Αντίο Θανάση, αντίο καλέ μας Άνθρωπε…

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας εκφράζει τα θερμότερα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του Θανάση Βέγγου για τον χαμό του μεγάλου μας ηθοποιού.

Ο Θανάσης, που μας έμαθε να τον αποκαλούμε έτσι, με το μικρό του όνομα, να τον αναγνωρίζουμε σαν τον «καλό μας άνθρωπο» της γειτονιάς, να τον νοιώθουμε  σαν δικό μας άνθρωπο, ταυτίστηκε και έκφρασε μέσα από το τρέξιμο και το έργο του, τα όνειρα, τους πόθους, τις χαρές και τις λύπες ενός ολόκληρου λαού που αγωνίζονταν να επιβιώσει, να φτιάξει τη ζωή του, να προοδεύσει κόντρα στα σημεία και τις δυσκολίες των καιρών.

Το γέλιο, τα δάκρυα και οι ατάκες του βγαλμένα μέσα από το σώμα, την καρδιά και αυτή “την φάτσα”, όπως ο ίδιος έλεγε, συμπύκνωναν το αστείρευτο πνεύμα και ενέργεια του και μία προσωπική εμπειρία και διαδρομή από τις φτωχογειτονιές του Φαλήρου, τη Μακρόνησο, το παιδί για όλες τις δουλειές των κινηματογραφικών στούντιο που έγινε ο μεγαλύτερος κωμικός μας, που φαλίρισε σαν επιχειρηματίας αλλά μας κατέκτησε σαν άνθρωπος. Η προσωπική του ιστορία του δεν ήταν άλλη από την ιστορία του ελληνικού λαού «της περιφέρειας» όπως έλεγε, των φτωχογειτονιών των αστικών κέντρων, αυτών που προσπαθούσαν να γευτούν κάτι από το όνειρο ενός συνεχούς αγώνα να εκσυγχρονιστούν και να συντονιστούν με έναν κόσμο που δεν είναι δικός τους.

Ο Θανάσης με το τρανταχτό του γέλιο και πάνω απ’ όλα με την σπάνια ακεραιότητα χαρακτήρα και το ασάλευτο ήθος του αντιπαρέβαλε έναν άλλον κόσμο απέναντι στον παραλογισμό και την αλλοτρίωση που γεννούσε η κάθε εξουσία. Αντιπαρέβαλε και κράτησε ζωντανό τον κόσμο, τον πολιτισμό και την αξιοπρέπεια των από κάτω που ζητάνε απεγνωσμένα τους από πάνω να τους ακούσουν, χτυπώντας το ταβάνι της εξουσίας καμιά φορά με το σκουπόξυλο, όπως έκανε σε κάποια από τις ταινίες του.

Για τον Θανάση δεν μπορούμε να κλάψουμε. Οι μνήμες που μας χάρισε δεν μας το επιτρέπουν. Μπορούμε μόνο ακόμα και αυτή την τραγική στιγμή να νοιώσουμε το γέλιο, τη δύναμη και την ελπίδα να αναβρύζουν αστείρευτα μέσα από τις θύμησες και τις στιγμές που ζήσαμε μαζί του.

Μπορούμε μόνο να πούμε ένα ταπεινό και μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που μας έμαθε τι σημαίνει να αγωνίζεσαι σε αυτή τη ζωή με χαρά, με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά.