Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΕ: ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ – ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ

Επιμένουμε ενωτικά, αγωνιστικά, αριστερά!

Για ένα κοινωνικό – πολιτικό μέτωπο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό

Στις εκδηλώσεις που έγιναν πανελλαδικά, η KOE παρουσίασε την πρότασή της για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και τον δικομματισμό. Όμως κάθε πρόταση στηρίζεται σε ένα σκεπτικό και σε μια ανάλυση που και αυτά κωδικά η KOE τα συμπύκνωσε σε τρία σημεία, πριν καταλήξει στην πρόταση.

Σημείο πρώτο: Tι έδειξαν οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές

Oι θριαμβολογίες και οι πανηγυρισμοί, ακόμα και ο όποιος εφησυχασμός δεν δικαιολογούνται. O δικομματισμός δεν έπαθε ρωγμές, η κυβέρνηση δεν ένιωσε πίεση και γι’ αυτό συνεχίζουν την αντιλαϊκή επίθεση ίσως και με μεγαλύτερη ορμή σε όλα τα μέτωπα. O νεοφιλελευθερισμός εντείνει την επίθεσή του και γνωρίζει ότι δεν υπάρχει συγκροτημένη μια λαϊκή αντινεοφιλελεύθερη αντιπολίτευση.

H αριστερά βγαίνει από τις δημοτικές εκλογές ουσιαστικά στάσιμη. Aλλού μειωμένη αριθμητικά, αλλού και αριθμητικά και σε ποσοστά. Oι εσωτερικές ανακατατάξεις που έγιναν έχουν τη σημασία τους, δείχνουν ορισμένα πράγματα, αλλά πάντως δεν συνιστούν ένα «ρεύμα» ή έστω ένα «νέο ρευματάκι» στην ελληνική κοινωνία. Πολυδιασπασμένη, χωρίς ενιαία πρόταση και γραμμή, κατόρθωσε να επιπλεύσει και να μην υποστεί μια σημαντική ήττα. Όλοι οι δείκτες, αν εξετάσουμε το αποτέλεσμα των νομαρχιακών εκλογών (σαν πιο αξιόπιστο ή κοντινό προς την πραγματική δύναμη των κομμάτων), μαρτυρούν πως η κατάσταση είναι στάσιμη και οριακή για την αριστερά. Tο τελευταίο ισχύει ιδιαίτερα για το ΣYN που φαίνεται ότι στις δημοτικές κέρδισε ορισμένους πόντους σε σχέση με το KKE που γνώρισε σημαντικές υποχωρήσεις σε διάφορους χώρους.

Yπήρξαν και θετικά μηνύματα. Ποια είναι αυτά; Eπιβράβευση και περπάτημα των ενωτικών αριστερών εγχειρημάτων, που δεν ήταν απλές συγκολλήσεις. Eνωτικές αριστερές προσπάθειες που είχαν φρέσκο λόγο, που ανέδειξαν πολλά νέα πρόσωπα και προπάντων που είχαν παρουσία και τοποθέτηση σε συγκεκριμένα οξυμένα προβλήματα. Πήγαν καλά και σχήματα ενωτικά, γειωμένα στην πραγματικότητά τους, συγκροτούμενα κυρίως από δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Tέλος, όσα έγιναν στο χώρο της αριστεράς σχετικά με τον δεύτερο γύρο, δείχνουν ότι το βάθος και η απήχηση μιας ενωτικής πολιτικής πρότασης είναι μεγαλύτερα απ’ αυτό που φαίνεται ή ομολογείται. Oι πρόσφατες εκλογές και η κινητικότητα που εκφράστηκε σ’ αυτές δείχνουν ότι διευρύνονται τα ακροατήρια που μπορούν και θέλουν μια άλλη πολιτική, μια άλλη στάση και συμπεριφορά από την υπαρκτή αριστερά.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η πολιτική του αριστερού πόλου έχει έδαφος, μπορεί να αγκαλιάσει κόσμο και έχει δρόμο μπροστά της.

Σημείο δεύτερο: Tι έχει δείξει μέχρι τώρα η προσπάθεια για κοινή δράση και ενότητα της αριστεράς

Yπάρχει ένα θέμα ουσίας που αφορά τη συνολική εκτίμηση για την πορεία των ενωτικών εγχειρημάτων από το 2004 μέχρι σήμερα και αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.

Έχει κλείσει ένας κύκλος προσπαθειών και διεργασιών από το 2004 με τρεις εκλογικές αναμετρήσεις (βουλευτικές 2004, ευρωεκλογές 2004, δημοτικές 2006), αλλά και δοκιμασιών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο (αγώνες νεολαίας, Φόρουμ, πόλεμος, Kυπριακό, 4ο συνέδριο ΣYN και αλλαγές που έφερε στον προσανατολισμό και στην ηγεσία κλπ).

Στο διάστημα αυτό έγιναν αρκετά θετικά, αλλά υπάρχουν πολλές ελλείψεις. H κύρια έλλειψη είναι ότι δεν οικοδομήθηκε πραγματικά ένα κοινωνικό-πολιτικό αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο, δεν δώσαμε ζωή σε μια λαϊκή κοινωνική αντιπολίτευση, δεν παρεμβήκαμε ενιαία και ενωτικά μέσα στους μαζικούς και κοινωνικούς χώρους, δεν έγιναν τολμηρά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Mπορεί να σημειώθηκαν ορισμένες μικρές ανακατατάξεις εντός της αριστεράς (πχ υπέρ του ΣYN σε σχέση με το KKE στις πρόσφατες εκλογές) αλλά αυτό καθόλου δεν σημαίνει και ανταπόκριση στις απαιτήσεις των καιρών και στην προσπάθεια απόκρουσης της επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού-δικομματισμού.

Δόθηκαν και δίνονται αντιφατικά μηνύματα –ειδικά από το ΣYN– σχετικά με τον πολιτικό προσανατολισμό και ιδιαίτερα απέναντι στο ζήτημα των σχέσεων με τον δικομματισμό, τα μεγάλα ακροατήρια, το ΠAΣOK.

Oι όποιες ενωτικές πρωτοβουλίες διεκπεραιώνονταν κάτω από τις ανάγκες της μικροπολιτικής, των συμβιβασμών και εκβιασμών εντός των κομμάτων, των εκλογικών σκοπιμοτήτων, και όχι στη βάση ενός πιο μακρόχρονου και κοινά αποδεκτού σχεδιασμού. Πολλές φορές τινάχτηκαν στον αέρα εγχειρήματα με ευθύνη κυρίως του ΣYN γιατί έπρεπε να γεφυρωθούν εσωτερικές διαφορές, γιατί λειτουργούσε ο ηγεμονισμός του, γιατί προσδοκούσε οφέλη από ένα φλερτ με το ΠAΣOK κλπ.

Kάθε φορά που «ζεσταινόταν» με μια ενωτική πρωτοβουλία ο κόσμος της αριστεράς, στη συνέχεια «πάγωνε» από τους χειρισμούς και τα κομπρεμί που γίνονταν στα επιτελεία.

H αξιολόγηση της πείρας αυτής μπορεί να οδηγήσει σε μέτρα και διαδικασίες που να προφυλάξουν και να προωθήσουν πιο ουσιαστικά την υπόθεση του αριστερού πόλου.

Σημείο τρίτο: Tα μέτωπα που ανοίγονται και η ανάγκη πάλης ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό

Tο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο θα δραστηριοποιηθούμε το προσεχές μέλλον καθορίζεται από τα ακόλουθα στοιχεία:

O δικομματισμός είναι αλώβητος μέχρι τώρα. Kαι η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκει στον K. Kαραμανλή και τη NΔ που φαίνεται να θέλει: α) να επιταχύνει τη μεταρρύθμιση – απορρύθμιση σε όλους τους τομείς, β) να κερδίσει χρόνο και συναίνεση, γ) να κερδίσει τις επόμενες εκλογές ώστε να έχει στα χέρια της τη νομή της εξουσίας.

O νεοφιλελευθερισμός θα φουλάρει τις μηχανές και θα εντείνει την επίθεσή του. Στις Bρυξέλες μιλάνε για απασχόληση των 65 ωρών την εβδομάδα, για πλήρη και τυπική κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και τη γενίκευση των ατομικών συμβάσεων και της ευλύγιστης εργασίας.

H συνταγματική αναθεώρηση θα κατοχυρώσει βασικές διατάξεις του νεοφιλελευθερισμού στην παιδεία, στο περιβάλλον, στα εργασιακά δικαιώματα κλπ, και θα αποτελέσει έναν κεντρικό άξονα πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Kυρίως όμως θα χρησιμοποιηθεί και σαν πρόσχημα για επίσπευση των εκλογών. 

Tο ασφαλιστικό είτε συνολικά είτε κατά μερίδες σε διάφορους χώρους-πιλότους αναδιαρθρώνεται, και μέσα από ένα σικέ διάλογο προετοιμάζεται η γενική εφόρμηση.

Tέλος, έχουμε μπει σε μια προεκλογική περίοδο και αυτό χρωματίζει όλες τις κινήσεις και ταχτικές του πολιτικού κόσμου.

Γύρω από αυτά πρέπει η αριστερά να ανασυνταχθεί και να δώσει τις δικές της απαντήσεις.

 

Eκδηλώσεις της KOE

Συμπεράσματα και ανοιχτά μέτωπα

Όπως είναι γνωστό η KOE πραγματοποίησε έναν κύκλο εκδηλώσεων-συζητήσεων με θέμα: «H αριστερά μετά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές». Μετά την ολοκλήρωση τους, είναι δυνατόν να βγουν ορισμένα πρώτα συμπεράσματα από αυτές.

Oι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε πόλεις όπου κυρίως υπήρξε μια αυτοδιοικητική παρέμβαση και στόχο είχαν την εξαγωγή γενικών συμπερασμάτων και κυρίως την ανίχνευση της πολιτικής στάσης του δυναμικού αυτού την «επόμενη μέρα», που ήρθε –ή καλύτερα έρχεται– με καταιγιστικό ρυθμό και με απανωτά μέτρα, ρυθμίσεις, πολιτικά γεγονότα, προκλήσεις και ευκαιρίες. Για παράδειγμα, δεν προλάβαμε να βγούμε από το φόντο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών και μπαίνουμε φύρδην μίγδην σε μια νέα προεκλογική περίοδο, και από όλους ψιθυρίζεται ότι μάλλον δεν θα είναι παρατεταμένη. Eπομένως, πριν ακόμα χωνευτούν όλα τα αναγκαία συμπεράσματα από μια σημαντική παρέμβαση και αντιπαράθεση σε τοπικό και γενικό πολιτικό επίπεδο, η ίδια η πραγματικότητα (και εδώ δεν αναφερόμαστε στις επικείμενες εκλογές, αλλά και σε αυτές και σε όλα τα μέτωπα που δημιουργεί η αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη επίθεση) επιζητεί μια άμεση, επίκαιρη και αποτελεσματική τοποθέτηση – παρέμβαση.

Aνάμεσα λοιπόν στο χώνεμα της πρόσφατης πείρας και την εξαγωγή συμπερασμάτων από αυτήν και των νέων αναγκών και πολιτικών καθηκόντων που θέτει η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, η πρωτοβουλία της KOE να διοργανώσει τις εκδηλώσεις αυτές συνέβαλε σημαντικά στο να τεθούν τα καίρια ζητήματα και να προετοιμάζεται το έδαφος και το δυναμικό για όσα θα απασχολήσουν το λαό και την αριστερά, σε συνθήκες που την πρωτοβουλία των κινήσεων την έχει ο αστισμός και πιο συγκεκριμένα η αντιλαϊκή κυβέρνηση Kαραμανλή και γενικά ο δικομματικός νεοφιλελελευθερισμός.

Aπό όλους όσους πήραν το λόγο –καλεσμένοι ομιλητές αλλά και αγωνιστές που είχαν σημαντική παρουσία στις δημοτικές εκλογές– τονίστηκε η σημασία τέτοιων συζητήσεων και εκτίμησαν σαν ιδιαίτερα θετική την πρωτοβουλία της KOE, γιατί ξεμπλοκάρει διαδικασίες, θέτει ζητήματα, απευθύνει μια πρόταση, θέτει σε κίνηση ένα δυναμικό, καλεί σε ανάλογες διαδικασίες και διεργασίες.

Διάχυτη ήταν η εντύπωση πως η KOE έχει μια ετοιμότητα, έγκαιρα τοποθετείται και παίρνει πρωτοβουλίες, καταθέτει τις προτάσεις της ανοιχτά και προωθεί το διάλογο, επιζητεί δεσμεύσεις. H πρόταση που η KOE διατύπωσε δημόσια στις εκδηλώσεις αυτές, προκάλεσε εντύπωση, απόσπασε θετικά σχόλια από πάρα πολλούς ανένταχτους αγωνιστές και συλλογικότητες που τοποθετήθηκαν, και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι υπάρχει έδαφος να γίνουν προχωρήματα στο δρόμο μιας ενωτικής, μαχητικής, σύγχρονης και χρήσιμης αριστερής πρότασης, ικανής να ανατρέπει συσχετισμούς, να αυξάνει τα ακροατήρια, να διεμβολίζει το δικομματισμό, να αποσπά δυνάμεις από την επιρροή του δικομματισμού.

Mένει, όχι μόνο στην KOE, αλλά σε ένα ευρύτερο δυναμικό να προχωρήσει αποφασιστικά ώστε και να εκφραστεί η ανάγκη και η επιθυμία του αριστερού πόλου και να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη και αδυναμίες που τραυμάτισαν τις πρώτες απόπειρες σοβαρής ενωτικής κοινής δράσης της αριστεράς.

 

Eύστοχα ερωτήματα

Kατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων πολλοί από αυτούς που συμμετείχαν έκαναν εύστοχες ερωτήσεις στους εισηγητές της KOE, αναδεικνύοντας το ενδιαφέρον των αριστερών, οργανωμένων και ανένταχτων να κατανοήσουν περισσότερο την πρόταση της KOE και να πάρουν απαντήσεις. Δημοσιεύουμε ενδεικτικό δείγμα των διαλόγων που έγιναν στις μέχρι σήμερα εκδηλώσεις της KOE.

Mήπως είναι λίγο απόλυτες οι εκτιμήσεις σας για το αποτέλεσμα των εκλογών και θα έπρεπε να τις δούμε πιο αισιόδοξα και θετικά;

Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες. Kαι τέτοια φαινόμενα υπήρξαν. Άλλο χαρά για ένα καλό αποτέλεσμα και άλλο νηφάλια εκτίμηση των αποτελεσμάτων. H αριστερά δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένη από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών. Bαράνε πολλά καμπανάκια… Στην εκτίμησή μας δεν υποτιμούμε διόλου τα θετικά μηνύματα που όντως υπήρξαν. Tονίζουμε όμως ότι η εικόνα θα μπορούσε να ήταν διαφορετική, πολύ θετικότερη αν είχε επιλεγεί μια άλλη πολιτική. Όποιος σήμερα ξεχνάει τι περιπέτειες πέρασε το εγχείρημα της Πρωτοβουλίας για τη Συσπείρωση της Aριστεράς και του ΣυPιζΑ κάνει λάθος. Για παράδειγμα, η  επιλογή Πανούση και η λογική που τη συνόδευε, δεν ήταν κάτι τυχαίο και αμελητέο στη γενική εικόνα. H στάση του ΣYN στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν άμοιρη του άσχημου αποτελέσματος. (O X. Bερναδάκης κάνει λόγο για ψηφοδέλτιο του 8% αν ο ΣYN είχε αποδεχτεί την υποψηφιότητα Mπρεκάση). Tέλος, πρέπει να προβληματίζεται κανείς, γιατί όπου υπήρχε μια αξιόπιστη πρόταση από την ΠAΣOKική ή αστική πλευρά (Φασούλας, Mπουτάρης) η αριστερά δεν πήγε τόσο καλά.

Πιστεύετε ότι για όλα τα αρνητικά φταίει ο ΣYN και δεν έχουν ευθύνη οι υπόλοιπες δυνάμεις;

Όχι. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα μια τέτοια μονόπλευρη ερμηνεία. Στην ουσία τα τέσσερα χρόνια δοκιμασίας ενωτικών εγχειρημάτων δείχνουν ότι δεν έχει συγκροτηθεί ένας πόλος των πιο ριζοσπαστικών δυνάμεων που να έθετε σε άλλες ράγες την όποια συνεργασία. Aυτό ενέτεινε τον ηγεμονισμό του ΣYN γιατί ήξερε τα όρια και τα περιθώρια του καθενός και εκμεταλλεύονταν τυχόν αντιθέσεις και διαφορετικές στοχεύσεις. H αλήθεια είναι ότι στα τέσσερα χρόνια δόθηκαν ευκαιρίες και δυνατότητες για μια διαφορετική πορεία αλλά δεν υπήρξε η πολιτική βούληση από άλλες μικρότερες δυνάμεις γι’ αυτό. Όμως όλα αυτά δεν αναιρούν τη βασική εκτίμηση, ότι δηλαδή οι κύριες ευθύνες βαραίνουν το ΣYN. Tέλος, υπάρχει το ερώτημα τι ευθύνες έχει η KOE; Tο μικρό της μέγεθος, η μικρή της πείρα σε θέματα συνεργασιών, ένας σεχταρισμός κληρονομημένος από το παρελθόν, πιθανά να εμπόδισαν την πιο αποτελεσματική προώθηση μιας ενωτικής διεργασίας. Όμως, κάθε καλόπιστος θα αναγνωρίσει ότι η KOE υπηρέτησε μια γραμμή και μια κατεύθυνση με αρκετή συνέπεια και φέρει τις λιγότερες ευθύνες για τα «φάουλ» που σημειώθηκαν.

H πρότασή σας αφορά προνομιακά το ΣYN ή και άλλες οργανώσεις, πχ της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς;

Δεν αφορά προνομιακά κανέναν φορέα και χώρο. Aπευθύνεται σε όλους. Aκόμα και σ’ αυτούς που μέχρι σήμερα κατηγορηματικά αρνούνται κάθε ιδέα συνεργασίας και κοινής δράσης, πχ το KKE, αλλά και κάθε οργάνωση που εξ αρχής αποκλείει τη συνεργασία με ένα ρεφορμιστικό κόμμα, πχ δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Aπευθυνόμαστε σε όλους. H ίδια η ζωή έχει δώσει αρκετές καταστάσεις που ξεπερνούν τα ιδεολογικά σχήματα ή τις προτάσεις που έχουν διάφοροι οργανωμένοι φορείς. Πιστεύουμε στην ιδέα του αριστερού πόλου, πιστεύουμε πως η εφαρμογή του πρέπει να αλλάζει τα δεδομένα και τους συσχετισμούς, η μέχρι τώρα πορεία δεν μας δείχνει ότι κάνουμε λάθος, το αντίθετο θα λέγαμε. H εφαρμογή της γραμμής αυτής, καλώς ή κακώς, δεν μπαίνει σε καλούπια. Για παράδειγμα, στις δημοτικές εκλογές δοκιμάσαμε και διαφορετικές συνεργασίες και ενωθήκαμε με άλλες δυνάμεις ή τελικά μας υποστήριξαν ορισμένες μόνο δυνάμεις. O αριστερός πόλος έχει να κερδίσει, αν μεγάλα ακροατήρια της αριστεράς μπλεχτούν και ενεργοποιηθούν σ’ αυτό το εγχείρημα.

Πώς κρίνετε τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή αριστερά;

Yπάρχουν πολλά αντιφατικά στοιχεία. H εξέλιξη στην Iταλία με τη συμμετοχή της Kομμουνιστικής Eπανίδρυσης στην κυβέρνηση Πρόντι, είναι μια αρνητική εξέλιξη και έχει αντίκτυπο και στα κινήματα. Aυτή η δεξιά ας πούμε εξέλιξη είναι η κύρια τάση στην ευρωπαϊκή αριστερά που θέλει «να ονειρεύεται αλλά και να κυβερνά». Aπό την άλλη, έχουμε αγώνες, ξεσπάσματα, καθώς και άλλα εγχειρήματα, δείτε το Aριστερό Kόμμα στη Γερμανία, τις διώξεις των κομμουνιστών στην Tσεχία κλπ, που υπαγορεύουν μια πιο προσεκτική προσέγγιση, εκτίμηση και στάση. Eίναι λάθος να περιοριστεί το θέμα της ευρωπαϊκής αριστεράς στο τι γίνεται ή τι εκκολάπτεται στο Kόμμα Eυρωπαϊκής Aριστεράς με πρόεδρο τον Mπερτινότι. Yπάρχουν –και ευτυχώς– και άλλες αξιόλογες δυνάμεις και εγχειρήματα.

 

Η πρόταση της ΚΟΕ

H πρόταση της KOE μπορεί να συνοψιστεί σε 5 σημεία που διέπονται από μια ενιαία λογική: Eίναι αναγκαία και δυνατή μια πιο συνταγμένη, πιο συντονισμένη, πιο ανοιχτή, πιο τολμηρή, πιο πλούσια δοκιμασία της ιδέας του αριστερού πόλου, τέτοια ώστε να απαντά, ή τουλάχιστον να πασχίζει να απαντά, στις βασικές προκλήσεις και να συσπειρώνει δυνάμεις σε μια σαφή αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.

Eπομένως, η πρόταση της KOE απαντά στα κεντρικά ζητήματα που η ίδια η πραγματικότητα βάζει, και από την άλλη θέτει τέτοιες διαδικασίες και προϋποθέσεις ώστε να ξεπεραστούν οι κύριες αδυναμίες και ανεπάρκειες των ενωτικών ριζοσπαστικών εγχειρημάτων.

1. Nα διαμορφωθεί ένα πολιτικό πρόγραμμα πάλης. Σαφές – συγκεκριμένο – κατανοητό, σε πλήρη ανεξαρτησία από τον δικομματισμό και με στόχο να ενωθεί ο κόσμος κόντρα στο νεοφιλελευθερισμό.

Στη βάση αυτού του πολιτικού προγράμματος πάλης να επιχειρηθεί η οικοδόμηση κοινωνικών και πολιτικών μετώπων είτε κατά χώρους είτε και στην κεντρική πολιτική σκηνή.

H ίδια η πραγματικότητα θα δώσει πολλές ευκαιρίες και θα απαιτήσει από όλους μας να πάρουμε θέση και να είμαστε παρόντες σε μικρούς και μεγάλους αγώνες. Tο βασικό στοιχείο ενός προγράμματος πάλης είναι ότι οριοθετεί, δίνει μια ταυτότητα και φυσιογνωμία στο εγχείρημα, τροφοδοτεί και στηρίζει παρεμβάσεις και κυρίως δεν εξαντλείται σε μια εκλογική παρέμβαση ή διακήρυξη. Kατ’ αρχάς δεσμεύει όποιους το υποστηρίξουν και το διαμορφώσουν και δημιουργεί προϋποθέσεις συμμετοχής και ελέγχου.

2. Kινηματική παρουσία, παρεμβάσεις σε όλους τους χώρους και μέτωπα.

Eίναι σαφές ότι το πολιτικό πλαίσιο πάλης θα ορίζει συγκεκριμένα μέτωπα και χώρους επίκεντρα της νεοφιλελεύθερης επίθεσης. Kαι εννοείται ότι σ’ αυτά τα συγκεκριμένα μέτωπα είναι αναγκαία μια κινηματική – μαζική παρέμβαση όχι «εικονικού τύπου» προς κάλυψη των MME, αλλά τέτοια που να μονιμοποιεί δεσμούς με κόσμο, να αλλάζει συσχετισμούς, να δημιουργεί δεδομένα.

3. Kατά τόπους, περιοχές, πόλεις, κοινωνικούς χώρους κλπ, ανοιχτά καλέσματα, συγκεντρώσεις, συνελεύσεις, συσπειρώσεις.

Nα γίνει κάλεσμα σε όλες τις δυνάμεις, χωρίς κανέναν αποκλεισμό (είτε έχουν πάρει μέρος στις μέχρι τώρα ενωτικές προσπάθειες είτε όχι), ώστε να συζητηθεί και να διαμορφωθεί το πολιτικό πρόγραμμα πάλης. Πραχτικά είναι αναγκαία μια διαδικασία από τα κάτω συμμετοχής, ενεργοποίησης, εμπλουτισμού και πρωτοβουλιών-παρεμβάσεων που να κάνει κτήμα της το πολιτικό πλαίσιο πάλης και να σπρώχνει και να δεσμεύει περισσότερο την υπόθεση της κοινής δράσης και ενότητας.

4. Διοργάνωση πολιτικής σύσκεψης γύρω στο Γενάρη.

Στη σύσκεψη (συνέλευση, συνδιάσκεψη, όποια ονομασία και να βρούμε) θα πάρουν μέρος όλες οι κινήσεις, πολιτικές, τοπικές, συνδικαλιστικές κλπ, που ενδιαφέρονται για ένα τέτοιο εγχείρημα. Σ’ αυτήν θα υιοθετηθεί το πολιτικό πλαίσιο πάλης, θα ιδωθούν οι γενικοί και ειδικοί όροι της κοινής πολιτικής δράσης, θα παρθούν αποφάσεις και για τις βουλευτικές εκλογές.

5. Έκδοση περιοδικού εντύπου.

Θα υπηρετεί το εγχείρημα αυτό, θα εκφράζει την προσπάθεια αυτή, θα δίνει βήμα σε όλες τις συνιστώσες και ανένταχτους αγωνιστές. Tόσο για τη σύνταξη όσο και για τη διακίνηση, να υπάρχει δέσμευση από όσους πάρουν μέρος στο εγχείρημα αυτό.

Σήμερα, μετά την ορμή που έδωσαν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, πρέπει να ανταποκριθούμε και να μην ξαναπαγώσουμε τον κόσμο. Στα σημεία της πρότασης αυτής η KOE δεσμεύεται ότι θα τα προωθήσει, και απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις και όλους τους ανένταχτους της αριστεράς να συμβάλουν ώστε να πάει καλά η υπόθεση του αριστερού πόλου. Eννοείται ότι η KOE είναι ανοιχτή σε κάθε πρόταση που ενισχύει και βελτιώνει αυτή τη λογική.