυτές οι αράδες (Πέμπτη 21 Μαΐου) ξεκινούσε η τριήμερη περιοδεία της Ελένης Σωτηρίου στη Θεσσαλία.