Κατεβάστε εδώ το κείμενο σε μορφή pdf
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
ΑΜΕΣΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΛΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η κρίση, που ξέσπασε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ και επεκτάθηκε σ΄ όλο τον κόσμο και στην πραγματική οικονομία, διαμορφώνει ένα νέο παγκόσμιο τοπίο. Ο νεοφιλελευθερισμός, που κυριαρχεί τα τελευταία 30 χρόνια, αποδείχτηκε κοινωνικά και περιβαλλοντικά καταστροφικός. Οι μέρες που έρχονται για τα φτωχά κοινωνικά στρώματα, τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τις γυναίκες θα είναι δύσκολες και σκληρές. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια, που έτσι κι΄ αλλιώς είναι σύμφυτες με τον καπιταλισμό, γίνονται πολύ πιο έντονα κυρίαρχα συστατικά της καθημερινής μας ζωής.
Στη χώρα μας εξ αιτίας της σκληρής νεοφιλελεύθερης αντιλαϊκής πολιτικής, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Ν.Δ., και των συνεπειών των μακρόχρονων νεοφιλελεύθερων πολιτικών των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, η κατάσταση για τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχει φτάσει σε οριακό σημείο, ενώ για τη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας προοιωνίζεται μια πολύ δύσκολη ζωή.
Όμως τίποτα δεν είναι μοιραίο. Αρκεί οι λαϊκές δυνάμεις και οι νέοι άνθρωποι, οι πιο ζωντανές και δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, να αφυπνιστούν, να ενεργοποιηθούν και να πάρουν την υπόθεση της ζωής τους και το μέλλον της χώρας μας στα χέρια τους. Δεν έχουν τίποτα να ελπίζουν απ’ τις πολιτικές δυνάμεις του δικομματισμού. Είναι αυτές οι δυνάμεις που οδήγησαν τα πράγματα στη σημερινή κατάσταση που δεν πάει άλλο. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., που παίρνει μέτρα υπέρ των τραπεζών, δηλ. αυτών που έχουν την κύρια ευθύνη για την κρίση, όχι μόνο δεν μπορεί να εισφέρει σε θετική διέξοδο για το λαό αλλά αντίθετα κάθε μέρα που περνά δυναμώνει την βίαιη επίθεσή της κατά του λαϊκού εισοδήματος, κατά του κοινωνικού κράτους, των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, των δικαιωμάτων των γυναικών, κατά της λειτουργίας της δημοκρατίας και των θεσμών. Το ΠΑΣΟΚ, που αυτοπροβάλλεται ως αντιδεξιά δύναμη, υλοποίησε ως κυβέρνηση τις νεοφιλελεύθερες ιδέες και επιλογές και συνεχίζει να τις υπερασπίζει ως αντιπολίτευση, όπως φαίνεται απ΄ τις θέσεις του για τα κρίσιμα ζητήματα του τόπου. Γι΄ αυτό είναι ανίκανο να πάρει σωστές φιλολαϊκές θέσεις.
Σ΄ αυτές τις συνθήκες οι ευθύνες της Αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αναδειχθεί στη βασική αντιπολιτευτική δύναμη, είναι ιστορικές. Η Αριστερά, η ριζοσπαστική Αριστερά είναι πολιτική δύναμη αντίστασης ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό. Δύναμη που αγωνίζεται για μια άλλη κοινωνική και οικονομική πολιτική, που βάζει τον άνθρωπο και το περιβάλλον πάνω απ΄ τα κέρδη. Για μια κοινωνία όπου ο καθένας και η καθεμιά απαλλαγμένοι από την κοινωνική εξαθλίωση θα μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια και ελπίδα για το μέλλον τους και για το μέλλον της νέας γενιάς.
Τώρα που η χρεοκοπία των μύθων της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, συνειδητοποιείται όλο και περισσότερο από τα πλατειά λαϊκά στρώματα, χρέος της Αριστεράς είναι να δώσει ξανά την ελπίδα στην εργατική τάξη, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, τους φτωχούς.
Να προβάλει την προοπτική του σοσιαλισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης, στη χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο όχι μόνο σαν ένα απελευθερωτικό όραμα που αποτελεί τη μόνη εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό και τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική της κοινωνίας, αλλά ως ένα στόχο, που διαποτίζει και εμπλουτίζει τις κατευθύνσεις, τις αντιλήψεις και τους αγώνες του σήμερα. Και να προβάλει ένα άμεσο πολιτικό σχέδιο μεγάλων πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών, που να βγάζουν το λαό και τη χώρα από το τέλμα του δικομματισμού και τις εργαζόμενες τάξεις από τα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού. Ένα πολιτικό σχέδιο που, με στρατηγική στόχευση και προοπτική, να συνιστά μια συνεκτική πολιτική αλλαγών, μεταρρυθμίσεων και μετασχηματισμών και παράλληλα ένα πρόγραμμα δράσης των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για την άμεση ανακούφιση και βελτίωση της ζωής του εργαζόμενου λαού, των ανέργων, των νέων και για τα δύο φύλα. Το σχέδιο αυτό θα προωθηθεί σε δημιουργική σχέση και συνεργασία με το συνδικαλιστικό κίνημα και τα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα, στο πλαίσιο ενός νέου διεθνισμού, σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα.
Σήμερα, στο πλαίσιο προγραμματικών επεξεργασιών που έχει ξεκινήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για τη διαμόρφωση μέσα από ανοιχτές, μαζικές, συμμετοχικές διαδικασίες ενός αγωνιστικού προγράμματος για τη λύση των προβλημάτων του λαού και τη συγκρότηση μιας νέας πλειοψηφίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, παρουσιάζει 15 άμεσους στόχους πάλης για μια νέα πολιτική, έξω από τα όρια του δικομματισμού, σε ρήξη με τις πολιτικές των δυνάμεων του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού και του πολέμου.
Ο δικομματισμός χρειάζεται να ηττηθεί οριστικά. Τα κεντροαριστερά σενάρια και ο Κυβερνητισμός υπηρετούν σε τελευταία ανάλυση τον νεοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές του και δεν αφορούν τη Ριζοσπαστική Αριστερά.
Όραμά μας είναι και παραμένει ο σοσιαλισμός. Οι θεωρίες για το τέλος της ιστορίας και το τέλος των ιδεολογιών, που μας βομβάρδιζαν όλα αυτά τα χρόνια, κατέρρευσαν. Η επικαιρότητά του σοσιαλισμού υπογραμμίζεται ακόμη πιο έντονα από τις συνέπειες της βάρβαρης καπιταλιστικής κρίσης, που βιώνει σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης.
Απέναντι στην εξελισσόμενη οικονομική και κοινωνική κρίση, την κρίση των κυρίαρχων πολιτικών και του ίδιου του συστήματος του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, βρέθηκε το τελευταίο διάστημα ένα μεγάλο κίνημα και ξέσπασμα διαμαρτυρίας και οργής της νέας γενιάς.
Η δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις της νεολαίας, που συνεχίσθηκαν για μεγάλο διάστημα με αξιοθαύμαστη αντοχή, συγκέντρωσαν την αλληλεγγύη ενός πλατύτατου τμήματος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Ανέδειξαν, ταυτόχρονα, την ανάγκη η ελληνική κοινωνία να αφουγκραστεί τη νέα γενιά, την κραυγή αγωνίας της, τα προβλήματα και τις ανάγκες της. Να σταθεί ο ίδιος ο ελληνικός λαός ως συμπαραστάτης και πρωταγωνιστής δίπλα στα νιάτα της χώρας μας για να υπάρξει ουσιαστική διέξοδος από τα σημερινά αδιέξοδα.
Όλες οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μέσα κι έξω απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ανάγκη να αναλάβουν το ρόλο και τις ευθύνες τους, συσπειρώνοντας στις γραμμές τους τις κοινωνικές δυνάμεις που πλήττονται. Να στηρίξουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, ενθαρρύνοντας τις εργατικές και νεολαιίστικες διεκδικήσεις, συμβάλλοντας σε πρωτοβουλίες σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο για την ανάπτυξη των αγώνων. Για τη Ριζοσπαστική Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ κανένα σχέδιο μετασχηματισμού της κοινωνίας δεν μπορεί να προχωρήσει απ΄τα πάνω αν δεν στηρίζεται στην οργάνωση και τους αγώνες των εργαζόμενων.
1. Υπεράσπιση της Ειρήνης, αγώνας ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.
• Αναζωογόνηση του φιλειρηνικού κινήματος. Αντίσταση στη στρατιωτικοποίηση, τη Νέα Τάξη και τον μιλιταρισμό. Μέτωπο στον εθνικισμό.
• Αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα αγώνας για τη διάλυσή του.
• Κλείσιμο των βάσεων της Σούδας και του Άκτιου.
• Απόρριψη της αμερικάνικης αντιπυραυλικής ασπίδας και κάθε σχεδιασμού και δράσης που επιχειρεί να σηκώσει νέα ψυχροπολεμικά τείχη και διαιρέσεις στην Ευρώπη.
• Δραστική μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών, σε όφελος της κάλυψης κοινωνικών αναγκών. Κατάργηση όλων των πυρηνικών όπλων και των όπλων μαζικής καταστροφής.
• Άμεση απεμπλοκή της χώρας μας από διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες και δράσεις που συνδέονται με τον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», οι οποίες υπηρετούν μόνο λογικές περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων, καταστολής κινημάτων και αντιστάσεων και τα ηγεμονικά σχέδια των ΗΠΑ και των κυρίαρχων δυνάμεων της Ε.Ε.
• Αποχώρηση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από ξένα εδάφη, άμεσος τερματισμός της κατοχής στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τα Βαλκάνια, δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη, όχι στην πολεμική απειλή κατά του Ιράν.
• Κανένας στρατιώτης έξω από τα σύνορα της χώρας του.
• Προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στα Βαλκάνια και το Αιγαίο. Μιας πολιτικής φιλίας, συνεργασίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς της περιοχής, ανάπτυξης των διακρατικών σχέσεων, της καλής γειτονίας, της ισότιμης συνεργασίας και του σεβασμού του αμοιβαίου οφέλους και της εδαφικής ακεραιότητας όλων των χωρών. Μόνο σ’ αυτή τη βάση μπορούν να προωθηθούν δίκαιες λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του Κυπριακού, των ελληνοτουρκικών σχέσεων, της FYROM, του Κόσσοβου κ.ά.
2. Για μια άλλη Ευρώπη: Αγώνας για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων επιλογών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών και διεκδικεί και παλεύει για:
• Κατάργηση των Συνθηκών της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού, καταπατώντας κάθε δημοκρατική διαδικασία, ακόμα και σε κράτη μέλη που οι λαοί τους έχουν εκφρασθεί διαφορετικά όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.
• Άμεση απόσυρση της υπογραφής της Ελλάδας από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Θεσμοθέτηση των δημοψηφισμάτων για κάθε τροποποίηση των Συνθηκών της Ε.Ε.
• Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Κοινή δράση και αγώνας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για τη διαμόρφωση πολιτικών που θα προωθούν το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή απασχόληση.
• Κατάργηση της πολιτικής ασυλίας, που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχ και κατοχύρωση του δημόσιου πολιτικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ), ανάμεσά τους και της Τράπεζας της Ελλάδας.
• Συγκρότηση πανελλαδικών και πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στις κυρίαρχες οικονομικές, κοινωνικές και γεωστρατηγικές πολιτικές της Ε.Ε. που κινούνται σε αντεργατική και αντιλαϊκή κατεύθυνση. Υποστήριξη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολιτικών για την καταπολέμηση της ανεργίας και λήψη μέτρων για την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική.
• Πάλη για μια Ευρώπη, που θα κινείται έξω από τα δόγματα του ατλαντισμού σε προοδευτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση.
3. Για ένα αντινεοφιλελεύθερο πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής σε όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Αγωνιζόμαστε για ριζοσπαστική προοδευτική αλλαγή στη χώρα μας κι ως απαραίτητη προϋπόθεση θεωρούμε τη ριζική τροποποίηση του υφιστάμενου πλαισίου για την άσκηση οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών. Στη βάση αυτή προτείνουμε και διεκδικούμε:
• Να επανέλθουν υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο όλες οι Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί στους τομείς της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των Υδάτινων πόρων – ύδρευσης και των Μεταφορών, χωρίς αποζημίωση των μεγαλομετόχων. Δημιουργία κοινωνικού φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών με ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Κράτους.
• Ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου και ιδιοκτησίας των υποδομών της χώρας (λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, δρόμοι, τουριστικές εγκαταστάσεις κλπ), που έχουν παραχωρηθεί ή ξεπουληθεί σε ιδιώτες και ελληνικές και ξένες πολυεθνικές επιχειρήσεις χωρίς αποζημίωση. Ακύρωση των ΣΔΙΤ και των συμβάσεων παραχώρησης. Ριζική αναμόρφωση, πλήρης διαφάνεια και λαϊκός έλεγχος στο σύστημα ανάθεσης – εκτέλεσης μεγάλων έργων και στις πολιτικές γης.
• Συγκρότηση κρατικού πόλου παρέμβασης στο τραπεζικό σύστημα, με πυλώνες την Εθνική Τράπεζα, την ΑΤΕ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που περνούν σε απόλυτο δημόσιο έλεγχο και ιδιοκτησία.
• Εθνικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, κάθε Τράπεζας, που αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις και τους καταθέτες – καταθέτριές της και χρειάζεται Κρατική στήριξη.
• Δημόσιες επενδύσεις με οικολογικό χαρακτήρα. Ενθάρρυνση μορφών συλλογικής και συνεταιριστικής οικονομίας. Ισόρροπη ανάπτυξη κέντρου περιφέρειας.
• Θεσμοθέτηση και κατοχύρωση του κοινωνικού ρόλου και ελέγχου των εργαζομένων και των Συνδικάτων τους, στις Δημόσιες Επιχειρήσει και Οργανισμούς (ΔΕΚΟ).
Οι εθνικοποιήσεις που αγωνιζόμαστε δεν αφορούν μόνο τους τίτλους ιδιοκτησίας, αλλά και την αλλαγή της διάρθρωσης των δημοσίων επιχειρήσεων με τη συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων και με τον κοινωνικό έλεγχο, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις αυτές να μην υπηρετούν την καπιταλιστική συσσώρευση, αλλά τις κοινωνικές ανάγκες.
• Διαχειριστικός έλεγχος με τη συμμετοχή των εργαζομένων σε όσες επιχειρήσεις απολύουν, φοροδιαφεύγουν ή καταχρώνται κρατικές επιδοτήσεις.
• Οι παραπάνω στόχοι έρχονται σε σύγκρουση με τις ρυθμίσεις και την πολιτική της Ε.Ε. Ο αγώνας μας, όμως, δεν περιορίζεται ή αναβάλλεται έως ότου αλλάξει η Ε.Ε. Το αντίθετο. Η προώθηση των στόχων αυτών, αποτελούν βήματα μιας διαδικασίας ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πολιτικής στο εσωτερικό της.
4. Πολιτικά, δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα. Ποιότητα της Δημοκρατίας.
• Αφοπλισμός των αστυνομικών μονάδων στη διάρκεια κινηματικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων.
• Κατάργηση των ειδικών μονάδων (ΜΑΤ, ΕΚΑΜ) και των ειδικών σωμάτων (Ειδικοί φρουροί).
• Απαγόρευση της χρήσης χημικών αερίων.
• Ίσα δικαιώματα, άρση και καταπολέμηση κάθε διάκρισης λόγω φύλου, θρησκείας, χρώματος, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού. Θετικές δράσεις για την εξάλειψη υφισταμένων ανισοτήτων.
• Ελεύθερη, ισότιμη και νομικά κατοχυρωμένη επιλογή τρόπου συμβίωσης, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Όχι στις συντηρητικές αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο.
• Νομιμοποίηση και ένταξη στην κοινωνική ασφάλιση όλων των εργαζομένων μεταναστών. Κατοχύρωση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους, αποδέσμευση της νομιμοποίησης από ασφαλιστικές προϋποθέσεις, έκδοση πιστοποιητικού γέννησης των παιδιών τους, δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές, ένταξη των μεταναστών στο οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Σεβασμός στα δικαιώματα των μειονοτήτων, των Ρομά και των φυλακισμένων.
• Πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες. Ιθαγένεια σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα ή έρχονται σε μικρή ηλικία. Χορήγηση ιθαγένειας τους μετανάστες/μετανάστριες ύστερα από 7 χρόνια παραμονής στη χώρα.
• Κατάργηση του τρομονόμου, των διατάξεων που επιβάλλουν την κοινωνία της επιτήρησης (κάμερες παρακολούθησης των πολιτών), καθώς και απόρριψη των διεθνών συνθηκών και οδηγιών, που με πρόσχημα την τρομοκρατία υπονομεύουν την δημοκρατία και υποσκάπτουν τα πολιτικά δικαιώματα.
• Κατάργηση όλων των διατάξεων που επιτρέπουν την επιστράτευση απεργών ή την καταναγκαστική εργασία σε κλάδους εργαζομένων.
• Ριζική μεταρρύθμιση του σωφρονιστικού συστήματος. Χάρτης δικαιωμάτων των κρατουμένων.
• Απλή αναλογική, ως πάγιο εκλογικό σύστημα, σε όλα τα επίπεδα αντιπροσώπευσης και για όλα τα αιρετά όργανα. Θεσμοθέτηση της ισόρροπης εκπροσώπησης των δύο φύλων.
• Μείωση της στρατιωτικής θητείας σε 6 μήνες, αναγνώριση του δικαιώματος άρνησης για λόγους συνείδησης, εναλλακτική κοινωνική θητεία ίσης διάρκειας με τη στρατιωτική.
5. Μισθοί – Συντάξεις (γενικά πλαίσια διαμόρφωσης)
• Υπεράσπιση του θεσμού των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σ’ όλα τα επίπεδα, Επιχειρησιακών, Κλαδικών και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), που καλύπτει τα κατώτερα όρια αποδοχών (μεροκάματα – μισθοί ασφάλειας).
• Άμεση εξίσωση των κατώτερων αποδοχών με τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ-15, που έχουν καθιερώσει κατώτερες αποδοχές και με προοπτική τα 1.300 € τον μήνα. Άμεση καταβολή μηνιαίων διορθωτικών αυξήσεων μισθού 300 ευρώ το 2009 και εφεξής, ως ελάχιστο μέτρο άμυνας του εργατικού εισοδήματος απέναντι στην κρίση.
Καθιέρωση γνήσιας ΑΤΑ για μισθούς – ημερομίσθια – συντάξεις, ως ελάχιστη διασφάλιση απέναντι στην ακρίβεια.
• Αναπροσαρμογή αποδοχών στα πλαίσια των Επιχειρησιακών και Κλαδικών Συμβάσεων, αλλά και των συντάξεων σε ποσοστά που θα συνυπολογίζουν τουλάχιστον τον πληθωρισμό, τη συμμετοχή στην αύξηση του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας.
• Κατώτερη σύνταξη ίση τουλάχιστον με 20 ημερομίσθια της ΕΓΣΣΕ για την κύρια σύνταξη και 5 για την επικουρική και επάνοδος της κύριας σύνταξης στο 80% των συντάξιμων αποδοχών.
• Οι αναπροσαρμογές όλων των συντάξεων να γίνονται με βάση τις αυξήσεις των εν ενεργεία εργαζομένων.
• Επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% των αποδοχών και επιδότηση για όλο το διάστημα της ανεργίας. Ειδικό επίδομα ανεργίας για τους νέους και νέες μέχρι 29 ετών που γράφονται στις λίστες του ΟΑΕΔ.
• Παροχή επιδόματος ανεργίας και συνοδευτικών δικαιωμάτων χωρίς προϋποθέσεις σε γυναίκες που διέκοψαν για μεγάλο χρονικό διάστημα την εργασία λόγω φροντίδας ανηλίκων ή ατόμων με ειδικές ανάγκες.
• Καθορισμός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στο ύψος του 80% των κατώτερων αποδοχών της ΕΓΣΣΕ.
• Διαμόρφωση εργατικού τιμάριθμου που θα αποτυπώνει τις πραγματικές αυξήσεις στα βασικά είδη κατανάλωσης της εργατικής οικογένειας.
6. Μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος
• Αναστροφή της σχέσης άμεσων – έμμεσων φόρων και της φορολογίας κεφαλαίου – εργασίας.
• Αποκατάσταση της προοδευτικότητας και αναλογικότητας των φορολογικών συντελεστών. Επαναφορά του συντελεστή 40% για τα κέρδη ΑΕ και ΕΠΕ άνω των 30.000 €.
• Αφορολόγητο όριο 15.000 € για όλα τα φυσικά πρόσωπα (μισθωτούς, συνταξιούχους, ΕΒΕ, αγρότες, εισοδηματίες). Τιμαριθμοποίηση φορολογικών κλιμακίων και αφορολόγητου ορίου.
• Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
• Εφαρμογή μηδενικού συντελεστή ΦΠΑ σε βασικά είδη απαραίτητα για την επιβίωση, παιδικά είδη και βιβλία.
• Αποφασιστικό χτύπημα της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και της εισφοροδιαφυγής με πλήρη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και υπό τον όρο σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων. Αξιοποίηση σ’ αυτή την κατεύθυνση των εργαζομένων και των αντιπροσωπευτικών τους οργάνων σε κάθε επιχείρηση.
• Κατάργηση κάθε είδους οικονομικής δραστηριότητας ή συναλλαγής μέσω «off shore» εταιριών.
• Κατάργηση όλων των φορολογικών προνομίων του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των μεγάλων εισοδημάτων και της Εκκλησίας.
7. Ακρίβεια
• Στο πλαίσιο της καταπολέμησης της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, απαιτούνται:
• Ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για τον ουσιαστικό, αυστηρό και αποτελεσματικό έλεγχο των κάθε λογής καρτέλ, των ολιγοπωλιακών και εναρμονισμένων πρακτικών στην αγορά, ως προς τις τιμές, την ποιότητα, την ασφάλεια και την υγιεινή προϊόντων και υπηρεσιών.
• Κοστολογικός έλεγχος σε όλα τα στάδια από την παραγωγή και την εισαγωγή ως την κατανάλωση. Θεσμοθέτηση εργατικού και λαϊκού ελέγχου στις πηγές διαμόρφωσης του κόστους και των τιμών.
• Επαναφορά της υποχρέωσης του κράτους να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση των τιμών, να επιβάλλει ελεγχόμενα ποσοστά κέρδους, επαναφέροντας, όπου χρειάζεται, αγορανομικές διατάξεις, που καταργήθηκαν συστηματικά από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στο όνομα της «ελεύθερης» αγοράς.
• Ανάκτηση των ΕΛΠΕ, ματαίωση της εισαγωγής της ΔΕΠΑ στο Χρηματιστήριο και πλήρης κρατικός και κοινωνικός έλεγχος του συστήματος διύλισης, διάθεσης και εμπορίου των καυσίμων.
• Ενίσχυση καταναλωτικών κινημάτων και οργανώσεων.
8. Εργασιακές σχέσεις – απασχόληση – ανεργία
• Ο αγώνας για την πλήρη, σταθερή και ασφαλή εργασία για όλους και όλες, είναι η απάντηση της Αριστεράς στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο της γενίκευσης της επισφαλούς απασχόλησης και της εργασιακής περιπλάνησης, που θίγει πρώτα από όλους τη νεολαία, τη γενιά των 700 ευρώ και τις γυναίκες.
• Κατάργηση όλων των ελαστικών, μερικών και άτυπων μορφών εργασίας και αντικατάστασή από σχέσεις πλήρους απασχόλησης. Μέχρι την κατάργηση της μερικής απασχόλησης, οι μερικά απασχολούμενοι και κάτω των 4 ωρών ασφαλίζονται τουλάχιστον με την ασφαλιστική κλάση (ένσημο) που αντιστοιχεί στα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων της ΕΓΣΣΕ.
• Αντικατάσταση των συμβάσεων έργου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και προσωρινής απασχόλησης με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Τακτοποίηση με συμβάσεις αορίστου χρόνου όλων των σημερινών συμβασιούχων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Κατάργηση έκτοτε του θεσμού του συμβασιούχου.
• Κατάργηση των αντεργατικών νομοθετικών ρυθμίσεων και οδηγιών της Ε.Ε. (οδηγία Μπολγκενστάιν, flexicurity, διευθέτηση συνολικού χρόνου απασχόλησης, ενοικίαση εργαζομένων, προγραμμάτων stage, συμβάσεων έργου κλπ).
• Ίση αμοιβή για ίση εργασία και πλήρης ισότητα εργασιακών δικαιωμάτων για τα δύο φύλα.
• Γονεϊκές (όχι μητρικές) άδειες δύο ετών για ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Μετά τη γονεϊκή άδεια η επιστροφή να γίνεται στο ίδιο επίπεδο εργασίας (θέση ευθύνης), χωρίς μείωση αποδοχών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Σεμινάρια επανένταξης.
• Παροχή επιδόματος ανεργίας και συνοδευτικών δικαιωμάτων χωρίς προϋποθέσεις σε γυναίκες που διέκοψαν για μεγάλο χρονικό διάστημα την εργασία λόγω φροντίδας ανηλίκων ή ατόμων με ειδικές ανάγκες.
• Κατάργηση όλων των αρνητικών διακρίσεων σε βάρος των νέων, που έχουν θεσπισθεί από το 1992 μέχρι σήμερα.
• Απαγόρευση των ομαδικών απολύσεων, αλλά και μεμονωμένων απολύσεων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Όποια επιχείρηση επιδιώκει απολύσεις, υποχρεούται σε άνοιγμα των βιβλίων της και διαχειριστικό έλεγχο με τη συμμετοχή των εργαζομένων.
• Εξίσωση της αποζημίωσης απόλυσης των εργατών με αυτή των υπαλλήλων.
• Ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη των ανέργων κατά τη διάρκεια της ανεργίας.
• Ειδικά μέτρα για τους μακροχρόνια άνεργους και τους άνεργους άνω των 50 ετών.
• Θέσπιση και έλεγχος εφαρμογής του 35ωρου – 7ωρου – 5νθήμερου χωρίς μείωση αποδοχών, με ειδικά μέτρα για τη στήριξη εφαρμογής του μέτρου στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
• Μαζικές προσλήψεις στην υγεία, την εκπαίδευση και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Άμεσο πρόγραμμα δημιουργίας 100.000 νέων θέσεων εργασίας με στόχο να αποτραπεί η άνοδος της ανεργίας από την κρίση και να βελτιωθεί το επίπεδο των υπηρεσιών στα νοσοκομεία, σχολεία, Ταμεία και οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής και πρόνοιας.
• Εφαρμογή του νόμου 3488/2006 για την Ίση Μεταχείριση Ανδρών και Γυναικών στους χώρους εργασίας που περιλαμβάνει και τη σεξουαλική παρενόχληση.
9. Κοινωνική ασφάλιση
• Υπεράσπιση και ενίσχυση του δημόσιου, κοινωνικού, καθολικού, αναδιανεμητικού και αλληλέγγυου χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών διατάξεων των νόμων Σιούφα, Ρέππα και Πετραλιά.
• Βελτίωση και όχι υποβάθμιση των ασφαλιστικών όρων και παροχών. Να μην αυξηθούν τα γενικά και ειδικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και να επανέλθει το 60ο έτος για τις γυναίκες και οι θετικές διακρίσεις για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά. Να επανέλθει ο θεσμός της πλήρους συνταξιοδότησης με 35ετία χωρίς όριο ηλικίας.
• Υπεράσπιση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών, επέκτασή του στο δημόσιο τομέα και νέα επαγγέλματα.
• Καθιέρωση βιβλιαρίου υγείας για όλους όσους κατοικούν στην Ελλάδα.
• Περιφρούρηση των πόρων της κοινωνικής ασφάλισης με το χτύπημα της ανασφάλιστης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαπαλλαγής και των χαριστικών ρυθμίσεων την απόδοση των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας στα Ταμεία και την απαγόρευση χρηματιστηριακών παιχνιδιών με τα αποθεματικά των Ταμείων.
• Καθιέρωση της 3μερούς χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος για όλους τους ασφαλισμένους.
• Σταδιακή επιστροφή των λεηλατηθέντων από το Κράτος αποθεματικών των Ταμείων και θεσμοθέτηση νέων πόρων για το ασφαλιστικό σύστημα.
• Απόρριψη των Επαγγελματικών Ταμείων και απόκρουση της προσπάθειας επιβολής του συστήματος των 3 πυλώνων που ανοίγει διάπλατα την πόρτα στην ιδιωτική ασφάλιση.
10. Υγεία – Πρόνοια
Η υγεία αποτελεί κοινωνικό αγαθό και πολιτικό δικαίωμα. Ελεύθερη πρόσβαση όλων των κατοίκων της χώρας μας σε σύγχρονες ποιοτικά αναβαθμισμένες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας. Απαιτούμε:
• Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους και όλες. Ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και συγκρότηση πλήρους δικτύου στα αστικά κέντρα.
• Άμεσα διπλασιασμός των δαπανών για την υγεία, με ταυτόχρονη ορθολογική χρήση, διαφανή διαχείριση και κατανομή. Δεν μπορεί να γίνει ανεκτή καμιά κακοδιαχείριση, σπατάλη ή διαφθορά.
• Στο Δημόσιο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας να ενταχθούν όλες οι προληπτικές ιατρικές εξετάσεις που αφορούν τα ιδιαίτερα προβλήματα υγείας των γυναικών, δηλαδή εμβόλιο κατά του τραχήλου της μήτρας, μαστογραφία, τεστ-παπ, οστεοπόρωσης, καρδιαγγειακά, δωρεάν για Ελληνίδες και μετανάστριες.
• Πανελλαδική και συνεχής ενημέρωση αντισύλληψης και εισαγωγή της στα σχολεία.
• Δημόσιες υπηρεσίες για ποιοτική φροντίδα και μέριμνα για τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία, που εκτός των άλλων στηρίζουν τις γυναίκες για να βγουν στην αγορά εργασίας και βοηθούν στην εναρμόνιση των επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων.
• Δημιουργία και χρηματοδότηση κέντρων υποδοχής για κακοποιημένες γυναίκες, σε όλη τη χώρα.
• Ειδική φροντίδα, υποδομές και κονδύλια για μονογονεϊκές οικογένειες
• Χορήγηση επιδομάτων για κάθε τέκνο στο ύψος της Ε.Ε. των 15.
• Μαζικές προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ και το ΙΚΑ, για την κάλυψη των χιλιάδων κενών οργανικών θέσεων.
• Κατάργηση της συμμετοχής στα φάρμακα για τους συνταξιούχους, τους άνεργους/άνεργες, τους φοιτητές/τριες και τους πάσχοντες/ουσες από χρόνιες παθήσεις. Επαναφορά της συμμετοχής στο 10% για τους υπόλοιπους ασφαλισμένους/νες.
• Δημιουργία Κέντρων Αποκατάστασης και κοινωνική ένταξη πολιτών με αναπηρίες και AIDS.
• Ευρεία χρηματοδότηση και επέκταση θεραπευτικών προγραμμάτων με την δημιουργία Κέντρων πανελλαδικά για την πρόληψη – θεραπεία – κοινωνική επανένταξη όλων των ευπαθών και ευάλωτων ατόμων και ομάδων
• Πλήρης ανάπτυξη της τομεοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ανάπτυξη πλήρους φάσματος δωρεάν υπηρεσιών για τους ψυχικά πάσχοντες στις μονάδες ψυχικής υγείας. Επιτάχυνση της αποασυλοποίησης, αποϊδρυματοποίησης. Στήριξη όλων των στεγαστικών δομών με κατάλληλο ιατρικό, παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό. Άμεση και γενναία δημόσια χρηματοδότηση των ψυχιατρικών νοσοκομειακών μονάδων και των ψυχιατρικών κλινικών των γενικών νοσοκομείων. Έμφαση στην πρόληψη των ψυχικών διαταραχών και την προαγωγή της ψυχικής υγείας. Θέσπιση χρονοδιαγράμματος για οριστική κατάργηση μονάδων ψυχικής υγείας του ιδιωτικού τομέα.
• Δωρεάν ιατροφαρμακευτική παροχή όλων των απαραίτητων θεραπειών, φαρμάκων κλπ. Πλήρες δημόσιο δίκτυο πρώιμης και έγκαιρης διάγνωσης της αναπηρίας. Σύσταση κέντρων αποκατάστασης σε όλα τα επίπεδα. Ενοποίηση όλων των επιδομάτων αναπηρίας σε ένα και μετατροπή του σε ειδική κοινωνική σύνταξη.
• Στήριξη του ΟΚΑΝΑ, ευρεία χρηματοδότηση και επέκταση όλων των θεραπευτικών προγραμμάτων.
• Αποποινικοποίηση της χρήσης, κατοχής και προμήθειας όλων των ουσιών για προσωπική χρήση. Αντιμετώπιση του χρήστη ως ασθενούς. Θεσμοθέτηση μέτρων για την αποκοπή των χρηστών από το παράνομο εμπόριο.
11. Παιδεία
• Υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης και της έρευνας. Όλοι όσοι κατοικούν σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα ν’ απολαμβάνουν το δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης δωρεάν, σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Η ιδιωτική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες και τα φαινόμενα παραπαιδείας αποτελούν παθογένεια του Εκπαιδευτικού Συστήματος η οποία οφείλει σταδιακά να γίνει περιττή μέσα από την ουσιαστική αναβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου και άρα τον μηδενισμό των αντίστοιχων οικογενειακών δαπανών.
• Άμεση αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση και την έρευνα από τον κρατικό προϋπολογισμό τουλάχιστον στον μέσο Ευρωπαϊκό όρο (5,25% για την εκπαίδευση, 3% για την έρευνα), με προοπτική την αύξηση αθροιστικά στο 8- 9 %.
• Θεσμοθέτηση της 2χρονης προσχολικής, της 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, του Ενιαίου Λυκείου, Θεωρίας και Πράξης ως μοναδικού τύπου Λυκείου, ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Δημόσια δωρεάν μεταλυκειακή επαγγελματική εκπαίδευση, με σταδιακή απορρόφηση κάθε είδους Ιδιωτικού ΙΕΚ, ΚΕΣ κ.λ.π., η οποία θα οδηγεί σε πτυχία με επαγγελματικά δικαιώματα
• Κατάργηση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και τα Ερευνητικά Κέντρα όλου του νομοθετικού πλέγματος ΠΑΣΟΚ & ΝΔ, που ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί το Δημόσιο Αγαθό της Παιδείας και Έρευνας
• Υπεράσπιση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Να αποσυρθεί ο νόμος για τα Κολέγια και να καταργηθεί νομοθετικά κάθε δυνατότητα εμπορικής συμφωνίας αγοράς και πώλησης Ξένων πτυχίων (δικαιόχρησης) . Δωρεάν μεταπτυχιακές σπουδές
• Μαζικοί διορισμοί για κάλυψη όλων των κενών και αύξηση των θέσεων εκπαιδευτικού διοικητικού και ερευνητικού προσωπικού με μόνιμους λειτουργούς, με σταθερή εργασιακή σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Οικονομική αναβάθμιση των εργαζομένων στην Εκπαίδευση και την Έρευνα ώστε να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους.
• Αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών σε όλες τις βαθμίδες. Με ουσιαστική συμμετοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας. Με δημόσιο έλεγχο και διαφάνεια στις διαδικασίες ανάθεσης συγγραφής και διακίνησης των συγγραμμάτων.
• Ένταξη της βίας κατά των γυναικών στα σχολικά προγράμματα όλων των βαθμίδων.
• Πολύπλευρη ενίσχυση των ειδικών σχολικών μονάδων, ως χώρων παροχής ειδικής εκπαίδευσης. Δημιουργία δημοσίου δικτύου πληροφόρησης και συνεργασίας μεταξύ φορέων αναπηρίας και δημόσιων και μη φορέων που ασχολούνται με την αναπηρία σε επίπεδο επιστημονικό, ερευνητικό, υποστηρικτικό κ.λπ.
• Δημοκρατία στην εκπαίδευση και την έρευνα όλων των βαθμίδων με κύτταρο τους συλλόγους διδασκόντων και ερευνητών και την εκπαιδευτική κοινότητα. Θεσμοθέτηση μιας νέας διοικητικής δομής και στις τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες στη βάση της αιρετότητας και της ανακλητότητας. Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση
• Σχολείο Ανεξίθρησκο, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Διαχωρισμός της Εκκλησίας από την Εκπαίδευση. Αντικατάσταση του μαθήματος των Θρησκευτικών από μία επιστημονική προσέγγιση του φαινόμενου της θρησκείας.
12. Περιβάλλον
• Εθνική Πολιτική για τα δάση και το δασικό πλούτο της χώρας. Κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης. Κατάρτιση δασολογίου. Προστασία του αιγιαλού και της ελεύθερης πρόσβασης όλων των πολιτών σ’ αυτόν.
• Συμμόρφωση της Ελλάδας με τους στόχους του Πρωτοκόλλου του Κιότο, που κι αυτούς – αν και ανεπαρκείς – τους παραβιάζουμε. Συστηματική εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων που θα προλαμβάνουν την κλιματική αλλαγή.
• Ακύρωση του προγράμματος λιθάνθρακα της ΔΕΗ, απαγόρευση της πυρηνικής ενέργειας και όλων των μορφών και τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας που επιβαρύνουν δυσανάλογα το περιβάλλον. Συμμετοχή των ΟΤΑ στη χωροθέτηση εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας.
• Φορολογικές και θεσμικές ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με σεβασμό του αισθητικού και φυσικού πλούτου των περιοχών εγκατάστασης. Προνομιακή χρήση και ενίσχυση των ηλεκτροφόρων, σταθερής τροχιάς, συγκοινωνιών. Δημιουργία δικτύων ποδηλατοδρόμων στις πόλεις.
• Αντιμετώπιση της λειψυδρίας, των πλημμυρών και της ανθρωπογενούς διάβρωσης των εδαφών. Όχι στην υπερεκμετάλλευση των υδάτινων πόρων για ενεργειακούς λόγους.
• Αυστηρός περιβαλλοντικός έλεγχος σε κάθε διαδικασία διάνοιξης δρόμων ταχείας κυκλοφορίας, εγκατάστασης κεραιών, γεννητριών κλπ που επιβαρύνουν το περιβάλλον και την υγεία.
• Άμεση χωροθέτηση και έκδοση ρυθμιστικών σχεδίων για όλες τις περιοχές Natura.
• Χωροθέτηση και απαγόρευση δόμησης των ελεύθερων χώρων στις αστικές περιοχές.
• Απαγόρευση της παραγωγής και χρήσης μεταλλαγμένων προϊόντων, αυστηρά μέτρα για την προστασία των καταναλωτών από τα μεταλλαγμένα.
13. Χωρισμός Εκκλησίας – Κράτους
• Πλήρης διαχωρισμός ρόλων Εκκλησίας – Κράτους, με πλήρη αρμοδιότητα της Πολιτείας σε ζητήματα γάμου, ονοματοδοσίας, ανεξιθρησκείας, θρησκευτικού όρκου, μαθήματος θρησκευτικών, αμοιβών ιερωμένων κλπ.
• Η θρησκευτική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Το Κράτος διασφαλίζει την ακώλυτη άσκησή της και σέβεται όλα τα θρησκεύματα.
• Το μάθημα των θρησκευτικών διδάσκεται στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση, έτσι ώστε να μην έχει ομολογιακό χαρακτήρα, αλλά η ύλη του να περιλαμβάνει εισαγωγή στην ιστορία, την κοινωνιολογία και τη δογματική όλων των θρησκειών.
• Επιστροφή στο Κράτος της μεγάλης ακίνητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και απόδοσή της σε ακτήμονες και σε δημόσια χρήση.
• Τα εισοδήματα των Εκκλησιαστικών Ενώσεων και Οργανώσεων από εμπορικές δραστηριότητες, χρεώγραφα και εκμετάλλευση ακινήτων, φορολογούνται κανονικά.
14. Αγροτική Οικονομία
• Εθνική στρατηγική για την αγροτική ανάπτυξη, προώθηση αναδιαρθρώσεων, μέτρα βελτίωσης των υποδομών της αγροτικής οικονομίας και της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων, ενίσχυση της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Έλεγχος της χρήσης χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, προς την κατεύθυνση του δραστικού περιορισμού τους.
• Μέτωπο ενάντια στην νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, που μετατρέπει την επιδότηση των αγροτικών προϊόντων σε εισοδηματικές ενισχύσεις των παραγωγών. Η πολιτική αυτή αποξενώνει την ΚΑΠ από τα προϊόντα και τη θέση τους στην αγορά, με καταστροφικές συνέπειες στην ίδια την παραγωγή και αποβλέπει στη συντομότερη δυνατή κατάργηση των αγροτικών επιδοτήσεων.
• Στήριξη των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων τόσο με τις τιμές των προϊόντων, όσο και με τη διάθεση με ευνοϊκούς όρους μηχανημάτων, εφοδίων και καλλιεργητικών μέσων.
• Ανασύνταξη του συνεταιριστικού κινήματος. Ενίσχυση με ισχυρά κίνητρα και μέσα της διαμόρφωσης νέου τύπου, σύγχρονων, ισχυρών, διαφανών, αποδοτικών και δημοκρατικών Συνεταιρισμών, μακριά από κομματικές και πελατειακές εξαρτήσεις. Παρέμβασή τους σε όλες τις φάσεις του κυκλώματος παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας. Στήριξη των ομάδων παραγωγών στα πλαίσια του συνεταιριστικού κινήματος.
• Ειδικά μέτρα ανακούφισης των αγροτών και κτηνοτρόφων από τα χρέη. Να μπει ένα πλήρες και οριστικό τέλος στους τόκους υπερημερίας (πανωτόκια).
• Εδική στήριξη της κτηνοτροφίας με ενίσχυση των παραγωγών στη μεταφορά του προϊόντος, στην αγορά ζωοτροφών και επέκταση της εθνικής καλλιέργειας ζωοτροφών και έλεγχος της σύστασης τους.
15. ΕΒΕ – Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις
• Προώθηση μιας νέας στρατηγικής στήριξης των μικρομεσαίων και ιδιαίτερα των πολύ μικρών, ατομικών και οικογενειακών επιχειρήσεων, με ταυτόχρονη προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σ’ αυτές.
• Επαναφορά του αφορολόγητου ορίου για τους ΕΒΕ, τους ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες.
• Διαμόρφωση αφορολόγητου αποθεματικού για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
• Προώθηση συνεταιριστικών μορφών για την έρευνα, επιμόρφωση, οργάνωση και προώθηση προϊόντων.
• Ειδική χαμηλότοκη πιστωτική πολιτική, με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής. Αξιοποίηση στην κατεύθυνση αυτή της ΤΕΜΠΕ ΑΕ με τη μετατροπή της σε Δημόσια Τράπεζα ειδικού σκοπού.
• Στήριξη του ΟΑΕΕ, εξασφάλιση της βιωσιμότητάς του, αναβάθμιση των παροχών σύνταξης και υγείας προς τους ασφαλισμένους του.
• Αυτόνομη ασφάλιση για τα συν-βοηθούντα και μη αμειβόμενα μέλη οικογενειακών επιχειρήσεων, που είναι γυναίκες.
Βασική προϋπόθεση ώστε τα ζητήματα της εργασίας, το κοινωνικό ζήτημα να γίνει η αιχμή στην πολιτική και κοινωνική αντιπαράθεση με το νεοφιλελευθερισμό είναι η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτό σημαίνει μια νέα ποιότητα στο συνδικαλισμό με εξουδετέρωση της γραφειοκρατίας και του εργοδοτικού συνδικαλισμού, με συνδικάτα ταξικά, αγωνιστικά, συμμετοχικά που ενθαρρύνουν τη μαζική συμμετοχή ανδρών και γυναικών στη δράση τους σε κάθε εργασιακό χώρο. Με συνδικάτα που θα συσπειρώνουν στις γραμμές τους νέους και τις νέες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, τους άνεργους και τον κόσμο της επισφάλειας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που από την ίδρυσή του έχει ταχθεί δημόσια και αποφασιστικά υπέρ της κοινής δράσης και της πολιτικής συνεργασίας των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, απευθύνει τους 15 άμεσους στόχους σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς για διάλογο και κοινή δράση στην κοινωνία και τα κινήματα.
Σε κάθε περίπτωση οι στόχοι αυτοί, αποτελούν πρόταση προς τις εργαζόμενες δυνάμεις της κοινωνίας και θα οριστικοποιηθούν ως προς το περιεχόμενό τους μέσα από ένα μεγάλο και αγωνιστικό πολιτικό και κοινωνικό διάλογο.»