«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αριστερά που έχουμε ανάγκη»
Οι εκτιμήσεις λένε ότι το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του 2004. Κατά τη γνώμη σας ποιο είναι το ποιοτικό στοιχείο που θα οδηγήσει ενδεχομένως, σε αυτή τη μετατόπιση;
Υπάρχει η άσχημη πραγματικότητα: Τους έχουμε δοκιμάσει και τους δύο. Και όλοι οι εργαζόμενοι ζούμε στο πετσί μας τη φτώχεια, την οικονομική μιζέρια, τις ιδιωτικοποιήσεις, την καταστροφή του αγροτικού εισοδήματος, την οικολογική κρίση, το χτύπημα δικαιωμάτων και ελευθεριών, την κρατική υποκρισία για τους πυρόπληκτους ή τους κοινωνικά αδύνατους.
Υπάρχει και η ελπιδοφόρα πραγματικότητα: Τα κινήματα και οι αγώνες της νέας γενιάς για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Κινήματα για το περιβάλλον, για την υπεράσπιση του άρθρου 24 και των ελεύθερων χώρων. Κινήματα και αγώνες εργαζομένων, των δασκάλων, των τραπεζικών, των ναυτεργατών. Ακόμη και αγώνες σε χώρους νέων εργαζομένων όπου δίνονταν η δύσκολη μάχη ενάντια σε μια σκληρή -και στηριζόμενη από το κράτος- εργοδοσία. Σε όλους αυτούς τους αγώνες ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν παρών, πολλές φορές ήταν πρωταγωνιστής. Από όλους αυτούς τους αγώνες, προκύπτει η ελπίδα ότι μια ενωτική, αγωνιστική αριστερά μπορεί να φέρει τις ανάγκες του εργαζόμενου κόσμου και τις νεολαίας στην πρώτη γραμμή της δημόσιας συζήτησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ενισχύεται από αυτές τις πραγματικότητες.
Είναι ο δικομματισμός σε κρίση ή συνολικά το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα;
Σήμερα αυξάνεται ο κόσμος της δυσαρέσκειας, ο αναποφάσιστος, ο σκεπτόμενος, ο δυσαρεστημένος κόσμος μπροστά στα αδιέξοδα της ζωής και των συνηθισμένων πολιτικών επιλογών. Μέχρι την άλλη Κυριακή θα πληθύνουν οι προσπάθειες να περιοριστούν οι απώλειες των δύο μεγάλων κομμάτων με τα εκβιαστικά διλήμματα της χαμένης ψήφου, της ακυβερνησίας, του δήθεν χάους.
Σημασία έχει ότι η δυσαρέσκεια αυτή αναζητά στέγη σε μια αριστερή πολιτική. Πρέπει να πείσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στα χέρια του αυτή την πολιτική. Όχι επειδή έτσι δηλώνει, αλλά επειδή το έχει αποδείξει.
Το πολιτικό σύστημα της δικομματικής εναλλαγής έχει αντοχές. Είμαστε όμως σε ανοδική πορεία. Πάμε καλά. Έχουμε ακόμη μεγαλύτερη και δυσκολότερη δουλειά μπροστά μας. Δεν μας φτάνει να μην μπορούν οι από πάνω να κυβερνήσουν όπως πριν. Πασχίζουμε και οι από κάτω να μην θέλουν να κυβερνηθούν όπως πριν. Και τότε τα πράγματα θα πάνε αλλιώς για τον τόπο μας. Και όχι απλά θα μπουν σε κρίση οι προτεραιότητες, τα συστήματα, οι σημερινές πολιτικές, αλλά θα ανατραπούν. Για αυτό παλεύουμε.
Ποια είναι η προοπτική του ενωτικού εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει οροφή σε αυτή την προσπάθεια;
Τα δύο κόμματα ετοιμάζονται για μια μεγάλη επίθεση την επόμενη περίοδο. Ετοιμάζουνε να πειράξουνε και τα όρια συνταξιοδότησης προς τα πάνω, και τις εισφορές και το μέγεθος των συντάξεων. Θα εξακολουθήσουν να κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Ετοιμάζουνε λύσεις σοκ για τη λαϊκή οικογένεια. Θα μιλήσουν ξανά για πολύ άσχημη κατάσταση της οικονομίας και θα τα φορτώσουνε όλα στις λαϊκές τάξεις.
Αυτή είναι η προοπτική και η χρησιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά που έχουμε προσπαθήσει είναι ένα ραντεβού κυρίως για την επόμενη μέρα. Ένα ραντεβού να δυναμώσει η πάλη του λαού ενάντια σ’ αυτά τα μέτρα. Ένα ραντεβού για να πάνε αλλιώς τα πράγματα, για να γίνει η ελπίδα πραγματικότητα.
Βρέθηκα με τον Αλέκο Αλαβάνο και με τον Μανόλη Γλέζο και με ένα κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ στις 12 Αυγούστου στα καμένα της Αιγιαλείας. Εκεί ο Αλέκος Αλαβάνος είπε τρία πράγματα: άμεσα έργα για τις πλημμύρες, άμεσα αποζημιώσεις στο σύνολο των ποσών και να μην πέσει ο κόσμος στο τραπεζικό σύστημα. Έβαλε όμως κι άλλο ένα στοιχείο: ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε κινητοποίηση των ίδιων των κατοίκων ώστε τα καμένα να μην αλλάξουν χρήσεις γης στο μέλλον και κινητοποίηση των ίδιων των κατοίκων για να μπορέσουν να πάρουν τις αποζημιώσεις. Αυτή άλλωστε, είναι η έννοια της αριστεράς.
Πώς εξηγείτε την επίθεση που εξαπέλυσε το ΚΚΕ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ;
Αναμενόμενη, λόγω της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβισμένη, λόγω μιας ηγεσίας που δεν κατάλαβε τους αγώνες της προηγούμενης περιόδου και τα νέα στοιχεία που έφεραν. Ενδεικτική των ορίων και των περιορισμών της σημερινής κατάστασης στην αριστερά. Το πρόβλημα για εμάς δεν είναι να μοιράσουμε την πίτα της αριστεράς, αλλά να αποσπάσουμε ακόμη περισσότερο κόσμο από τα αδιέξοδα του δικομματισμού. Και ταυτόχρονα να αποδείξουμε ότι το σύστημα ενοχλείται, από εκείνη ακριβώς την αριστερά που συγκεντρώνει, ενώνει, συσσωρεύει δυνάμεις -όλες τις δυνάμεις- στον αγώνα ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και τους πολιτικούς του εκφραστές. Αυτή η αριστερά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η πορεία ανασυγκρότησης της αριστεράς, η πορεία ανασύνταξης του κινήματος, θα φέρει εξελίξεις είτε τις θέλουμε, είτε όχι. Η απώλεια ψυχραιμίας, οι δήθεν λαϊκές μαγκιές περί κλεισίματος ματιού και κουστουμιού συνεργασίας, οι διαρκείς αναφορές στο παρελθόν του ΣΥΝ (με επιλεκτική αμνησία για το παρελθόν του ίδιου του ΚΚΕ), μπορούν να ξεπεραστούν αν ο κόσμος της αριστεράς στείλει το μήνυμα ότι θέλει την αριστερά χρήσιμη για το λαό και τον εργαζόμενο κόσμο. Και χρήσιμη αριστερά σημαίνει πριν από όλα να πολεμάει με μεγαλύτερο πάθος τον δικομματισμό από ότι το άλλο αριστερό κόμμα. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ έχει και αυτή την έννοια: την απαίτηση του κόσμου για την αριστερά που έχουμε ανάγκη.