Καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων, του Δημήτρη Υφαντή

Να δεις τι σου ’χω για μετά… τις 7 Ιούνη

Είναι συνηθισμένο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να γίνεται αναφορά στην επόμενη μέρα. Είναι το ορόσημο που ενσαρκώνει τις προσδοκίες της “πολιτικής αλλαγής, της νέας εποχής” και όλα τα γνωστά τετριμμένα σλόγκαν του προεκλογικού μάρκετινγκ. Φέτος, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έκανε την έκπληξη. Με την έκθεσή του, σε άπταιστη νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική διάλεκτο, χάραξε μέτρο προς μέτρο την πολιτική που θα εφαρμοστεί στις 8 Ιούνη.

Να θυμίσουμε ότι το G20 ανέθεσε στο ΔΝΤ την επιτήρηση της εφαρμογής της πολιτικής, που διά της εμβάθυνσης της κρίσης και της θυματοποίησης της κοινωνικής πλειοψηφίας θα οδηγήσει στην… έξοδο από την κρίση! Κι έρχεται τώρα, χωρίς καν να τηρεί τα προσχήματα της μη παρέμβασης στην προεκλογική περίοδο –γιατί άραγε;–, να εξαγγέλλει:

  • Πάγωμα των μισθών

Ποιών μισθών, δηλαδή; Των ήδη παγωμένων μετά τα τελευταία μέτρα για τους “υψηλόμισθους” του δημόσιου τομέα με τα 1.000 ευρώ ή μήπως των μισθών πείνας των “προνομιούχων” ενοικιαζόμενων στα γραφεία εργασίας και όσων “απολαμβάνουν” τις αυξήσεις της ντροπής, που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υπέγραψαν στη συλλογική σύμβαση της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ;

  • Πάγωμα των συντάξεων

Αυτών που έχει ψαλιδίσει η συνεχόμενη αντιασφαλιστική πολιτική των κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή. Με την εφαρμογή του νόμου Ρέππα, η κύρια σύνταξη περιορίζεται στο 70% –από το 80%– του βασικού μισθού, ενώ θα μειώνεται κατά 1% για κάθε έτος στην επόμενη δεκαετία. Πλέον επιδιώκουν την οριστική κατάργηση της επικουρικής σύνταξης και την ολοκληρωτική εξάρτηση της βασικής από τις εισφορές του μισθωτού και, βέβαια, από την “ανταποδοτικότητα” του χρηματιστηριακού τζόγου, εκεί όπου έχουν ήδη λεηλατηθεί τα αποθεματικά των ταμείων.

  • Ελαστικοποίηση της εργασίας

Ποιας εργασίας; Αυτής που είναι ήδη λάστιχο και σφίγγει σαν θηλιά στο λαιμό όσους έχουν την πολυτέλεια να τρέχουν σε ένα εξοντωτικό κυνήγι της επιβίωσης. Οι υπόλοιποι εκλιπαρούν για λίγες ώρες δουλειάς μεταξύ των ταμείων του ΟΑΕΔ και των γραφείων δουλεμπορίας ή των stage, στα οποία τελευταία επιδίδονται με την κυβερνητική στήριξη και οι γαλαζοπράσινοι δήμαρχοι. Στοχεύουν τώρα να θεσμοθετήσουν τη “μισή δουλειά-μισή αμοιβή”, βάζοντας οριστικό τέλος σε ό,τι ορίζαμε ως εργασία μέχρι σήμερα.

  • Επιβολή νέων φόρων

Όχι, φυσικά, στα κέρδη. Η πηγή της αφαίμαξης είναι, για άλλη μια φορά, τα “υψηλά” εισοδήματα των μισθωτών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Η φορολογική πραγματικότητα βγάζει μάτι. Στους άμεσους φόρους: Πριν 5 χρόνια, οι μισθωτοί εισέφεραν 8 δισ. και το κεφάλαιο 5 δισ. Σήμερα, αντίστοιχα, 11 δισ. και πάλι 5 δισ.! Για τους έμμεσους φόρους, η εισφορά των λαϊκών στρωμάτων έχει αυξηθεί κατά το εφιαλτικό ποσοστό του 50%, κατέχοντας το μερίδιο του 80% (!), ενώ το μερίδιο των πλουσίων έχει μείνει άθικτο. Με βάση αυτό το μοτίβο, που επέβαλε χαράτσι ακόμα και στα μπλοκάκια της εργασιακής ντροπής, θα ληστευτεί μέχρι και το τελευταίο διαθέσιμο λεπτό στην κυριολεξία από το λαϊκό εισόδημα.

  • Λιτότητα στις κοινωνικές δαπά νες και νέες ιδιωτικοποιήσεις

Με τα ελλείμματα και το χρέος, υπό διπλή επιτήρηση από ΕΕ και ΔΝΤ, θα ξεπουληθεί ό,τι έχει απομείνει ως δημόσιος τομέας (συγκοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση). Κι ο λαός θα εξακολουθεί να πληρώνει από αυτά που δεν έχει για παιδεία, υγεία και στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες, που εκφυλίζονται καθημερινά στη μέγγενη των περικοπών και της εμπορευματοποίησης.

Η κυβέρνηση επικρότησε την έκθεση του ΔΝΤ, ενώ το ΠΑΣΟΚ εκπλήρωσε σε χαμηλούς τόνους το προεκλογικό αντιπολιτευτικό του καθήκον. Ο μεγάλος συνασπισμός δεξιάς-σοσιαλδημοκρατίας κινείται παγκόσμια στον ίδιο νεοφιλελεύθερο άξονα. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μπορεί να αναζητεί την πράσινη ανάπτυξη στα ταξίδια του σε Ανατολή και Δύση, ο διευθυντής όμως του ΔΝΤ είναι κορυφαίο στέλεχος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και κηρύττει το κοινωνικό ολοκαύτωμα σαν την “τελική λύση” διεξόδου από την κρίση. Είναι πρωτοφανές στα ιστορικά χρονικά η ίδια πολιτική που οδήγησε στην τωρινή παγκόσμια αξεπέραστη κρίση να προβάλλεται ως “θεραπεία” εξόδου.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν δεσμευτεί ήδη στις εντολές του ΔΝΤ – άλλωστε δεν είχε άλλο νόημα η προεκλογική του παρέμβαση. Οι υπόλοιποι θα γίνουμε κοινωνικοί αυτόχειρες; Δεν θα μας εξοντώσουν, δεν θα μας εξανδραποδίσουν, δεν θα κάνουν την κοινωνία ζούγκλα. Στις 7 Ιούνη θα έχουμε στείλει το μήνυμα ότι από τις 8 οργανώνουμε τη λαϊκή αντίσταση.

Δημήτρης Υφαντής