Σύντροφε Χόρχε, μέχρι τη νίκη!

Έφυγε στις 3 Σεπτέμβρη ο σύντροφος Χόρχε Ρότσα, ηγετικό στέλεχος του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCR) της Αργεντινής. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε στη νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος και δούλεψε για την ανάπτυξή της στα εργοστάσια και τα λύκεια της περιφέρειας του Μπουένος Άιρες. Κατόπιν αναδείχτηκε σε στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Είναι μια περίοδος επαναστατικών αγώνων σε όλο τον κόσμο και ειδικά στη Λατινική Αμερική. Όμως οι νεολαίοι του Κ.Κ. έβλεπαν ότι η καθοδήγηση του επίσημου κομμουνιστικού κινήματος προσπαθεί να καταπνίξει το επαναστατικό ξέσπασμα, και ότι η σοβιετική ηγεσία το καταγγέλλει ως "ανεύθυνο" και "τυχοδιωκτικό". Η εγκατάλειψη του Τσε και η δολοφονία του στη Βολιβία συγκλόνισαν τον Χόρχε, όπως και χιλιάδες νεολαίους κομμουνιστές στην Αργεντινή. Η ρήξη με το παλιό Κ.Κ. Αργεντινής ήταν πια γεγονός. Το 1968 κι ενώ όλος ο κόσμος συγκλονιζόταν από ένα νέο κύμα εξεγέρσεων, ιδρύθηκε το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCR) Αργεντινής. Ο Χόρχε Ρότσα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκρότηση και ομογενοποίησή του. Λέει χαρακτηριστικά ο σύντροφος Ότο Βάργκας, γενικός γραμματέας του PCR:

"Το Κόμμα μας, σύντροφοι, το όπλισε ο Χόρχε Ρότσα. Αυτός θεμελίωσε την ενότητα όλων των ομάδων που το δημιούργησαν. Όλοι συνεισφέραμε, άλλος λίγο, άλλος πολύ. Αλλά αυτός ήταν που εξόπλισε και ένωσε όλες αυτές τις ανομοιογενείς ομάδες και δυνάμεις – άλλοι προερχόμασταν από το παλιό κόμμα, άλλοι από τη νεολαία του, άλλοι από γειτονιές, άλλοι από το πανεπιστήμιο, και μερικοί από εργοστάσια. Κι έπειτα, σύντροφοι, μας ένωσε το 1972, όταν προσχωρήσαμε στο Μαοϊσμό, βγαίνοντας από τη σύγχυση, όντας πια ικανοί να καταλάβουμε τι συμβαίνει στον κόσμο. Έτσι ενωθήκαμε με οριστικό πλέον τρόπο. Τότε ο Χόρχε αναδείχτηκε επικεφαλής της Αργεντίνικης Φοιτητικής Ομοσπονδίας. Έπειτα ήρθαν δύσκολες μέρες. Δεκαετίες ολόκληρες. Μεγάλο μέρος του κόσμου ήταν σοσιαλιστικό, κι έπειτα χάθηκαν όλα, ενώ εδώ είχαμε τη δικτατορία. Χρόνια γεμάτα σκοτεινές νύχτες, χτυπήματα, καταπίεση. Είμαστε ακόμη εδώ επειδή πολλοί σύντροφοι προστάτεψαν με τη ζωή τους το Κόμμα, κι επειδή είχαμε την οργάνωση. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά… Ο Χόρχε, σύντροφοι, ήταν τυχερός. Έζησε για να δει τη μεγαλύτερη αγροτική εξέγερση στην ιστορία της Αργεντινής. Και έζησε για να δει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση που πραγματοποίησε εδώ και πολλά χρόνια η Αριστερά στη χώρα μας, τη συγκέντρωση για τα 40χρονα του Κόμματός μας, της οποίας ήταν ο κεντρικός οργανωτής".

Γνωρίσαμε τον σύντροφο Χόρχε για πρώτη φορά το 2000, στο Διεθνές Σεμινάριο που οργάνωσε στο Κίτο το Μαρξιστικό Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Εκουαδόρ. Από την πρώτη στιγμή μας κέρδισε με το ειλικρινές χαμόγελο, το συντροφικό ενδιαφέρον του και τη βαθιά του πίστη. Τον συναντήσαμε τελευταία φορά φέτος το καλοκαίρι, με την αποστολή αντιπροσωπείας της ΚΟΕ στην Αργεντινή. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη βαρυσήμαντη ομιλία του στη μεγάλη εκδήλωση για τα 40χρονα του PCR, κι αργότερα να έχουμε μια μεγάλη και ουσιαστική συζήτηση μαζί του και με τους υπόλοιπους καθοδηγητές του PCR. Ο σύντροφος Χόρχε έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος της Αργεντινής. Ήταν ένας άνθρωπος τον οποίο τα μέλη του Κόμματος αλλά και ο απλός λαός περιέβαλλαν με εμπιστοσύνη, βαθύ σεβασμό και αγάπη, γιατί δόθηκε ολόψυχα στην υπόθεση του κομμουνισμού. Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας απευθύνει στους συντρόφους του PCR και στην οικογένεια του Χόρχε τα θερμά της συλλυπητήρια, με την πεποίθηση ότι οι νέες γενιές κομμουνιστών θα βαδίσουν αποφασιστικά στο δρόμο που άνοιξαν ο Χόρχε και οι σύντροφοί του πριν 40 χρόνια, αφιερώνοντας τη ζωή τους στο σκοπό της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.

Σύντροφε Χόρχε, hasta la victoria siempre!