Σχολιάζοντας: Η “θωρακισμένη” οικονομία στην άκρη του γκρεμού, του Μ.Δ.

Η "θωρακισμένη" οικονομία των Καραμανλή-Αλογοσκούφη είναι μια απάτη. Αντίστοιχη με την απάτη του Κ. Σημίτη για "ισχυρή Ελλάδα", μέλος του "σκληρού πυρήνα της ΟΝΕ".

Το ίδιο απατηλή είναι η αντιπαράθεση των δύο πυλώνων του δικομματισμού για την πορεία και την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Γιατί είναι κοινό μυστικό ότι τα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, εφάρμοσαν με συνέπεια όλες τις νεοφιλελεύθερες συνταγές, οδηγίες, ντιρεκτίβες και αποφάσεις της ΕΕ. Ήταν ένας συναινετικός δικομματισμός που οδήγησε στην ανατίναξη της παραγωγικής της βάσης. Μονοπωλιακοί κολοσσοί άλωσαν τους πιο κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας. Ο επιχειρηματικός κόσμος πραγματοποίησε τεράστια κέρδη με αντιπροσωπεύσεις, διαμεσολαβήσεις, υπεργολαβίες, προμήθειες, μίζες. Έστησε μια τεράστια μεταφορά πόρων με τη ληστεία στο χρηματιστήριο το 2000, με την Ολυμπιάδα το 2004, με τη ληστεία των αποθεματικών των ταμείων το 2005. Κερδοσκόπησε και κερδοσκοπεί με την αποχώρηση του δημόσιου τομέα από σημαντικούς τομείς της οικονομίας. Αξιοποίησε τις ευκαιρίες της οικονομίας-καζίνο με την παρασιτική ανάπτυξη ενός τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού τομέα. Φαντάστηκε απρόσκοπτα κέρδη με τη μετατροπή της χώρας σε διεθνές τραπεζικό, εμπορικό, διαμετακομιστικό κέντρο. Και παρακολουθεί τώρα τις "επιτυχίες" του με την επαπειλούμενη κατάρρευση των βαλκανικών χωρών, του νέου Ελντοράντο της βαλκανικής εξόρμησης, χαρίζοντας δισεκατομμύρια κοινωνικού πλούτου στο τραπεζικό σύστημα σαν εγγύηση της σταθερότητάς του.

Παρουσιάζει σαν μοντέλο ανάπτυξης τους οδικούς άξονες, τις συμφωνίες για αγωγούς ενέργειας, τη διάλυση της ολυμπιακής και το χάρισμα των λιμανιών. Έφτασε να ξεπουλάει ακόμα και τον φυσικό πλούτο της χώρας για να αναπτυχθεί η τουριστική βιομηχανία. Και αποκομίζει τώρα την κατάρρευση του τουρισμού, την συρρίκνωση της παγκόσμιας διακίνησης εμπορευμάτων, την κατάρρευση των ναυλαγορών σαν συνέπεια της παγκόσμιας κρίσης.

Επέβαλε για πάνω από 20 χρόνια λιτότητα σε μισθούς και συντάξεις, ανατίναξε τα εργασιακά δικαιώματα, συρρίκνωσε τις κοινωνικές παροχές, για να εξυγιάνει υποτίθεται τα δημόσια οικονομικά.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών;

Μόνο στο διάστημα της διακυβέρνησης της ΝΔ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 88 δισ. ευρώ παρά το συστηματικό ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών. Έτσι, για το 2009 υπολογίζεται ότι το δημόσιο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης θα φτάσει στα 273,56 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 105,1% του ΑΕΠ. Η εξυπηρέτηση του χρέους είναι το ίδιο εφιαλτική. Στον προϋπολογισμό του 2009 θα απαιτηθούν 41 δισ. ευρώ για την πληρωμή τόκων και χρεολυσίων, γεγονός που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε νέο δανεισμό με ακόμα δυσμενέστερους όρους. Έτσι, μόνο το 2008 ο δημόσιος δανεισμός υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 44 δισ. ευρώ αντί των 37 δισ. του αρχικού στόχου.

Το ίδιο δραματική είναι η εικόνα του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το έλλειμμα για τη χώρα έφτασε στο 14,3% του ΑΕΠ το 2008 και θα φτάσει στο 15% το 2009. Πρόκειται για το ψηλότερο ποσοστό στη ζώνη του ευρώ και το δεύτερο ψηλότερο στην ΕΕ των 25 μετά τη Βουλγαρία. Το έλλειμμα αυτό, που άρχισε να φουντώνει στα χρόνια της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ (από 0,6% στο διάστημα 1992-1996, εκτινάχθηκε στο 7% το διάστημα 1997-2001, στο 11% το 2002-2006 και στο 14% το 2007), μαρτυρά τις δραματικές επιπτώσεις της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας που οδήγησε σε συρρίκνωση της παραγωγής με αντίστοιχη αύξηση των εισαγωγών.

Με αυτά τα δεδομένα η ελληνική οικονομία βρίσκεται αντιμέτωπη με την κρίση βαδίζοντας στην κόψη του ξυραφιού, καταδικασμένη από τις επιλογές της δικομματικής διαχείρισης.

Είναι αυτός ο λόγος που οι συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης θα είναι εξαιρετικά επώδυνες για τους εργαζόμενους της χώρας αν δεν βάλουν οριστικό τέλος στο νεοφιλελεύθερο δικομματισμό.

Μ.Δ.