Η πτώχευση της «Lehman Brothers», συνιστά εκκωφαντική απόδειξη της μεγαλύτερης κρίσης στην ιστορία του καπιταλισμού, όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι επιτελείς της παγκόσμιας οικονομίας. Η ιδιομορφία αυτής της κρίσης είναι ότι χτυπιέται η καρδιά του κερδοσκοπικού συστήματος, οι τράπεζες, οι επενδυτικές εταιρείες, οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.
Όταν μάλιστα η πτώχευση της τέταρτης μεγαλύτερης επενδυτικής τράπεζας των ΗΠΑ, συνοδεύεται από την πώληση της Merrill Lynch και τον επιθανάτιο ρόγχο του ασφαλιστικού κολοσσού AIG, τα αδιέξοδα της βυθισμένης στην κρίση παγκόσμιας οικονομίας, προειδοποιούν για ακόμη χειρότερες εξελίξεις.
Αν σήμερα χαμένοι παρουσιάζονται οι τραπεζικοί κολοσσοί που κερδοσκόπησαν επιθετικά και ασύστολα, αύριο οι πραγματικοί χαμένοι θα είναι ολόκληρες χώρες, εθνικές οικονομίες και πάνω από όλα οι λαοί. Τα μεγάλα θύματα θα είναι οι εργαζόμενοι που θα κληθούν να πληρώσουν την κρίση, θα δουν τις αποταμιεύσεις τους να γίνονται χαρτί χωρίς αντίκρισμα, και τις συντάξεις τους να εξανεμίζονται.
Στην Ελλάδα, η -με κυβερνητική στήριξη- τραπεζική λεηλασία μέσω δανείων, καρτών, χρεών, τα παρατεταμένα παιχνίδια χρηματιστηριακού τζόγου και δομημένων ομολόγων, και η ολοκληρωτική παράδοση της οικονομίας στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο (ξένο και ντόπιο), αποτελούν τον πιο σίγουρο δρόμο για την κόλαση.
Τα οικονομικά αδιέξοδα είναι εκρηκτικά, η κοινωνική απόγνωση διογκώνεται. Το μήνυμα από την μητρόπολη του καπιταλισμού –για όσους αγωνίζονται για τα λαϊκά συμφέροντα- είναι ότι ένα άλλος κόσμος είναι αναγκαίος.