To αγκάθι που λέγεται παιδεία και τα κόλπα της κυβέρνησης

Ας διαλογιστούν όσοι θέλουν με τον Σπηλιωτόπουλο…

Για τις 23 Γενάρη ο πρωθυπουργός της χώρας ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για την παιδεία. Στο μεσοδιάστημα, καθημερινά λέγεται κάτι και για τον περίφημο "διάλογο για την παιδεία", τον "διάλογο για το εξεταστικό", ο νέος υπουργός το παίζει γλυκούλης προς τη νεολαία, διάφοροι σοφοί αρθρογραφούν και όλα φαίνεται να είναι έτοιμα.

Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση δεν πάει να "λύσει" κάποιο εκπαιδευτικό ζήτημα. Πάει να λύσει ένα δικό της πολιτικό πρόβλημα: ότι δύο φορές που έχει φάει χαστούκι στη θητεία της είναι από τη νεολαία και τους αγώνες της? και τα δύο χαστούκια σχετίζονται με το χώρο της εκπαίδευσης. Η πρώτη φορά ήταν με το άρθρο 16. Η δεύτερη, με τον ξεσηκωμό της νεολαίας –με πρωταγωνιστές τους μαθητές– που μέσα στα άλλα έφτυσε την κυβέρνηση κατάμουτρα και για την εκπαίδευση που της παρέχει. Και τις δύο αυτές φορές, τα αιτήματα της νεολαίας κέρδισαν την κοινωνία. Και τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί, με ένα θέμα "ταμπού" για την ελληνική κοινωνία, να κερδίσει την κοινωνία με το μέρος της. Δήθεν ότι θα αποκαταστήσει το μορφωτικό ρόλο του σχολείου, δήθεν ότι θα καταπολεμήσει την παραπαιδεία και δήθεν ότι θα γίνει ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια. Και όλα αυτά δήθεν με διάλογο. Και εδώ γελάμε!

Η νεολαία δε μπορεί να συνομιλήσει με μια κυβέρνηση που εξακολουθεί να σκοτώνει τα όνειρά της και τις αγωνίες της!

Η νεολαία δε μπορεί να συνομιλήσει με μια κυβέρνηση που τη δουλεύει και την εμπαίζει ανοιχτά!

Κανένας διάλογος με μια κυβέρνηση που πρέπει να απομονωθεί!

Πολλοί μπορεί να ισχυριστούν ότι έχουμε δίκιο, αλλά δεν κερδίζουμε έτσι κάτι. Ότι υπάρχει μια μικρή περίπτωση αυτή τη φορά με την πίεσή μας να βελτιωθεί κάπως η κατάσταση. Να γίνει κάτι επιτέλους με τα φροντιστήρια, την παραπαιδεία, τη διαστρέβλωση του χαρακτήρα του σχολείου. Ότι αυτό το χάλι που έχουμε στην Ελλάδα, δεν υπάρχει αλλού στην Ευρώπη και ότι πρέπει να γίνει κάτι άμεσα. Θα συμφωνήσουμε για την επιτακτική ανάγκη. Όμως:

Πίεση δεν είναι να πάμε στο διάλογο, εμείς ή η ΟΛΜΕ, για παράδειγμα. Γραμμένους μας έχουν. Πίεση για οποιαδήποτε θετική αλλαγή γίνεται με το να είμαστε στο δρόμο. Πολλοί, ενωμένοι, με διάρκεια, με κοινά αιτήματα. Οι φοιτητές, οι μαθητές, οι καθηγητές, οι γονείς μας να προβάλλουμε τα δικά μας αιτήματα. Γιατί είναι δεδομένο ότι τα δικά μας αιτήματα είναι σε αντίθεση με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης. Αν το ξεχάσουμε αυτό και νομίζουμε ότι με την ορθότητα των αιτημάτων μας ή την "τεχνική τεκμηρίωσή τους", χωρίς κίνημα και αγώνες, θα πιέσουμε, κάνουμε σοβαρό λάθος που θα είναι δώρο στην κυβέρνηση, ακριβώς για να κατακρεουργήσει τα αιτήματά μας.

Στο χάλι που έχουμε στην Ελλάδα, το εξεταστικό είναι ένα ακραίο σύμπτωμα. Δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι η εκπαίδευση πρέπει να αντιστοιχηθεί στο μέλλον του απασχολήσιμου, στον αμόρφωτο, ανασφαλή άνθρωπο που θέλει ο νεοφιλελευθερισμός, στην εκπαίδευση για δεξιότητες, σε μια Ελλάδα που η παραγωγή της ξηλώνεται μέρα με τη μέρα.

* αποσπάσματα από ανακοίνωση των Αριστερών Σχημάτων

 

---

Διεκδικούμε

Πραγματική ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς προπαρασκευαστικά έτη και πολλαπλά φίλτρα.

Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων που μετατρέπουν το Λύκειο σε εξεταστικό κέντρο προετοιμασίας. Αποσύνδεση του Λυκείου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Η ελεύθερη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο προϋποθέτει και ελεύθερη πρόσβαση στο απολυτήριο του Λυκείου, και ελεύθερη πρόσβαση στο πτυχίο. Όχι στη μεταφορά του εξεταστικού τσεκουριού μέσα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Όχι στην εντατικοποίηση-κολεγιοποίηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ υπό το πρόσχημα της "ελεύθερης πρόσβασης".

Να μπει φραγμός στην ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κανένας πολίτης, κανένας νέος σε κολέγιο ή ΚΕΣ. Να μην αναγνωριστούν. Αύξηση της χρηματοδότησης για υποδομές και απορρόφηση στα δημόσια τριτοβάθμια ιδρύματα όλων όσων θέλουν να σπουδάσουν. Να δοθεί τώρα το 5% που υποσχέθηκε η ΝΔ προεκλογικά.

Καθορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα για όλα τα ΑΕΙ-ΑΤΕΙ. Κανένα τμήμα χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα.

Να κλείσουν οι μηχανισμοί κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ). Ολοκληρωμένο δίκτυο διετών επαγγελματικών σχολών, μετά το υποχρεωτικό ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, που θα οδηγούν σε πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα για όλες τις τεχνικές ειδικότητες.

Σχολείο που να μορφώνει – όχι στο σχολείο των δεξιοτήτων και της αμάθειας. Φραγμός στην παραπαιδεία.

Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, αύξηση των δαπανών για σχολικά κτίρια και αίθουσες, μαζικοί διορισμοί. Μείωση της ύλης των μαθημάτων στο μισό σε όλα τα επίπεδα (από δημοτικό μέχρι και λύκειο). Όχι στην εισαγωγή άλλων μαθημάτων.

Το σχολείο να δίνει επάρκεια σε μία ξένη γλώσσα και στους Η/Υ με την αποφοίτηση από τη Γ’ Λυκείου.

Όχι σε σχολεία-εξεταστικά κέντρα. Να καταργηθούν οι εξετάσεις. Αντικατάσταση της 20βάθμιας κλίμακας με ένα 5βάθμιο σύστημα (άριστα, πολύ καλά κοκ).