Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, βουλευτίνα Β’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ
1 Τι ΣΥΡΙΖΑ έχει σήμερα ανάγκη ο κόσμος και η Αριστερά; Υπάρχει κοινή εκτίμηση ανάμεσα στις συνιστώσες και τους ανένταχτους για το ποιος ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίος και χρήσιμος;
2 Από πολλές πλευρές ακούγεται ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι συνιστώσες. Εκτιμάτε ότι το προηγούμενο διάστημα εκδηλώθηκαν –και πώς– ηγεμονικές διαθέσεις που τραυμάτισαν το εγχείρημα; Πώς μπορούν να αποτραπούν αντίστοιχες συμπεριφορές και πρακτικές στο μέλλον;
1 Στο ερώτημα που τίθεται για το τι ΣΥΡΙΖΑ έχει σήμερα ανάγκη ο κόσμος και η Αριστερά, πρέπει να αναλύσουμε τα αποτελέσματα του κοινωνικοπολιτικού συστήματος σε σχέση με τις επιπτώσεις στους πολίτες και στην κοινωνία, και το ρόλο που πρέπει να παίξει η ριζοσπαστική Αριστερά που προσπαθεί να εκφραστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από δογματισμούς. Η απάντηση δεν είναι εύκολη, είναι πολύπλοκη και πολύπλευρη και θέτει ίσως από μία άλλη αρχή τους όρους και τους στόχους της ενότητας της Αριστεράς. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα στη λειτουργία της πολιτικής μας συμμαχίας, ειδικά το διάστημα πριν και μετά τις ευρωεκλογές, και θα πρέπει αυτή η κακή εμπειρία να συζητηθεί με ωριμότητα, όχι όμως με βιασύνη.
Η ιστορία έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές για την ενότητα της Αριστεράς. Όμως, αν θέλουμε να είμαστε η πολιτική δύναμη που θα συνεχίσει να παίζει καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, ειδικά στην δύσκολη αυτή συγκυρία που διανύουμε, και με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές να διαφοροποιούν πολίτες οι οποίοι μας παρακολουθούν και ζητούν πολιτική πλατφόρμα έκφρασης και κοινής δράσης, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ανοιχτός στην κοινωνία. Άρα, οφείλουμε να θέσουμε τη συνεργασία σε πιο σαφή πλαίσια. Βέβαια, υπάρχουν ιδιομορφίες στη συμμαχία μας, αφού οι συνιστώσες που την αποτελούν δεν είναι ισομεγέθεις, και επίσης οι ανένταχτοι προσπαθούν να εκπροσωπηθούν αλλά δεν έχουν ενιαία πολιτική τοποθέτηση, πράγμα που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τον πλουραλισμό – κάτι που πρέπει να εξετάσουμε στην προγραμματισμένη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, με σοβαρότητα, σεβόμενοι τις συνιστώσες, τους ανένταχτους αλλά και τη διαφορετικότητά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως πρέπει να είναι εξωστρεφής και ανοιχτός σε διευρύνσεις. Να οργανώσει δράσεις και καμπάνιες για τα καυτά προβλήματα της κοινωνίας, ιεραρχώντας και υλοποιώντας το προεκλογικό του πρόγραμμα. Πιστεύω πως οι διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις σε ζητήματα που αφορούν τα σημερινά οξυμένα προβλήματα των πολιτών και της ποιότητας της ζωής τους, μέσα από την κοινή μας δράση θα γίνουν σύνθεση απόψεων, και τότε θα είμαστε πιο κοντά και στην κοινωνία αλλά και στο στόχο μας για μια άλλη Ελλάδα και μια άλλη Ευρώπη, αυξάνοντας τη συνεργασία μας με τα ευρωπαϊκά αριστερά κινήματα.
2 Όταν ξεκινήσαμε πριν από χρόνια τη συζήτηση για την ενότητα της Αριστεράς και κατόπιν τη σύσταση του ΣΥΡΙΖΑ, με όσες αριστερές δυνάμεις αλλά και όσους πολίτες πίστεψαν στην ενωτική συλλογική διεκδίκηση και στην αποτελεσματικότητά της, γνωρίζαμε ότι ο δρόμος δεν είναι σπαρμένος με λουλούδια. Παρ’ όλα αυτά το τολμήσαμε και καλά πράξαμε. Με όλες τις δυσκολίες, με όλες τις αντιθέσεις που πιθανόν δημιουργούνται από συνιστώσες ή συντρόφους, υπάρχει ένας κόσμος που μας στηρίζει γιατί συμπορευόμαστε και είμαστε η μόνη ελπίδα του. Γι’ αυτόν τον κόσμο της κοινωνικής Αριστεράς και μ’ αυτόν τον κόσμο της Αριστεράς πρέπει να δημιουργήσουμε δεσμούς αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η πολιτική μας συμμαχία, όπως ανέφερα και προηγουμένως, αποτελείται από συνιστώσες που δεν έχουν ίσα μεγέθη. Όμως όλοι πρέπει να λειτουργούμε με σεβασμό προς όλους αναγνωρίζοντας τα θετικά στοιχεία που φέρνει κάθε συνιστώσα στη συμμαχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να λειτουργεί με αλληλεγγύη, αλληλοϋποστήριξη και σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις των συνιστωσών ή και των τμημάτων τους. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση σωστών σχέσεων. Η πολεμική, η υπονόμευση και ο στείρος ανταγωνισμός που οδηγεί σε αποδυνάμωση ή και παράλυση της συμμαχίας πρέπει να σταματήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν μαζικός χώρος για ζύμωση και για εσωστρεφείς διχαστικές λειτουργίες. Πρέπει ν’ αναπτύσσεται ο διάλογος για όλα τα θέματα που απασχολούν, ενδιαφέρουν ή θίγουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Πάνω απ’ όλα όμως απαιτείται ενεργή συμμετοχή απ’ όλους. Μία συμμαχική σχέση χτίζεται σωστά όταν η πιο μεγάλη ή οι πιο μεγάλες συνιστώσες σέβονται τις μικρότερες, αλλά και όταν όλοι αναγνωρίζουν και σέβονται τον συσχετισμό των δυνάμεων.
Όμως, το ξαναλέω – αν τυχόν μπούμε τώρα σε εσωστρέφεια θα χαθούμε από το πολιτικό προσκήνιο και η αριστερή μας αντιπολιτευτική προγραμματική τακτική θα μείνει στη θεωρία, ενώ θα μας προσπεράσουν και άλλο τα καθημερινά προβλήματα που συνεχώς διογκώνονται.
Η κοινή μας δράση στους μαζικούς εργασιακούς χώρους πρέπει να γίνει πράξη και θα βοηθήσει στην καλύτερη σύνθεση των απόψεών μας.
Επίσης μπροστά μας έχουμε, εκτός των άλλων, δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και η κοινή κάθοδος δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στις εθνικές εκλογές. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές πρώτου και δεύτερου βαθμού θα ενεργοποιήσουν περισσότερο τις τοπικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ, όπου υπάρχουν – και όπου δεν υπάρχουν, ειδικά στην περιφέρεια, ίσως να είναι ο κινητήριος μοχλός για τη σύστασή τους. Αυτή θα πρέπει να είναι η στόχευσή μας, και έτσι επιταχύνουμε και το μεγαλύτερο άνοιγμα στην κοινωνία. Αυτό θεωρώ ότι θα βοηθήσει και στην καλύτερη λειτουργία του δύσκολου εγχειρήματός μας, και όταν ισχυροποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία με αμφίδρομη σχέση, τα όποια προβλήματα του παρελθόντος θα ελαχιστοποιηθούν.