Συνέντευξη με τον Πάνο Λάμπρου: Το ελληνικό Εξπρές του Μεσονυκτίου

Συνέντευξη με τον Πάνο Λάμπρου, μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων

Πάνω από 5.300 κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές συνεχίζουν την απεργία πείνας για να κερδίσουν επιτέλους ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Μάλιστα περίπου 20 από αυτούς έχουν ράψει το στόμα τους στην κυριολεξία, διαμαρτυρόμενοι για την απάνθρωπη κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές. Ο υπουργός κ. Χατζηδάκης αρνείται κάθε συνάντηση με τους εκπροσώπους των κρατουμένων και προτείνει μέτρα-κοροϊδία μέσω του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακών. Ήδη έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης. Στα Προπύλαια υπάρχει καταυλισμός σε σκηνές σε 24ωρη βάση για τη συνεχή ενημέρωση και συμπαράσταση στους κρατούμενους απεργούς πείνας. Παράλληλα μια σειρά πολιτικοί, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, ζητούν την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Μεταξύ άλλων, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Ιωάννα Καρυστιάνη, η Ζυράννα Ζατέλη, ο Αλέκος Αλαβάνος κ.ά. Μιλήσαμε με τον Πάνο Λάμπρου, μέλος της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, για τον αγώνα που δίνουν οι κρατούμενοι και τη δράση της Πρωτοβουλίας.

Σε ποιο σημείο βρίσκεται ο αγώνας των κρατουμένων;

Να πούμε ότι είναι η μεγαλύτερη απεργία πείνας που έχει γίνει ποτέ σ’ όλο τον κόσμο. Πάνω από 5.000 κρατούμενοι και κρατούμενες, ανάμεσά τους και οι ανήλικοι στο Βόλο, στην Αυλώνα, στα Διαβατά, παίρνουν μέρος σε μία πρωτοφανή αγωνιστική κινητοποίηση, διεκδικώντας τα αυτονόητα, ζητώντας να εφαρμοστεί ο σημερινός νόμος, ζητώντας ένα κρεβάτι για να κοιμηθούν, αέρα για ν’ αναπνεύσουν, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Η σημερινή εικόνα των ελληνικών φυλακών μοιάζει απελπιστικά μ’ εκείνο το κινηματογραφικό έργο που είχαμε δει νομίζω όλοι, το "Εξπρές του Μεσονυκτίου", με την πραγματικότητα στις τουρκικές φυλακές. Εκείνες οι συγκλονιστικές εικόνες ντροπής μοιάζουν δυστυχώς πάρα πολύ με την εικόνα που έχουμε στα λεγόμενα σωφρονιστικά καταστήματα των ελληνικών φυλακών το 2008.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο αγώνας και η προσπάθεια της πρωτοβουλίας;

Ο αγώνας των κρατουμένων αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, διότι ξέρετε ότι οι κρατούμενοι είναι όμηροι ενός κράτους, ενός συστήματος σωφρονιστικού, που στηρίζεται στη βία, στο φόβο και την καταστολή. Φανταστείτε να βγαίνουν χιλιάδες άνθρωποι και να υπογράφουν με τ’ όνομά τους, γιατί αυτή είναι η διαδικασία, και να λένε ότι "εμείς ξεκινάμε αυτόν τον αγώνα, αυτή την απεργία πείνας". Ήδη αρκετοί άνθρωποι πέφτουν κάτω, σε αρκετές φυλακές από την Τρίτη το βράδυ μαθαίνουμε ότι οδηγούνται στα νοσοκομεία, ενώ κάποιοι κρατούμενοι έχουν ράψει και το στόμα τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, σε μια προσπάθεια να φανεί ότι η φωνή τους φιμώνεται. Να σας πω ότι η φωνή των κρατουμένων ολοένα και περισσότερο ακούγεται. Τα ψηλά τείχη, τα συρματοπλέγματα που τοποθετούν για να περιορίσουν τη φωνή των κρατουμένων, δεν είναι σε θέση να κρύψουν την οργή, γιατί η οργή δεν φυλακίζεται, δεν μπορεί να περιοριστεί. Εμείς συνεχίζουμε την προσπάθειά μας. Οι πρώτες ενδείξεις που έχουμε από τις προθέσεις του Υπουργείου δεν είναι αρκετές, δίνουν ψίχουλα για να περιορίσουν την κινητοποίηση των κρατουμένων. Όμως με ψίχουλα δεν αλλάζει η εικόνα των φυλακών. Υπό αυτή την έννοια θα επιμείνουμε τόσο εμείς, στην Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, και κυρίως θα επιμείνουν οι χιλιάδες κρατούμενοι και κρατούμενες που δίνουν αγώνα ζωής και θανάτου μέσα στα κολαστήρια των ελληνικών φυλακών.

Τι θα κάνει η Πρωτοβουλία το επόμενο διάστημα;

Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων συνεχίζει και, ανάλογα με την απάντηση που θα έχουμε από το Υπουργείο, θα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας. Να σας πω ότι από την Τετάρτη το βράδυ τα Προπύλαια, που ήδη εδώ και 10 μέρες αποτελούν ένα κέντρο πληροφόρησης για τους πολίτες σε σχέση με την κατάσταση των ελληνικών φυλακών, έχουν μετατραπεί σε μια μεγάλη κατασκήνωση. Έχουμε τοποθετήσει σκηνές όπου 24 ώρες το 24ωρο βρισκόμαστε εκεί, μέλη και φίλοι της Πρωτοβουλίας, και καλούμε βεβαίως και τον κόσμο, τους πολίτες, να συμπαρασταθούν, να έρχονται στα Προπύλαια και να συμπαρασταθούν ενεργά, έμπρακτα στον αγώνα των κρατουμένων που είναι αδέλφια μας.

*τη συνέντευξη πήρε η Κατερίνα Τριανταφύλλου

Δηλώσεις

Μανώλης Γλέζος

Αισθάνομαι την ηθική και πολιτική υποχρέωση, ως άνθρωπος και ως ενεργός πολίτης, να ενώσω τη φωνή μου με την κραυγή απόγνωσης χιλιάδων συμπολιτών μας που καταγγέλλουν τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων στις φυλακές της χώρας μας.

Τάσος Κουράκης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό που συμβαίνει στις ελληνικές φυλακές είναι πρωτοφανές όσον αφορά την έκταση και τη διάρκεια της διαμαρτυρίας. Επιπλέον, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της κινητοποίησης είναι ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη κοινωνική συμπαράσταση από φορείς και μεμονωμένα πρόσωπα. Μέχρι στιγμής οι κρατούμενοι εκτιμούν ότι οι υποσχέσεις που έχουν δοθεί καλύπτουν μικρό φάσμα των αιτημάτων τους, και χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους. Όλοι εμείς βοηθάμε τον αγώνα τους, δεν εκπροσωπούμε τους κρατούμενους. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι θα αποφασίσουν αν θα κλιμακώσουν, θα αναστείλουν ή θα τροποποιήσουν την κινητοποίηση. Επιπλέον, θεωρώ ότι κάποια στιγμή ο υπουργός Δικαιοσύνης θα πρέπει να συνομιλήσει απευθείας με τους ίδιους τους κρατούμενους, πέρα από όλους εμάς, και με βάση αυτόν τον απευθείας διάλογο μπορεί να βρεθεί λύση στα χρόνια προβλήματα που υπάρχουν.