ΤΟ ΘΕΜΑ: Πογκρόμ εναντίον των μεταναστών

Το μεγάλο “σαφάρι” του καλοκαιριού

Τις τελευταίες βδομάδες, στα ΜΜΕ, τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τη σκανδαλολογία έκλεψαν –μαζί με τις πεισματικά επαναλαμβανόμενες κάθε καλοκαίρι πυρκαγιές– οι μετανάστες. Την ταύτιση εγκληματικότητας και μεταναστών, που ενορχήστρωσαν με τις υστερικές κραυγές τους τα παράθυρα των 8.00 και τα ρατσιστικά σκηνικά τύπου Αγ. Παντελεήμονα και Σωκράτους, έρχεται να διαδεχτεί ένα θεσμοθετημένο πογκρόμ. Με τη ματιά στραμμένη στην εκλογική άνοδο του ΛΑΟΣ –που κατά πολύ οφείλεται στην ιεράρχηση του μεταναστευτικού προβλήματος και τις “ασφάλειας” στην προεκλογική του ατζέντα, – κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αφού έστρωσαν το δρόμο σε φασιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις, που δηλητηριάζουν την ελληνική κοινωνία, έρχονται να τις χαϊδέψουν συναγωνιζόμενοι σε επίδειξη πυγμής κατά της “λαθρομετανάστευσης”.

Κείμενα: Ρούλα Μουτσέλου

Από την επομένη κιόλας των ευρωεκλογών ξεκίνησε η “παραγωγή έργου” για να ανακάμψει η ΝΔ από την εκλογική ήττα. Η κρίση καλπάζει, το έλλειμμα ανεβαίνει, η αγοραστική δύναμη πέφτει, κι όμως στην κορυφή της κυβερνητικής ατζέντας μπαίνει το “νόμος και τάξη”, αρχής γενομένης από το ζήτημα της “λαθρομετανάστευσης” και με ανοιχτές εξαγγελίες για ένα επόμενο μέτωπο σχετικό με τη “δράση των αναρχικών”, ενώ, εντελώς τυχαία, προωθείται και η μεταφορά εκτός Αθηνών του ΟΚΑΝΑ. Στόχος: “Καθαρίστε το κέντρο”. Έτσι απλά, όπως καθαρίσαμε το κέντρο από τα αδέσποτα, παραμονές της Ολυμπιάδας. Επικοινωνιακά το σχέδιο πατάει στο υπαρκτό πρόβλημα της συγκέντρωσης μεταναστών σε ήδη υποβαθμισμένες περιοχές. Ποιος όμως είναι υπεύθυνος για την υποβάθμιση; Ας δεχτούμε πως οι μετανάστες ζουν όπως μπορούν, στοιβαγμένοι δεκάδες στο ίδιο δωμάτιο, πως είναι φορείς ασθενειών, πως ζητιανεύουν, ακόμα και πως κλέβουν (όχι, βέβαια, τόσο όσο οι της Siemens, που κάνουν διακοπές στο εξωτερικό). Ποιος φταίει; Οι μετανάστες ή οι πολιτικές που τους γκετοποίησαν και τους εγκατέλειψαν στην τύχη τους, έναν τεράστιο εφεδρικό στρατό εργασίας, χωρίς δικαιώματα, στοιχειώδεις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ουσιαστική νομική ύπαρξη; Ποιος φταίει για την υποβάθμιση των συνοικιών; Οι μετανάστες ή αυτοί που εγκατέλειψαν και τους Έλληνες κατοίκους τους, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές, χωρίς ελεύθερους χώρους και πλατείες για να παίζουν τα παιδιά, χωρίς δουλειά, όχι γιατί τους την παίρνουν οι ξένοι αλλά γιατί η ανεργία θερίζει; Γιατί φταίνε οι μετανάστες και όχι ο δικομματισμός και οι πολιτικές του, που δημιούργησαν αυτή την κατάσταση;

“Οι αντοχές της κοινωνίας μας έχουν φτάσει στα όριά τους”, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Πραγματικά, είναι πέραν των ορίων η καταπάτηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, ακόμα κι αυτών των ελάχιστων που υποτίθεται πως υπερασπίζεται ο ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Είναι πέραν των ορίων η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, 60 μόλις χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού, και οι εξαγγελίες Μαρκογιαννάκη, ότι, μόλις ολοκληρωθεί η κατασκευή τους, θα ξεκινήσουν μαζικές επιχειρήσεις-σκούπα. Είναι πέραν των ορίων οι 1.500 νέοι ειδικοί φρουροί στη “μάχη της αστυνόμευσης στο κέντρο της Αθήνας”, η αύξηση του αριθμού των συνοριοφυλάκων, για να εξοστρακίζονται –πάντα “τυχαία”– περισσότερες σφαίρες πάνω σε μετανάστες και οι ένταση των περιπολιών στο Αιγαίο από πλοία της Ελλάδας και της Frontex, για να εμποδίσουν τους σκυλοπνίχτες, που χρησιμοποιούν για να θησαυρίζουν –με την ανοχή των κυβερνήσεων– τα κυκλώματα των λαθρεμπόρων. Είναι πέραν των ορίων η υποκρισία της αντιμετώπισης του προβλήματος με αστυνομικά μέτρα αντί για πολιτικές πλήρους νομιμοποίησης και ουσιαστικής ένταξης των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό. Είναι πέραν των ορίων η δικομματική σύμπνοια πως με τη βοήθεια της ΕΕ θα λυθεί το πρόβλημα, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως ο έλεγχος της μεταναστευτικής ροής, που απαιτεί η κερδοφορία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, προβλέπει για την Ελλάδα το ρόλο μιας τεράστιας αποθήκης μεταναστών για πάσα χρήση. Και αυτή η ουσία θα παραμείνει όσο επιτακτικά κι αν θέσει ο Καραμανλής το ζήτημα στη Σύνοδο Κορυφής, όσο κι αν πιέσει για συμφωνίες επανεισδοχής και τήρηση των συμφωνιών με την Τουρκία.

Η προσπάθεια να εκτονωθεί στην πλάτη των μεταναστών η απόγνωση και η οργή που προκαλούν στους εργαζόμενους οι αντιλαϊκές πολιτικές, δήθεν στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, η γενικευμένη και ανοιχτή πλέον εις βάρος τους επίθεση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με όρους Εξαρχείων. Δεν αρκεί, επίσης, σε όσο σωστή κατεύθυνση κι αν κινείται, η ως τώρα πεπατημένη του αντιρατσιστικού κινήματος και της Αριστεράς. Παρόλο που παραμένει καθήκον η αλληλεγγύη στους μετανάστες, μακριά από το φόβο οποιουδήποτε πολιτικού κόστους, χρειάζεται ένα βήμα παραπέρα. Χρειάζεται πλατιά δουλειά, δουλειά με μαζικούς όρους μέσα στην κοινωνία, για να αντιστραφούν οι συντηρητικές συμπεριφορές που γεννά η κρίση. Χρειάζεται μια οργανωμένη παρέμβαση του εργατικού κινήματος, των πρωτοβάθμιων σωματείων και συνδικάτων, για να εντάξουν στις γραμμές τους μετανάστες, που αυτή τη στιγμή αποτελούν το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης στην Ελλάδα. Χρειάζεται η “σπορά” ιδεών αυτοργάνωσης των κατοίκων, Ελλήνων και μεταναστών, για ποιότητα ζωής στις υποβαθμισμένες συνοικίες του κέντρου της Αθήνας. Χρειάζεται, τέλος, μια καλύτερα συντονισμένη πανευρωπαϊκή κίνηση, που στη θέση της αντιμετώπισης του προβλήματος με όρους αριθμών (πόσοι μετανάστες σε κάθε χώρα και με ποιους όρους) θα βάλει την αντιμετώπισή του με όρους ανθρώπινων ζωών. Μια συντονισμένη κίνηση ενάντια στην οικοδόμηση της Ευρώπης-φρούριο, που να κάνει σαφές πως το πρόβλημα της μετανάστευσης δεν είναι κάποιων “φτωχοδιάβολων”, που εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να ζήσουν τυχοδιωκτικά εις βάρος μας, αλλά πρόβλημα των πολιτικών της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, που καταληστεύει μια σειρά χώρες και σκορπά, μαζί με τις ΗΠΑ, πολέμους και όλεθρο, αναγκάζοντας ολόκληρους λαούς να μεταναστεύσουν, για να επιβιώσουν.

“Σοσιαλισμός” με άρωμα βαρβαρότητας

Απορρίπτοντας κάθε ευθύνη για τις πολιτικές των κυβερνήσεών του, που διόγκωσαν το πρόβλημα της ομηρίας των μεταναστών, το ΠΑΣΟΚ ψαρεύει κι αυτό στα επικίνδυνα νερά της “ασφάλειας του πολίτη”. Όπως δεν είδαμε κανέναν από τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες να διαφωνεί με την Ευρώπη-φρούριο, έτσι και το ΠΑΣΟΚ δεν απομακρύνεται ούτε κεραία από την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής: εφαρμογή των αντιμεταναστευτικών συμφωνιών της ΕΕ, επαναπροώθηση, διεκδίκηση ευρωπαϊκών πόρων για την καλύτερη αστυνόμευση των συνόρων. Πρωτοπορεί, μάλιστα, προτείνοντας τη ροή εργατικού δυναμικού όπου υπάρχουν μεγάλες εποχικές ανάγκες –δηλαδή, ανάγκες για φτηνά εργατικά χέρια–, χωρίς φυσικά να εξηγεί τι θα γίνονται αυτοί οι άνθρωποι μόλις οι ανάγκες αυτές τελειώσουν. (Μήπως τότε δεν θα τους έχουμε ανάγκη και θα τους “επαναπροωθούμε”;) Η “σοσιαλιστική” εκδοχή της “μηδενικής ανοχής” του Γ. Παπανδρέου δεν διαφέρει διόλου από τη βαρβαρότητα των απελάσεων, των πογκρόμ και των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Απλά καλύπτεται αποτελεσματικότερα πίσω από κορόνες για “ανθρωπιστική” πολιτική, κοινωνική συνοχή, ένταξη των “νόμιμων” μεταναστών στην ελληνική κοινωνία και ανάπλαση των υποβαθμισμένων γειτονιών. Κορόνες που ακυρώνονται από την υιοθέτηση συνθημάτων του ΛΑΟΣ (“Θα γίνει μακελειό, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα” – Μ.Χρυσοχοΐδης) και αφορούν μόνο τη διακόσμηση του αντιδραστικού πακέτου με ένα γυαλιστερό “ανθρωπιστικό” φιόγκο, ώστε… να μη μυρίζει βαρβαρότητα.

Προς το αρχείο η υπόθεση Κούνεβα

Στο αρχείο οδεύει η υπόθεση της επίθεσης κατά της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα. Ο αρμόδιος ανακριτής ζήτησε τον τερματισμό τής έτσι κι αλλιώς ελλιπέστατης –όπως καταγγέλλουν οι δικηγόροι της Κούνεβα– δικαστικής έρευνας για την υπόθεση και, όπως όλα δείχνουν, οι δράστες της απόπειρας, που στις 22 Δεκέμβρη κόντεψε να κοστίζει τη ζωή της μετανάστριας, θα παραμείνουν άγνωστοι, όπως άγνωστοι παρέμειναν οι υπεύθυνοι για τις απαγωγές των Πακιστανών, για τον πρόσφατο εμπρησμό στο τζαμί των μουσουλμάνων στην πλατεία Αττικής, ή για τη χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών. Το κλείσιμο της υπόθεσης πέραν του ότι έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τη λαϊκή απαίτηση, που εκφράστηκε όλους αυτούς τους μήνες, για τιμωρία των ενόχων και, συνεπικουρούμενο από το κυνήγι μαγισσών εις βάρος των μεταναστών, ανοίγει την όρεξη “διάφορων” και γι’ άλλα θύματα.

Πίσω για να κάνουν μια… καινούρια αρχή

Στις 10 Ιούνη, 55 Πακιστανοί μετανάστες “επαναπροωθήθηκαν” από την Ελλάδα στο Πακιστάν. Την απέλασή τους –το “επαναπροώθηση” χρησιμοποιείται κατά κόρον, γιατί ακούγεται πιο εύηχο και τεχνοκρατικό–, που έγινε με τη συνεργασία της πακιστανικής πρεσβείας, προέβαλε σαν μοντέλο ο Π. Παυλόπουλος, που δήλωσε πως περιμένει την υπογραφή συμφωνιών από την ΕΕ, ώστε να διευκολυνθούν κι άλλες παρόμοιες επιχειρήσεις. Από την πλευρά της, η Ν. Μπακογιάννη χαρακτήρισε “μεγάλο στοίχημα” την επανεισδοχή μεταναστών, προσθέτοντας πως το ζήτημα έχει και ανθρωπιστική διάσταση, καθώς οι μετανάστες, “επιστρέφοντας στις χώρες τους, μπορούν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα” (!) Εμείς να θυμίσουμε μόνο πως στο Πακιστάν επικρατούν συνθήκες πολέμου λόγω της ΝΑΤΟϊκής κατοχής του γειτονικού Αφγανιστάν και τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε πρόσφυγες, που χρήζουν, σύμφωνα ακόμα και με το διάτρητο διεθνές δίκαιο, προστασίας.