Δελτίο Τύπου ΚΟΕ – 22/11/2011
Μέσα σε 10 μήνες, ζούμε το ξέσπασμα μιας δεύτερης εξέγερσης του αιγυπτιακού λαού. Αν άλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς… Αν ο στρατός του Μουμπάρακ χωρίς τον Μουμπάρακ νόμισε ότι θα μανουβράρει για πάντα βάζοντας το λαό στη γωνία… Αν οι «υπεύθυνες» πολιτικές δυνάμεις που περιμένουν να μοιραστούν την εξουσία τα βρήκαν παρασκηνιακά με το στρατό, καλλιεργώντας όλους αυτούς τους μήνες αυταπάτες στο λαό πως το καθεστώς Μουμπάρακ θα ξηλωθεί με δήθεν ομαλές διαδικασίες… Αν οι Αμερικανοί και άλλοι νόμισαν πως η μπόρα πέρασε και όλα θα ξανατεθούν υπό κάποιο έλεγχο…
Σε πείσμα όλων τους, ο ηρωικός λαός της Αιγύπτου με μια δεύτερη εξέγερση ξαναδίνει το παρόν και απευθύνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: το καθεστώς Μουμπάρακ δεν έχει ξηλωθεί, το καθεστώς Μουμπάρακ πρέπει να ξηλωθεί. Τη δημοκρατία για την οποία θυσιάστηκαν χιλιάδες δεν θα τη διασφαλίσουν οι εκλογές που θα γίνουν (αν γίνουν και όπως γίνουν) σε λίγο διάστημα. Ο ηρωικός λαός της Αιγύπτου διαψεύδει και πάλι με το αίμα του εχθρούς και «φίλους» που χαιρέκακα υποστήριζαν ότι «δεν βγαίνει τίποτα με τις εξεγέρσεις» κι ότι «οι μάζες χειραγωγούνται εύκολα». Αφού έριξε μια χούντα δεκαετιών, τώρα ξεσηκώνεται για να διώξει και τους επιγόνους της.
Η δολοφονική μανία με την οποία χτύπησαν οι καθεστωτικές δυνάμεις ξεπέρασε, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, την αγριότητα της καταστολής επί Μουμπάρακ. Δίπλα στους δεκάδες νεκρούς, πολλοί έχουν τραυματιστεί ή χάσει την όρασή τους από τις χιλιάδες πλαστικές σφαίρες. Όμως η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να υποβάλει την παραίτησή της στο «Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο». Οι στρατιωτικοί γνωρίζουν ότι τα περιθώρια για νέες μανούβρες έχουν λιγοστέψει. Γνωρίζουν ότι πλέον στόχος των ηρωικών διαδηλωτών, του κόσμου που παραμένει στα οδοφράγματα και επιμένει, παρά τη σφαγή, δεν είναι απλώς να φύγει ένα πρόσωπο αλλά όλο το «μεταβατικό» καθεστώς. Γι’ αυτό χτυπούν με τόση δολοφονική μανία: βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο…
Η αραβική άνοιξη δεν έχει τελειώσει. Η άνοιξη των λαών όλου του κόσμου μόλις έχει ξεκινήσει. Ο «μύθος» της Αιγύπτου μιλάει και για μας, μιλάει για όλους τους λαούς του κόσμου στους οποίους η παγκόσμια οικονομική κρίση και η επίθεση των κυρίαρχων στερούν τα στοιχειώδη. Μιλάει για όλους τους λαούς του κόσμου για τους οποίους το ζήτημα της ανατροπής έχει εξ ανάγκης μπει στη ημερήσια διάταξη, έχει γίνει ζήτημα που το συζητά ο απλός λαός. Μονάχα με το μαζικό, εξωκοινοβουλευτικό, ενωτικό, ανειρήνευτο, μαχητικό κίνημα του λαού θα δούμε άσπρη μέρα.
Η νίκη του λαού της Αιγύπτου θα είναι και δική μας!