Όχι στη μεταρρύθμιση Τζελμίνι! Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας! του Βαλάντη Στεργίου
Το μήνυμα είναι καθαρό και ακούγεται σε κάθε γωνιά της Ιταλίας. Το στέλνουν στην υπουργό Παιδείας και συνολικά στην κυβέρνηση Μπερλουσκόνι οι φοιτητές, οι καθηγητές πανεπιστημίων, οι υποψήφιοι διδάκτορες, οι ερευνητές, οι δάσκαλοι, οι γονείς και οι μαθητές. Το στέλνουν οι πεντακόσιες χιλιάδες που διαδήλωσαν στη Ρώμη υπό βροχή με τα συνδικάτα βάσης COBAS, CUB και SDL στις 17 Οκτωβρίου. Το στέλνουν όλοι εκείνοι που, εδώ και τρεις εβδομάδες, συμμετέχουν καθημερινά σε μαζικότατες συνελεύσεις που δεν χωράνε στα μεγάλα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων. Το στέλνουν οι καταλήψεις σχολών σε όλες τις πανεπιστημιουπόλεις της χώρας, από το Παλέρμο μέχρι το Τορίνο. Το στέλνουν οι μαζικές διαδηλώσεις που γίνονται κάθε μέρα, ενίοτε και νύχτα, ανά πόλη, χωρίς την άδεια της αστυνομίας, και συγκεντρώνουν μερικές χιλιάδες κόσμου.
Η μεταρρύθμιση Τζελμίνι, που υλοποιείται από το ν.133/08 και από το ν.δ.137/08, διαλύει το δημόσιο πανεπιστήμιο και την ερευνητική δραστηριότητα και οδηγεί το ιταλικό δημοτικό σχολείο στο καθεστώς που ίσχυε είκοσι χρόνια πριν. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: α) Περικοπές στην κρατική χρηματοδότηση των πανεπιστημίων. Οι περικοπές ανέρχονται σε 1.500 εκατομμύρια ευρώ στα προσεχή πέντε χρόνια, β) Μείωση των προσλήψεων προσωπικού στα πανεπιστήμια και στα ερευνητικά ιδρύματα. Στο πλαίσιο των περικοπών των χρηματοδοτήσεων για τα πανεπιστήμια προβλέπεται την τριετία 2009-2011 να προσλαμβάνεται το 20% του συνταξιοδοτούμενου προσωπικού, ενώ μετά το 2012 το ποσοστό θα ανέρχεται στο 50%. γ) Μετατροπή των δημόσιων πανεπιστημίων σε ιδρύματα που θα αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Τα νέα ιδρύματα θα διατηρήσουν την περιουσία του δημόσιου πανεπιστημίου και θα μπορούν να συμμετέχουν σε αυτά φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Οι καθηγητές θα είναι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα ενώ όλο το διοικητικό και τεχνικό προσωπικό θα υπόκειται σε εργασιακές σχέσεις ιδιωτικού τομέα. δ) Επιστροφή στο καθεστώς του ενός δασκάλου ανά τάξη στα δημοτικά σχολεία, που καταργήθηκε το 1990. Από τότε μέχρι σήμερα στο πεντατάξιο ιταλικό δημοτικό σχολείο συνήθως δίδασκαν 3 δάσκαλοι ανά δύο τάξεις ή 4 δάσκαλοι ανά 3 τάξεις.
Ας σταθούμε όμως σε μερικά στοιχεία που αφορούν το κίνημα:
Το κίνημα βρίσκεται σε εξέλιξη κι αυτή την εβδομάδα υπάρχουν σημαντικά ραντεβού που επιχειρούν να διαμορφώσουν μια δεύτερη κορύφωση. Τα συνδικάτα βάσης COBAS καλούν σε κινητοποίηση τον κόσμο της εκπαίδευσης στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα έγκρισης του νομοθετικού διατάγματος 137/08 από τη γερουσία. Ενώ οι επίσημες συνδικαλιστικές οργανώσεις Flc-Cgil, Cisl Scuola, Uil Scuola, οργανώνουν γενική απεργία στην εκπαίδευση για τις 30 Οκτωβρίου. Τέλος, υπάρχει και ένα ακόμα ραντεβού που καλείται από το ίδιο το κίνημα των συνελεύσεων για μια πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη στις 14 Νοέμβρη.
Βαλάντης Στεργίου
υποψήφιος διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Προηγούμενο 6 of 11 Επόμενο
Γιατί επιμένουμε στην ανάγνωση της συγκεκριμένης κατάστασης που διαμορφώνεται στον κόσμο Χρονιά με πολλαπλά γεγονότα… Διαβάστε περισσότερα
Στην προηγούμενη συζήτηση μιλήσαμε για τις τεράστιες αλλαγές στον κόσμο μας τον τελευταίο χρόνο. Σήμερα… Διαβάστε περισσότερα
Μεθοδολογικές επισημάνσεις Το θέμα της συζήτησης δεν είναι ακριβώς η Επανάσταση του 1821, παρόλο που… Διαβάστε περισσότερα
Πώς τίθεται το πολιτικό ζήτημα στην Ελλάδα σήμερα; Πώς μπορεί να υπάρξει υπέρβαση των αδιεξόδων… Διαβάστε περισσότερα
Ανακοίνωση της ΚΟΕ για την Απεργία ενάντια στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο Απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά τις… Διαβάστε περισσότερα
Για τη νέα ισραηλινή κλιμάκωση ενάντια στον παλαιστινιακό λαό και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης… Διαβάστε περισσότερα