Επίκαιρη όσο ποτέ η εξέγερση του Πολυτεχνείου
Ανακοίνωση της ΚΟΕ – 15/11/2011
Αυτές τις μέρες, που η «εθνοσωτήρια κυβέρνηση» Παπαδήμου ορκίζεται πίστη στην τρόικα, κλείνουν 38 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στους «εθνοσωτήρες» της τότε χούντας. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου απαίτησε Δημοκρατία και Ανεξαρτησία, και έδωσε συντριπτικό χτύπημα στο δικτατορικό καθεστώς. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έδειξε ότι οι χούντες δεν διορθώνονται, δεν εκδημοκρατίζονται, αλλά γονατίζουν με μεγάλους λαϊκούς ξεσηκωμούς και εξεγέρσεις.
«Οι φοιτητές απ’ όλες τις σχολές, στη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος, συνειδητοποιήσαμε πως τα προβλήματα μας σχετικά με τον εκδημοκρατισμό της Παιδείας και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος δεν λύνονται χωρίς την αλλαγή της συγκεκριμένης πολιτικής κατάστασης. Αρχίζοντας έτσι πολιτικό αγώνα, οι φοιτητές και οι Έλληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και καλούν τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνιστεί μαζί τους ως την τελική νίκη. 1) Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας. 2) Η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα, που χρόνια στηρίζουν την τυραννία στη χώρα μας…» (απόσπασμα από την ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, 16/11/1973)
Σήμερα, παρά τις προειδοποιήσεις του Πάγκαλου, δεν έχουν βγει τανκς στους δρόμους. Είμαστε όμως και πάλι αντιμέτωποι με μια χούντα ή, όπως φώναξε ο λαός στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, με μια νέα κατοχή. Αντιμετωπίζουμε ένα έκτακτο καθεστώς που έχει ρίξει κάθε δημοκρατικό και συνταγματικό προσωπείο, έχει εγκαθιδρύσει την τρόικα στη χώρα και καθημερινά παραβιάζει κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας, βυθίζοντας το λαό σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση και απόγνωση.
Η «κυβέρνηση» Παπαδήμου είναι πράγματι μεταβατική: Εκπροσωπεί τη μετάβαση στην απευθείας διακυβέρνηση από τους διορισμένους υπάλληλους του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των τραπεζών. Ο δικομματισμός και οι παραφυάδες του, οι δυνάμεις «εθνικής ευθύνης» και η μαυραγορίτικη ολιγαρχία υπέγραψαν την προδοσία και παρέδωσαν και τυπικά τη διακυβέρνηση στον εκλεκτό των «δυνάμεων κατοχής». Κάτω από το εκβιαστικό δίλημμα «ευρώ ή καταστροφή» επιβάλλονται οι δόσεις της χρεοκοπίας και διάλυσης της χώρας. Η νέα ληστρική σύμβαση είναι το συμβόλαιο της προδοσίας, της εκχώρησης της χώρας στο Γερμανικό άξονα, και παράλληλα συμβόλαιο σωτηρίας των «δανειστών» – τοκογλύφων.
Ένα νέο μεγάλο «Όχι» στη δανειακή σύμβαση είναι σήμερα απαραίτητο να ακουστεί δυνατά. Για την απαλλαγή από το κατοχικό καθεστώς, που είναι βασική προϋπόθεση για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για τη διέξοδο της χώρας. Ο αγώνας για την επιβίωση (ενάντια στα χαράτσια, την ανεργία, τη διάλυση της υγείας κλπ), η αλληλεγγύη και η οργάνωση του λαού από κάτω και σε όλους τους χώρους, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες για την οικοδόμηση ενός πολιτικού και κοινωνικού μετώπου σωτηρίας της χώρας, αποτελούν απαραίτητα βήματα για την ανάπτυξη και έκφραση του μαζικού λαϊκού κινήματος.
Η μεταπολίτευση του 1974 έφερε την ανατροπή του χουντικού καθεστώτος. Αυτή η ανατροπή δεν θα είχε συμβεί και θα είχαμε μια πολύ πιο «ομαλή» αλλαγή φρουράς, αν δεν μεσολαβούσε η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο ριζοσπαστισμός που αυτή πυροδότησε. Όμως η μεταπολίτευση του 1974 τελικά σφραγίστηκε από την κυριαρχία των δυνάμεων της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Σήμερα, πρέπει να γκρεμίσουμε το κατοχικό καθεστώς και το πολιτικό σύστημα που το στηρίζει. Ταυτόχρονα, μέσα από τη λαϊκή πάλη, μπορεί και πρέπει να επιβληθεί μια διαφορετική μεταπολίτευση, μια καινούρια πολιτική κατάσταση, στην οποία οι λαϊκές δυνάμεις θα έχουν αναβαθμισμένο ρόλο, θα καθορίζουν και θα επιβάλλουν εξελίξεις. Μια μεταπολίτευση του λαού που θα ξηλώσει όλο το τροϊκανό πλαίσιο και, σε αντίθεση με εκείνη του 1974, δεν θα έχει Καραμανλή και Παπανδρέου, θα επαναπροσδιορίσει όλες τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, θα ανοίγει δρόμους για την πραγματική Δημοκρατία, την Ανεξαρτησία, την Κοινωνική Χειραφέτηση.
• Ο Νοέμβρης δείχνει το δρόμο: Για το λαϊκό ξεσηκωμό
• Για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας
• Για να πέσει, όσο πιο γρήγορα γίνεται, και η νέα κατοχική κυβέρνηση
Προσυγκέντρωση της ΚΟΕ στην Αθήνα: πλατεία Κλαυθμώνος – Πέμπτη 17/11 στις 3.00 μ.μ.