Οι τυχεροί του… Α, και οι γκαντέμηδες του Χ και του Ω
Αντιγράφουμε από την Ελευθεροτυπία της 23/9 σχετικά με το γνωστό θέμα των ψηφοδελτίων, όπου όσοι είναι στις πρώτες θέσεις (αλφαβητικά) παίρνουν και περισσότερους σταυρούς:
“Υπάρχει όμως και ένας από τους… γκαντέμηδες του “Χ” –ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ– ο οποίος είναι μεν αγανακτισμένος από την τελευταία θέση που μονίμως κατέχει στα ψηφοδέλτια εξαιτίας του επιθέτου (σε αντίθεση με τους “τυχερούς” του Α και Β, που προτιμώνται από ψηφοφόρους οι οποίοι βαριούνται να αναγνώσουν όλο το ψηφοδέλτιο και βάζουν σταυρό στους πρώτους), αλλά δεν το βάζει εύκολα κάτω. Έτσι, όπως μας έλεγε στα σοβαρά, είναι διατεθειμένος να εισηγηθεί στις αρμόδιες δικαστικές αρχές (Πρωτοδικείο), όπου και κατατίθενται οι υποψηφιότητες, να μην αναδεικνύουν τη σειρά των υποψηφίων βάσει του αρχικού γράμματος του επωνύμου τους αλλά κατόπιν… κλήρωσης με βάση τους αριθμούς που θα λαμβάνουν με την κατάθεση της υποψηφιότητας. Ακούγεται λογικό. Θα το δεχτούν άραγε οι κομματικοί εκλογομάγειρες;”
Μάλλον δεν θα το δεχτούν, όσο και αν είναι άλλο να λέγεσαι “Ντούρος” και να είσαι περίπου στη μέση του ψηφοδελτίου, άλλο “Δούρος” λίγο πιο ψηλά, και άλλο “Άδουρος” και να είσαι πρώτος (και, για μεγαλύτερη σιγουριά, να είσαι γυναίκα και να λέγεσαι “Αδούρου”). Γιατί έχει ένα δίκιο ο τέως Διευθυντής της Κ.Ο.: άλλο να λέγεσαι “Χαμαιλέων” και άλλο “Αχαμαιλέων”. Τώρα, τι πιθανότητες έχεις να λέγεσαι “Χαμαιλέων” και να πάρεις την πρώτη θέση στην κλήρωση, είναι ένα ζήτημα. Μπορεί να βγεις τελευταίος πάλι, μπορεί και πρώτος. Άτιμες πιθανότητες…
Ήρθαν οι βαθμολογητές
“Στις εκλογές στις 4 Οκτώβρη κρίνεται το εξής πράγμα: βαθμολογείται ο ριζοσπαστισμός του λαού, της κοινωνικής, πολιτικής, λαϊκής συνείδησης, το μέγεθος μάλλον. Ριζοσπαστισμός υπάρχει. Αλλά αν αυτός ο ριζοσπαστισμός βάθυνε, μεγάλωσε, δυνάμωσε, αυτό θα κριθεί.”
Αυτά είπε η κυρία Παπαρήγα σε πρόσφατη προεκλογική συγκέντρωση. Ποια η κλίμακα του ριζοσπαστισμού; Οι ψήφοι στο ΚΚΕ και μόνο, αποκλειστικά; Ή και άλλα κριτήρια λαμβάνονται υπόψη; Να ξέρουμε σε τι διαγωνισμό παίρνουμε μέρος…
Περίεργο αλλά πραγματικό
Η κεντρική αφίσα της Ανταρσύας (αριστερό επαναστατικό ανατρεπτικό εξωκοινοβουλευτικό ενωτικό σχήμα) έχει σαν σύνθημα το “Μαύρο στη ΝΔ – Όχι στο ΠΑΣΟΚ”. Ερώτημα: γιατί όχι “μαύρο και στους δυο”; Το ένα είναι καλύτερο από το άλλο; Στη ΝΔ λέμε μαύρο, και στο ΠΑΣΟΚ απλά “όχι”; Μήπως υπάρχει φιλοπασοκικός δάκτυλος, χοντρός δάκτυλος που η ανατρεπτική βαρβατίλα δεν πήρε χαμπάρι; Όπως τότες, που δεν είχαν καταλάβει όλοι μαζί τι βιολί βαρούσε ο Γκορμπατσόφ;
Παραμύθι
Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα εγχείρημα που σκόρπιζε ελπίδα και χαμόγελα σε χρόνια απογοητευμένους ανθρώπους, και φαίνονταν πως θα ακολουθούσε μια πορεία ενοχλητική για τους κακούς. Οι κακοί λοιπόν βάλθηκαν και καταπολέμησαν το εγχείρημα. ‘Όχι καλή κουβέντα δεν έλεγαν για αυτό, αλλά και λάσπη, και συκοφαντίες και βρισιές όλη την ώρα. Ώσπου έπεσαν μερικά (ίσως και πολλά) “απεταξάμην”, και οι κακοί ανακάλυψαν τον “πολιτικό πολιτισμό”, τη “σημαντική παρουσία στη Βουλή”, το πόσο καλά παιδιά είναι αυτοί στο εγχείρημα. Έτσι έζησαν μονιασμένα και αγαπημένα. Ο γερονεολαίος Μάο έλεγε πως όσο σε κτυπούν οι αντίπαλοί σου, τότε καλά κάνεις τη δουλειά σου – όταν σε εκθειάζουν, κάτι δεν πάει καλά. Απεταξάμην; Απεταξάτω!