Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης:
26 χρόνια μετά τη σφαγή στη Σάμπρα και τη Σατίλα, o αγώνας συνεχίζεται
Ο Σεπτέμβρης του 2008 σηματοδοτεί την 26η επέτειο της σφαγής στα (προσφυγικά στρατόπεδα) Σάμπρα και Σατίλα. Φέτος, που είναι και η 60ή επέτειος της Nakba (της Καταστροφής), καθώς ο λαός μας παραμένει πολιορκημένος και σε προσφυγικά στρατόπεδα, αγωνιζόμενος να επιστρέψει στις εστίες του, και καθώς η αντίσταση στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και το Ιράκ συνεχίζει να αφηγείται μια ιστορία ακλόνητης στάσης και λαϊκής δύναμης ενάντια στην απέραντη βαρβαρότητα, τις σφαγές και τη στρατιωτική ισχύ, το PFLP θυμάται τη σφαγή στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα, και δεσμεύεται να συνεχίσει τον αγώνα για επιστροφή και απελευθέρωση.
Στις 16-18 Σεπτέμβρη του 1982, χιλιάδες Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι κάτοικοι των προσφυγικών στρατοπέδων Σάμπρα και Σατίλα κοντά στη Βηρυτό του Λιβάνου, δολοφονήθηκαν βάρβαρα σε μια από τις πιο τρομακτικές σφαγές της πρόσφατης ιστορίας. Οι σφαγές, που έγιναν από δεξιούς φαλαγγίτες πολιτοφύλακες του Λιβάνου με εντολή και έγκριση των σιωνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων εισβολής, ήταν μία ακόμα καταστροφή που έπεσε πάνω στον Παλαιστινιακό λαό, μια καταστροφή σχεδιασμένη από ένα κράτος αποφασισμένο να τσακίσει τον Παλαιστινιακό λαό, την αντίστασή του, ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη.
Πολλοί Παλαιστίνιοι που ζούσαν στα στρατόπεδα του Λιβάνου είχαν εκδιωχθεί από τα σπίτια και τη γη τους το 1948, και στερούνται από τότε το δικαίωμα επιστροφής στις εστίες τους. Οι Παλαιστίνιοι του Λιβάνου, μαζί με τους Λιβανέζους Άραβες αδερφούς και αδερφές τους, οργανώθηκαν μέσα στα στρατόπεδα, έχτισαν τις κοινότητές τους και αντιστασιακές οργανώσεις και την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).
Στις 6 Ιούνη του 1982, ο Ισραηλινός στρατός εισέβαλε στον Λίβανο, δηλώνοντας τα σχέδιά του να επιτεθεί στην PLO, με πρόσχημα το συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο στον Λίβανο. Εξαιτίας της εισβολής, 17.000 Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι βρήκαν το θάνατο. Ο στρατός εισβολής πολιόρκησε τη Βηρυτό για δύο μήνες, πριν οι δυτικές δυνάμεις επέμβουν με ένα σχέδιο για την κατάπαυση των εχθροπραξιών και την εκκένωση του Λιβάνου από τους Παλαιστίνιους μαχητές. Όμως αφού ολοκληρώθηκε η αποχώρηση των μαχητών, η πολυεθνική δύναμη (που υποτίθεται πως προοριζόταν να προστατέψει τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες) αποχώρησε υποστηρίζοντας ότι «εκπλήρωσε την αποστολή της».
Λίγες μέρες αργότερα, στις 15 Σεπτέμβρη του 1982, οι Ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλλαν στη Δυτική Βηρυτό, παραβιάζοντας ξεκάθαρα τη συμφωνία εκκένωσης της πόλης. Μερικές μέρες αργότερα, ο Αριέλ Σαρόν διέταξε την είσοδο των «Λιβανέζικων Δυνάμεων» (μιας δεξιάς φαλαγγίτικης πολιτοφυλακής με μακρά ιστορία στενών σχέσεων με την ισραηλινή κυβέρνηση) και του «Στρατού του Νοτίου Λιβάνου» (πολιτοφυλακή που αντιπροσώπευε το Ισραήλ στον Νότιο Λίβανο) στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα, αποκλείοντας την περιοχή με ισραηλινά τανκς. Όταν οι φαλαγγίτες εισέβαλαν στα στρατόπεδα προσφύγων, αντιμετώπισαν μόνο την αντίσταση ελαφρά οπλισμένων νεαρών αγοριών, των Ashbaal [Σ.τ.Μ.: «Λιονταράκια», οργάνωση Παλαιστίνιων νέων].
Τις επόμενες 38 ώρες, με την υλική υποστήριξη του ισραηλινού στρατού, οι φαλαγγίτες βασάνισαν, βίασαν, ακρωτηρίασαν και δολοφόνησαν χιλιάδες Παλαιστίνιους και Λιβανέζους κατοίκους των στρατοπέδων. Σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, περισσότεροι από 2.750 Παλαιστίνιοι σφαγιάστηκαν κατά τη διάρκεια της διάρκειας της κατάληψης της Σάμπρα και της Σατίλα. Ο βασικός εγκληματίας πολέμου που φέρει την ευθύνη για τη σφαγή είναι ο μετέπειτα υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, στρατηγός Αριέλ Σαρόν.
Παρόλο που η σφαγή ορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως έγκλημα πολέμου, ο Σαρόν ποτέ δεν προσήχθη σε δίκη για τα τρομακτικά του εγκλήματα. Αντί να δικαστεί, έγινε υπουργός και πρωθυπουργός του σιωνιστικού κράτους. Τώρα που βρίσκεται κοντά στο θάνατο, είναι απίθανο πια να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη για τα εγκλήματά του.
Ωστόσο, τα εγκλήματα της Σάμπρα και Σατίλα συνεχίζονται. Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες συνεχίζουν να στερούνται το δικαίωμα επιστροφής και συνεχίζουν να αγωνίζονται για την επίτευξη των εθνικών και συλλογικών δικαιωμάτων τους. Συνεχίζουν να στερούνται τα κοινωνικά και πολιτικά τους δικαιώματα στο Λίβανο, και να αντιμετωπίζουν επιθέσεις και καταπίεση από τις δυνάμεις ασφαλείας, όπως δείχνει και η πρόσφατη καταστροφή του στρατοπέδου Nahr el-Bared. Ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να ζει, να αντιστέκεται και να αγωνίζεται, όπως τον καλεί το αίμα των μαρτύρων που έπεσαν για την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαιωμάτων και της εθνικής μας ύπαρξης.
Στην 26η επέτειο των σφαγών στη Σάμπρα και τη Σατίλα, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης τιμά τους μάρτυρες και εκφράζει την ακλόνητη δέσμευσή του: να συνεχίσει στο δρόμο της απελευθέρωσης και της αντίστασης, μέχρι την επιστροφή, μέχρι τη νίκη, μέχρι τη δικαιοσύνη, μέχρι την απελευθέρωση!