Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε δείχνει ότι αυτή η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εντείνει την άδικη, φορομπηχτική, αντιλαϊκή πολιτική φτώχειας και λιτότητας.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό, η φτώχεια διευρύνεται και βαθαίνει. Οι αυξήσεις στα «όρια του πληθωρισμού», δηλαδή κάτω από 3% αποτελούν καθαρή ληστεία όσο το κόστος ζωής, τα βασικά καταναλωτικά αγαθά, τα νοίκια, οι σχολικές δαπάνες αυξάνουν 10% και 15% το χρόνο.
Η φορολογία αυξάνεται κατά 12,3% και αφορά κυρίως τους εργαζόμενους μισθωτούς. Οι μισθοί όμως «αυξάνονται» κατά 2,4%…
Με αυτόν τον προϋπολογισμό οι δαπάνες του Δημοσίου για μισθούς και συντάξεις πέφτουν στο 9,2% του ΑΕΠ για το 2008, από το 9,96% το 2007 και το 10,39% του 2004.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό, με την εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης, αλλά και με τον ενιαίο φόρο στην ακίνητη περιουσία, οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν 6 δις ευρώ περισσότερα.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό το κράτος συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο. Η δαπάνη για τα κοινωνικά αγαθά της υγείας και της παιδείας παραμένει καθηλωμένη, παρά τις προεκλογικές διακηρύξεις και τα μεγάλα λόγια.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση δίνει μαθήματα κοινωνικής αδικίας: Οι έμμεσοι φόροι (οι πιο άδικοι) αποτελούν το 56,5% των συνολικών φόρων (έναντι 55,5% το 2007), ενώ οι άμεσοι φόροι αποτελούν το 37,7% του συνόλου.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό οι εργαζόμενοι θα γίνουν ακόμη πιο φτωχοί. Οι πλούσιοι θα γίνουν ακόμη πλουσιότεροι. Με αυτόν τον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση Καραμανλή κάνει δήλωση πίστης και υπακοής στο μεγάλο κεφάλαιο, ενώ για τους εργαζόμενους επιφυλάσσει την «φιλόπτωχη φιλανθρωπία» του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής.
Με αυτόν τον προϋπολογισμό, οι εργαζόμενοι δεν μπορούν παρά να επιλέξουν το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα.