Ρεπορτάζ της εφημερίδας “Αριστερά!” από την κηδεία

«Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας και στους αγώνες μας»

 

Από νωρίς, την Τετάρτη 13 Γενάρη, άρχισε να συγκεντρώνεται κόσμος στο σπίτι της Μαριάννας. Συγγενείς και γείτονές της, συνάδελφοί της, παλιοί συμφοιτητές και φίλοι της, συνδικαλιστές, φορείς της πόλης, σύντροφοι της από την ΚΟΕ από την Αθήνα, την Πάτρα, το Αγρίνιο, την Καβάλα και, φυσικά, από τη Θεσσαλονίκη. Σύντροφοί της από τη Νομαρχιακή Κίνηση «Αριστερά!», το ΣΥΡΙΖΑ, το ΣΥΝ, το ΚΚΕ (μ-λ).

Στην εκκλησία συνέχισε να συρρέει ο κόσμος μέχρι που δεν χωρούσε άλλος στο προαύλιο. Εκεί δόθηκαν και οι «ύστατοι» χαιρετισμοί. Το μήνυμα της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ τόνιζε ότι «φτωχότερη είναι από σήμερα η Αριστερά. Με έντονη δράση σε ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης, συμμετείχε ενεργά στα κινήματα ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και στον πόλεμο», ενώ, σύμφωνα με το μήνυμα του προέδρου του ΣΥΝ, Α. Τσίπρα, «η Μαριάννα, που τόσο πρόωρα έφυγε από κοντά μας, υπήρξε υπόδειγμα αγωνιστικής δράσης και παρέμβασης σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα», και της ΔΕΑ, «τη γνωρίσαμε στο κίνημα με το ΕΚΦ, στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, στις αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες της Θεσσαλονίκης, στις προσπάθειες για την ενότητα της ριζοσπαστικής Αριστεράς». Ο Α. Αλαβάνος με μήνυμά του υπογράμμισε ότι «έφυγε άδικα και νωρίς, σε μια στιγμή που η Αριστερά χρειάζεται πρόσωπα με την εντιμότητα, το ήθος, την αγωνιστικότητα και την προσφορά της», ενώ συλλυπητήρια έστειλε και η Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα. Η ΑΚΟΑ με ανακοίνωσή της τόνισε την πολύπλευρη δράση της: «Τη συντρόφισσα Μαριάννα γνωρίσαμε σε κοινούς αγώνες, κοινωνικούς και πολιτικούς, από τη δεκαετία του 1970 ακόμη. Στο Κοινωνικό Φόρουμ, στην αυτοδιοίκηση, στο αντιρατσιστικό κίνημα, στο ΣΥΡΙΖΑ», ενώ η Δημοτική Κίνηση «Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας» με μήνυμά της ανέδειξε τους αγώνες της Μαριάννας σε τοπικό επίπεδο: «…αφιέρωσε και την τελευταία της ικμάδα στην υπόθεση της Αριστεράς και αγωνίστηκε για μια αυτοδιοίκηση των πολιτών». Το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα επισήμανε σε μήνυμά του: «η συντρόφισσα Μαριάννα ξεχώριζε για την παθιασμένη και ολοκληρωτική στράτευσή της στο κίνημα, μαζί με τον κόσμο των από κάτω, για την υλοποίηση του οράματος του συνολικού κοινωνικού μετασχηματισμού».

Το λόγο πήραν μέλος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, από το ΚΚΕ (μ-λ) και το ΑΡΔΗΝ. Εκ μέρους του ΕΚΘ, η Δ. Χαραλαμπίδου τόνισε ότι η Μαριάννα «…με τη ζωή της και τη δράση της πρόσθεσε μόνο θετικά στοιχεία στο βιβλίο των κοινωνικών αγωνιστών, των πραγματικών επαναστατών που καθημερινά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την κοινωνική δικαιοσύνη, τη ζωή με αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, την αγάπη για τον άνθρωπο, για τις μικρές και καθημερινές του ανάγκες».

Εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης, ο Θ. Φέστας είπε: «Η Μαριάννα ήταν με τον κόσμο “των από κάτω”, των φτωχών και των κατατρεγμένων. Ποτέ δεν έκανε βήμα πίσω απ’ αυτό στη σύντομη ζωή της». Τη Μαριάννα χαρακτήριζε «το πείσμα, η γενναιότητα και η περηφάνια, με τα οποία έδωσε και την τελευταία της μάχη, παραμένοντας όρθια μέχρι το τέλος, μεταφορικά και κυριολεκτικά».

Εκ μέρους της Νομαρχιακής Κίνησης «Αριστερά!», ο Γ. Θεοδωρόπουλος έκλεισε με μια υπόσχεση: «…θα συμβάλουμε στο να γίνει ο ψίθυρος φωνή και η δυσαρέσκεια αντίσταση. Είμαστε περήφανοι που σε είχαμε επικεφαλής. Γεια σου, Μαριάννα. Το χαμόγελό σου θα ζεσταίνει πάντα τις καρδιές μας».

Τελευταίος, ο Π. Κουτσιανάς, εκ μέρους της ΚΟΕ Θεσσαλονίκης, απευθυνόμενος στη Μαριάννα: «Μας έδειξες τι σημαίνει να προσπαθεί κάποιος όχι μόνο να αλλάξει τον κόσμο αλλά να αλλάξει και τον εαυτό του. […] Μας έδειξες τι σημαίνει να βάζει κανείς τη συλλογικότητα και το συλλογικό συμφέρον πάνω απ’ το ατομικό. […] Σε αποχαιρετάμε δίνοντάς σου την υπόσχεση να προσπαθήσουμε να πιάσουμε το νήμα από κει που το άφησες. […] Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας και στους αγώνες μας».

Οι (απο)χαιρετισμοί έκλεισαν με τους στίχους «Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα, η ψυχή του λαού, φτερούγες τώρα βγάζει κι ανεβαίνει, ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει» από την Μπαλάντα του ξεσηκωμού της Μαρίας Δημητριάδη.

Η τελευταία πράξη ήταν να ριχθεί μια σημαία της ΚΟΕ πάνω της, ως σημάδι ότι θα είναι πάντα μαζί μας.

Τις επόμενες μέρες, η ΚΟΕ Θεσσαλονίκης θα κάνει το πολιτικό μνημόσυνο της Μαριάννας.