Ο πόλεμος στη Γεωργία με τη στρατιωτική εμπλοκή πια και των ρωσικών δυνάμεων ανοίγει νέο κύκλο αίματος στην περιοχή του Καυκάσου με θύματα τους λαούς της περιοχής. Αυτός ο πόλεμος είναι άμεσο αποτέλεσμα του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, της διαμάχης για τον έλεγχο των ενεργειακών οδών και της συνεχιζόμενης επιχείρησης για την Νατοϊκή περικύκλωση της Ρωσίας.
Ο γεωργιανός πρόεδρος δρώντας σαν κοινός προβοκάτορας, μετά την αποτυχία ένταξης της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, προσφέρει καλές υπηρεσίες στους αμερικανικούς σχεδιασμούς με την προσχεδιασμένη επίθεση στη Ν.Οσετία. Όσο κι αν η διεθνής Κοινότητα των υποκριτών της ΕΕ και των ΗΠΑ παρουσιάζουν τον επιτιθέμενο σαν αμυνόμενο, είναι αδιαμφισβήτητο ότι φωτιά στην πυριτιδαποθήκη του Καυκάσου έβαλαν οι Νατοϊκές βλέψεις και οι αμερικανικές υποσχέσεις.
Η προσπάθεια ένταξης στο ΝΑΤΟ της Γεωργίας και της Ουκρανίας, η αντιπυραυλική ασπίδα, οι εντεινόμενοι ενεργειακοί ανταγωνισμοί, ο εξοπλισμός του Γεωργιανού στρατού από τους αμερικανούς, και βέβαια η εισβολή στη Ν.Οσετία, προκάλεσαν τη ρωσική αντίδραση.
Το ρωσικό καθεστώς, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γεωργία, δίνει σαφές μήνυμα ότι δεν θα ανεχτεί την αμερικανική περικύκλωση.
Στα χνάρια της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου, με την υποκίνηση μειονοτικών ζητημάτων, την προτεκτορατοποίηση κρατών και κρατιδίων, την μονομερή απόσχιση πέρα από κάθε έννοια του (ήδη κατακουρελιασμένου) διεθνούς δικαίου, τα τελευταία γεγονότα αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνοι είναι οι ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και ο αμερικανικός επεκτατισμός.