Η αγωνιστική συμμετοχή των απεργών στις σημερινές διαδηλώσεις, παρά την κακοκαιρία και τις τρικλοποδιές της κομματικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, οφείλει να είναι η αρχή ενός κύματος ξεσηκωμού, ενός παλλαϊκού αγώνα επιβίωσης.
Οι χθεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό αποτελούν συνέχεια της περικοπής μισθών και συντάξεων, της άδικης φορολόγησης των μισθωτών, της προκλητικά συνεχιζόμενης φοροαπαλλαγής των τραπεζών, των επιχειρηματικών κερδών, της εκκλησίας.
Η φορολόγηση των κερδών πχ της Eurobank για το 2009 ανήλθε στο αστρονομικό ποσοστό του 14,3%, ενώ η σοσιαλιστική κυβέρνηση σχεδιάζει να φορολογήσει τον μισθωτό των 860€ με ποσοστό 18% και τον μισθωτό των 1150€ με 24%.
Ο φόρος μειώνεται για τα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων κατά 5%, αλλά μπαίνει για πρώτη φορά φόρος στον εργαζόμενο των 500€ αν δεν καταφέρει να αποδείξει ότι καταναλώνει τα λεφτά που του …περισσεύουν.
Αυτή είναι η κοινωνική δικαιοσύνη της κυβέρνησης! Ο Παπανδρέου προσωπικά έκανε την επιλογή του. Συμφώνησε με τον Σαμαρά και τον Καρατζαφέρη, διάλεξε το στρατόπεδο των Βρυξελλών ενάντια στο λαό, πήρε το μέρος του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους.
Μονόδρομος για να μην εξοντωθεί ολοκληρωτικά ο εργαζόμενος λαός είναι ο παλλαϊκός ξεσηκωμός για να πάρουν πίσω όλα τους τα μέτρα.
Μονόδρομος για τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη είναι η απόσυρση του άδικου, παράλογου, νεοφιλελεύθερου Συμφώνου Σταθερότητας που ζητάει κι άλλο αίμα από τους πολλούς για να κερδοσκοπούν ακόμη περισσότερο οι λίγοι.
Αυτό θα έπρεπε να ήταν και το βασικό αίτημα μιας κυβέρνησης με ελάχιστη αίσθηση αξιοπρέπειας και κοινωνικής συνείδησης στην αυριανή σύνοδο κορυφής της ΕΕ.