“ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΩΡΑ”, Ανακοίνωση του Κοινωνικού Φόρουμ Άρτας

Κοινωνικό Φόρουμ Άρτας

Ας βοηθήσουμε τους μετανάστες τώρα

Όσοι περνάτε τα πρωϊνά από τη Γέφυρα της Άρτας, σίγουρα θα έχετε δει δεκάδες ανθρώπους τουρτουρίζοντας από το κρύο, εξαντλημένους από την ανέχεια και το φόβο, να περιμένουν σε ομάδες για ένα μεροκάματο «πείνας και ξεφτίλας». Άνθρωποι απεγνωσμένοι, από χώρες της κεντρικής Ασίας ή των Βαλκανίων, οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες, που κάποια δουλεμπορικά τους έφεραν μέχρι τα νησιωτικά παράλια της χώρας μας κι από κει προωθήθηκαν στο εσωτερικό της, για να αποτελέσουν φτηνά εργατικά χέρια στη συγκομιδή αγροτικών προϊόντων κι αντικείμενα σκληρής και ανελέητης εκμετάλλευσης στα χέρια επιτήδειων. Σύγχρονοι δουλέμποροι, που θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενοι την απόγνωσή τους και το όνειρό τους για μια καλύτερη ζωή, τους βάζουν να δουλεύουν από νύχτα σε νύχτα για 5 ή 10 Ευρώ (αρκετοί απ΄αυτούς για να εξοφλήσουν το χρέος τους στον δουλέμπορο που τους μετέφερε) κι από τα λεφτά αυτά τους παρακρατούν το νοίκι της τρώγλης, στην οποία τους στοιβάζουν ανά ομάδες. Μάλιστα, αυτοί που ζουν σε τρώγλες, αποθήκες, παλιά τροχόσπιτα ή ερειπωμένα σπίτια, θεωρούνται και τυχεροί γιατί έχουν στέγη πάνω από το κεφάλι τους, έναντι των άλλων, των άτυχων, που κοιμούνται τις παγωμένες βραδιές κάτω από τα δέντρα, σκεπασμένοι με ένα νάυλον, αρκετοί απ΄αυτούς χωρίς μπουφάν, τυλιγμένοι σε βρώμικες και κουρελιασμένες κουβέρτες και άλλοι που ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή ή πεταμένα παλιόρουχα. Και αν αυτό σας θυμίζει μυθιστόρημα του Ουγκώ ή του Ντίκενς, δυστυχώς είναι πραγματικότητα. Είναι ο σύγχρονος μεσαίωνας, η φτώχεια και η εξαθλίωση που χτυπάει σαν ηχηρό χαστούκι το πρόσωπο της δήθεν πολιτισμένης και ευημερούσας κοινωνίας μας. Είναι η θλιβερή συνέπεια πολέμων και εμφύλιων σπαραγμών, που προκαλούνται σε διάφορες χώρες του πλανήτη από το μακρύ χέρι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, είναι το αποτέλεσμα ενός σκληρού κι απάνθρωπου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, που συντηρείται και γιγαντώνεται μέσα από την υπερεκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου.

Γι’ αυτούς τους μετανάστες, που ζουν έστω και παροδικά στην πόλη μας (αρκετοί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους) και βιώνουν μια σύγχρονη κόλαση, οφείλουμε όλοι μας- πολίτες, κοινωνικές υπηρεσίες της πολιτείας και της αυτοδιοίκησης, σύλλογοι και οργανώσεις- να κάνουμε κάτι τώρα.

Οφείλουμε να τους βοηθήσουμε.

• Να μεριμνήσουμε για την εύρεση χώρων στέγασης και υποδοχής (με θέρμανση και τουαλέτες).

• Να οργανωθεί συσσίτιο και να τους χορηγηθεί ιατρική και φαρμακευτική βοήθεια.

• Να γίνει συλλογή ρούχων, κλινοσκεπασμάτων και τροφίμων.

• Να τους τονώσουμε το αίσθημα φιλίας και αλληλεγγύης και να τους προστατέψουμε από την αυθαιρεσία, την εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα.

• Να δημιουργηθεί και στην Άρτα, όπως και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, στέκι μεταναστών.

Η φιλανθρωπία δεν λύνει το πρόβλημα. Η ενεργή παρουσία και δράση όμως, μαζί με την κοινωνική αλληλεγγύη και το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, μπορεί να δώσει λύσεις.