Dr. Iyad Sarraj, πρόεδρος της Διεθνούς Παλαιστινιακής Επιτροπής για τον Τερματισμό του Αποκλεισμού
Νοιώθω φανταστικά. Ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου. Όλοι είναι κατενθουσιασμένοι με αυτούς τους ήρωες που είναι όμως τόσο μετριοπαθείς. Αυτοί οι άνθρωποι ρίσκαραν τη ζωή τους. Όταν λέμε ότι ήταν πολύ καλό ή σπουδαίο αυτό που κατάφεραν δε φτάνει για να περιγράψει την αλήθεια. Ήταν μία ιστορική στιγμή. Από το 1967 κανείς δεν έφτασε στη Λωρίδα της Γάζας από τη θάλασσα παρά μόνο αυτοί οι ακτιβιστές που θα προσπαθήσουν επιπλέον να κρατήσουν ανοιχτή αυτή τη γραμμή επικοινωνίας.
Ο Παλαιστινιακός λαός είναι πολύ χαρούμενος. Βρίσκονταν στα όρια της απελπισίας και αυτή η ενέργεια τον γέμισε με ελπίδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως ήταν μόνο μία στιγμή και πως δε μπορεί από μόνη της να λύσει το πρόβλημα που είναι πολύ μεγαλύτερο.
Όταν έφτασαν τα δύο καϊκια χιλιάδες κόσμος βγήκε στο λιμάνι να υποδεχτεί αυτούς που έσπασαν τον Ισραηλινό ναυτικό αποκλεισμό. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και τα Αιγυπτιακά σύνορα παραμένουν κλειστά στη Ράφα. Το μύνημα είναι ενότητα και ανθρώπινα δικαιώματα για τους Παλαιστίνιους. Αλληλεγγύη με τον Παλαιστινιακό λαό, όχι με την κυβέρνηση ή τη Χαμάς. Το πρόβλημα είναι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων.
Dr. Jamal El Choudary, πρόεδρος της Λαϊκής Επιτροπής Ενάντια στον Αποκλεισμό
Πρόκειται για ένα ξεχωριστό γεγονός, για ένα σημαντικό, ιστορικό βήμα. Οι άνθρωποι που ήρθαν με τα δύο καϊκια είναι ήρωες γιατί όταν αποφάσισαν να έρθουν ήξεραν ότι ήταν πιθανό να πεθάνουν, ότι ο κύνδινος ήταν μεγάλος και παρ’ όλα αυτά δε δίστασαν να έρθουν. Ο καθένας που παίρνει μία τέτοια απόφαση είναι ξεχωριστός. Δεν είναι σύνηθες να πιστεύουν οι άνθρωποι στο να δίνουν τη ζωή τους για τη ζωή άλλων. Δε συναντάς εύκολα κάτι τέτοιο και αυτό τους κάνει ήρωες.
Η έλευση τους στη Γάζα είναι το πρώτο βήμα. Είναι η πρώτη φορά από το 1967 που συμβαίνει, που το κάνει ξεχωριστό γεγονός.
Δύο είναι τα μηνύματα που αυτό στέλνει. Το πρώτο προς τον επίσημο και ‘ανεπίσημο’ κόσμο είναι πως οι λαοί μπορούν να καταφέρουν τα πάντα. Λιγότεροι από 50 απλοί πολίτες έφεραν όλη αυτή την επιχείρηση σε πέρας για την Παλαιστίνη. Αν μία φορά κάθε μήνα αντίστοιχες αποστολές πραγματοποιούνταν από τις Αραβικές χώρες ο αποκλεισμός δε θα διαρκούσε πολύ.
Το δεύτερο μήνυμα είναι πως διεμήνυσαν στον Παλαιστινιακό λαό πως δεν είναι μόνος του. Όχι μόνο με λόγια αλλά με τα έργα τους. Αυτό είναι σημαντικό για το ηθικό του Παλαιστινιακού λαού. Σημαίνει ελπίδα στη ζωή, στη σκέψη, στην δράση για την πραγματοποίηση όσων ελπίζει.
Έστειλε επίσης ένα μήνυμα στο Ισραήλ να σταματήσει τον αποκλεισμό, να ανοίξει τα σύνορα. Δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη αν δεν υπάρξει δίκαιη ειρήνη για την Παλαιστίνη. Δεν είναι δυνατή η ηρεμία αν δεν υπάρξει ηρεμία για τους Παλαιστίνιους.
Επίσης η συνεργασία ανάμεσα μας, τους διεθνείς ακτιβιστές και το Παλαιστινιακό κομμάτι της αποστολής ήταν υψηλή και αυτό συντέλεσε στην επιτυχία της. Αυτό σημαίνει πως αν όλοι εμείς εδώ στη Γάζα κι οι φίλοι μας στον κόσμο δουλέψουμε μαζί σε διεθνές επίπεδο θα καταφέρουμε τους απώτερους στόχους μας.
Sami, κάτοικος της Γάζας, που καμαρώνει που αυτός έριξε την πρώτη πέτρα στην πρώτη Ιντιφάντα (1987) στο στρατόπεδο προσφύγων της Jabaliya
Νοιώθω υπέροχα. Ήταν τόσο γενναίο αυτό που κάνατε. Είναι μία ευγενική ενέργεια το ότι βοηθάτε Παλαιστίνιους να μετακινηθούν ελεύθερα. Τραβήξατε την προσοχή του κόσμου, προκαλέσατε τον κόσμο, το Ισραήλ και όσους το υποστηρίζουν. Εύχομαι να έρθεται ξανά με χιλιάδες πλεούμενα. Και να έρθετε την επόμενη φορά και από τα σύνορα της Ράφα (με την Αίγυπτο).
Βλέπουμε τη θάλασσα κάθε μέρα και δε μπορούμε να φύγουμε, αλλά νοιώθω ελεύθερος γιατί κάθεσε δίπλα μου και συμβολίζεις την ελευθερία. Ελπίζω οι Ισραηλίτες τώρα μετά τον ερχομό σας να επιτρέψουν προμήθειες κι εμπορεύματα να φτάσουν στη Γάζα. Αυτό που συμβαίνει είναι απάνθρωπο.
Abeer El-Yazji, φοιτήτρια Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας και μέλος της νεολαιίστικης καμπάνιας ‘Why Not’
Πρώτα απ’ όλα αυτό είναι το πρώτο βήμα για να δούνε όλοι ότι είμαστε άνθρωποι, πρέπει να ζήσουμε, έχουμε το δικαίωμα να ζήσουμε σαν τους άλλους, να έχουμε την ελευθερία μας, να έχουμε την επιλογή να αποφασίζουμε εμείς τι θα κάνουμε και πώς, για το τι είναι σωστό ή λάθος για το λαό μας, κι όχι να μας λένε οι άλλοι τι θα κάνουμε. Έτσι, είμαστε ευγνώμονες που κάνατε κάτι τέτοιο και που πήρατε αυτό το ρίσκο για να μας βοηθήσετε να δείξουμε στους άλλους ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί, ότι έχουμε όλοι δικαιώματα. Ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Paul Larudee, οργανωτικό στέλεχος του Free Gaza Movement
Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για επιτυχία. Ναι ήταν επιτυχία αλλά συνολικά μιλώντας ήταν κύρια συμβολική. Αν και ο συμβολισμός είναι σημαντικός ωστόσο η Παλαιστινιακή οικονομία δεν έλαβε καμία σημαντική βοήθεια. Μερικοί πιστεύουν ότι η πράξη μας ήδη έχει συνέπειες στην πολιτική του Ισραήλ και της Αιγύπτου που θα επιφέρει σημαντικά οφέλη, αλλά μόνο το μέλλον θα δείξει το μέγεθος τους.
Αν έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί ώστε να δυσκολέψουμε την παρεμπόδιση του ερχομού μας στην Γάζα, και να κάνουμε αξιόπιστες κινήσεις χρησιμοποιώντας τη λαϊκή πίεση εξουδετερώνοντας κάθε αφορμή για να μας σταματήσουν, το ίδιο θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί στο μέλλον ώστε να μην έχουμε μία αποτυχία που θα εξαλείψει ότι κερδίσαμε μέχρι τώρα.
Θα δουλέψουμε πολύ προσεκτικά με τους Παλαιστίνιους εταίρους μας, που κατανοούν τους κινδύνους σε πολλές περιπτώσεις καλύτερα από εμάς ώστε να αναλάβουμε τις σωστές δράσεις που θα εξασφαλίσουν τη μελλοντική επιτυχία και μόνιμα κέρδη.
Ένα πράγμα που δε θα αλλάξει είναι ότι οι προσπάθειες μας θα κατευθυνθούν προς την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού. Η ανθρωπιστική βοήθεια είναι αναγκαία αλλά δεν είναι η λύση. Αν οι Παλαιστίνιοι είναι ελεύθεροι να εξασκήσουν τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα όπως όλος ο κόσμος τότε δε θα έχουν ανάγκη τη δική μας ανθρωπιστική βοήθεια.
Έτσι οι προσπάθειες μας πάντα θα κατευθύνονται προς μία μόνιμη επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος με βάση μία δίκαιη λύση που μειώνει την ανάγκη γενναίων ανθρωπιστικών βοηθειών για τη στήριξη του Παλαιστινιακού λαού.