Στις 19 Ιουνίου ένας πολύ εμπορικός τραγουδιστής, ο James Blunt, θα έδινε την πρώτη από δύο πολυδιαφημισμένες συναυλίες του στο Λυκαβηττό. Τα εισιτήρια είχαν προ πολλού μοσχοπουληθεί, όλα ήταν έτοιμα. Μόνο που λίγες ώρες πριν τη συναυλία, μετά από εισαγγελική παρέμβαση, η αστυνομία σφράγισε το θέατρο του Λυκαβηττού. Οι δύο συναυλίες δεν έγιναν, τελικά, ποτέ. Και το θέατρο του παραλόγου μόλις άρχιζε.
Ο Δήμος Αθηναίων επικαλέστηκε προβλήματα στατικότητας των κερκίδων του θεάτρου του Λυκαβηττού, ενός πολύ δημοφιλούς συναυλιακού χώρου που λειτουργεί εδώ και χρόνια και από τις κερκίδες του (αλλά και τα βραχάκια πέριξ αυτών) περνάνε κάθε καλοκαίρι χιλιάδες κόσμου. Το θέατρο μάλιστα λειτουργούσε κανονικά φέτος και είχε ήδη φιλοξενήσει αρκετές συναυλίες με χιλιάδες θεατές.
Από εδώ επιστολές, από εκεί μελέτες
Η ιστορία είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, τον Φεβρουάριο, όταν η ιδιοκτήτρια του θεάτρου, Εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων, ενημερώθηκε από τεχνική έκθεση ότι τίθεται ζήτημα στατικής επάρκειας των κερκίδων. Η σχετική μελέτη εγκρίθηκε από τον ΕΟΤ μόλις τον Μάιο, η δε ΕΤΑ με τη σειρά της χρειάστηκε περίπου ένα 15μερο ακόμα για να ενημερώσει τον Δήμο –στις 5 Ιουνίου– για την ανάγκη ελέγχου των κερκίδων. Εν τω μεταξύ, οι άδειες για τις συναυλίες του καλοκαιριού είχαν δοθεί, το πρόγραμμα είχε κι αυτό προ πολλού αποφασιστεί και ανακοινωθεί –και στην ΕΤΑ–, και φυσικά κάποιες συναυλίες είχαν ήδη γίνει.
Ο Δήμος Αθηναίων, με αντανακλαστικά αρκούδας σε χειμερία νάρκη, αποφάσισε στις 11 Ιουνίου το κλείσιμο του θεάτρου και προχώρησε στην εφαρμογή της απόφασης στις 19 Ιουνίου. Σε όλο αυτό το διάστημα ο χώρος εξακολουθούσε να λειτουργεί κανονικά. Σημειωτέον ότι είχε ήδη ανακληθεί και η υπόδειξη για σφράγιση του θεάτρου αφού σύμφωνα με νέους ελέγχους, τόσο από την πλευρά της ΕΤΑ όσο και από την πλευρά του Φεστιβάλ Αθηνών, που διαχειρίζεται τον χώρο, το θέατρο είχε κριθεί ασφαλές. Η ανάκληση αυτή είχε κοινοποιηθεί στο δήμο τουλάχιστον μια μέρα πριν από τη σφράγιση του θεάτρου, ο δήμος δηλαδή εφάρμοσε την υπόδειξη της ΕΤΑ… αφότου η ΕΤΑ την ανακάλεσε.
Πέρα από το διεθνές ρεζιλίκι της χώρας που επικαλούνται οι περισσότεροι, με τον πόλεμο εξωδίκων από τις παραγωγούς εταιρείες να έχει ήδη ξεκινήσει και αρκετές συναυλίες να αλλάζουν κακήν κακώς χώρο διεξαγωγής, και την τουριστική και οικονομική ζημιά που αυτή η κατάσταση συνεπάγεται, όποιοι κι αν είναι οι λόγοι που την προκάλεσαν –είτε μια αχανής γραφειοκρατία που αποτρέπει τη στοιχειώδη και έγκαιρη συνεννόηση των φορέων είτε ένας πόλεμος, όπως έχει αναφερθεί, εναντίον του Φεστιβάλ Αθηνών και του προέδρου του, Γιώργου Λούκου, προσωπικά, είτε όλα αυτά μαζί– το κεντρικό ζήτημα είναι μάλλον άλλο. Ποιος και πότε ελέγχει τους χώρους που φιλοξενούν τις –χρυσοπληρωμένες από το κοινό, να μην το ξεχνάμε αυτό– συναυλίες; Πώς, για έναν χώρο που αναφέρεται ως πιθανόν ακατάλληλος τον Φεβρουάριο, δίνονται άδειες για συναυλίες χωρίς, μέσα στους τρεις μήνες που μεσολαβούν, να γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι; Και γιατί, παρά τις επιφυλάξεις για την ασφάλεια του χώρου, η σφράγισή του γίνεται αφού ο χώρος έχει ήδη ξεκινήσει να λειτουργεί, θέτοντας πιθανόν σε κίνδυνο την ασφάλεια των θεατών; Ωραίες ιστορίες της έμπλεης πολιτισμού ελληνικής πρωτεύουσας…
Μαρία Ξυλούρη
*Για να ολοκληρωθεί το θέατρο του παραλόγου, ο Λυκαβηττός τελικά ξανάνοιξε χθες, 25 Ιουνίου.
Η ανακοίνωση του Φεστιβάλ Αθηνών
Αιφνιδιαστικά και αδικαιολόγητα ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε σήμερα, 19 Ιουνίου, το κλείσιμο του θεάτρου του Λυκαβηττού προφασιζόμενος λόγους ασφαλείας. Προκαλείται συνεπώς το εύλογο ερώτημα "γιατί τώρα;" Όταν το φεστιβάλ έχει έγγραφα με τα οποία αποδεικνύεται η έγκαιρη –από 15ης Ιανουαρίου 2008– ειδοποίηση προς την εταιρία τουριστικής ανάπτυξης (ΕΤΑ) περί ενάρξεως των εκδηλώσεών του στις 20 Μαΐου 2008. Από τις 3 Ιουνίου ως τώρα έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές μεγάλες συναυλίες (Nick Cave, Mark Knopfler, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας κ.λπ.) χωρίς ο Δήμος Αθηναίων να προβεί σε καμία απολύτως ενέργεια. Είναι λυπηρό ότι ακυρώνεται μια σειρά σημαντικών συναυλιών, ενώ έχουν προαγορασθεί εισιτήρια, έχει γίνει σημαντική διαφήμιση και τόσο οι οργανωτές όσο και οι φιλοξενούμενοι υφίστανται σημαντικές οικονομικές και όχι μόνο συνέπειες. Είναι επίσης λυπηρό ότι η απόφαση για την σφράγιση του Θεάτρου υπήρξε προφανώς αποτέλεσμα ασυνεννοησίας μεταξύ του Δήμου και της ΕΤΑ.