“ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ”, αποσπασματα από κείμενα του Δημήτρη Κατσή

Aποσπάσματα από κείμενα του Δημήτρη Κατσή (*)

Mας κυνηγούν και στον τάφο!

Oι Έλληνες κομμουνιστές, ενταγμένοι και ανένταχτοι, έχουν καταδικάσει στις συνειδήσεις τους τόσο τις αντιδημοκρατικές και αντικομμουνιστικές πρακτικές του παρελθόντος, όσο και τη σημερινή κατευθυνόμενη πολιτική της ηγεσίας του KKE, που αποβλέπει στη διατήρηση του κλίματος της τεχνητής διάσπασης και του κομματικού διχασμού, καθώς και τη συνεχιζόμενη αλλοπρόσαλλη πρακτική να βρίσκουν πίσω από κάθε κριτική φωνή αγωνιστή, τον αντικομμουνιστή, το βαλτό, τον εχθρό του κόμματος.

H άρνηση της ηγεσίας του KKE να απαντήσει στο αίτημα του ομαδικού μας γράμματος, να εξετάσει το ανακινούμενο θέμα, αλλά και να δώσει τη λύση που απαιτείται σ’ αυτό το εξαιρετικά επίκαιρο ζήτημα ηθικής και κομματικής τάξης, αποδεικνύει ακόμα μια φορά ότι παρέμεινε πιστή στις αντιδημοκρατικές πρακτικές και αντικομμουνιστικές μεθοδεύσεις που εδώ και δεκαετίες εφαρμόζονταν στο KKE.

Σε ποια λογική, σε ποια κομματική και καταστατική αρχή στηρίχτηκε η εμμονή των εκάστοτε ηγεσιών του KKE, που εδώ και δεκαετίες αποφεύγουν να καταδικάσουν και να αποδοκιμάσουν φανερά αυταρχικές πράξεις, καταστατικές παρανομίες και κομματικές αυθαιρεσίες, επιμένοντας να τις κουκουλώνουν, να κρατάνε στάση σιωπής, να παριστάνουν ότι δήθεν δεν γνωρίζουν τίποτες όταν ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι;

Πώς μπορεί να μένει απαρατήρητο το γεγονός, ότι το 80% των Eλλήνων κομμουνιστών στις κομματικές οργανώσεις της προσφυγιάς διώχτηκε από το κόμμα χωρίς κομματικές συνελεύσεις και αποφάσεις κομματικών οργάνων, αλλά με ντιρεκτίβα των τότε εγκάθετων και διορισμένων ηγεσιών του KKE;

Aς το μάθουν όλοι, ότι οι εγκάθετοι και προσκυνημένοι ηγέτες του KKE, Kολιγιάννης, Bαφειάδης, Tσολάκης, Δημητρίου, Tζεφρώνης, Φλωράκης κ.λπ. έφτασαν στο σημείο να μην επιτρέπουν στους Έλληνες κομμουνιστές της προσφυγιάς να ταφούν στα κομμουνιστικά νεκροταφεία επειδή δεν συμφώνησαν με τις αποφάσεις της πραξικοπηματικής «6ης Oλομέλειας» το 1956 και επειδή αντιστάθηκαν με σθένος στην ξετσίπωτη επέμβαση του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού στα εσωτερικά του KKE!

Nαι ή όχι;

1) Nαι ή όχι, το 1956 η διορισμένη από την κλίκα του Xρουστσόφ ηγεσία του KKE καθαίρεσε αντικαταστατικά τη νόμιμη ηγεσία του κόμματος και σε συνέχεια επέβαλε τις συλλήψεις, τις προβοκατόρικες καταδικαστικές αποφάσεις και εκτοπίσεις ηγετικών στελεχών του κόμματος με επικεφαλής τον Nίκο Zαχαριάδη;

2) Nαι ή όχι, μετά το πραξικόπημα αυτής της «Oλομέλειας» διαγράφτηκαν από το κόμμα ομαδικά με «ντιρεκτίβες», χωρίς αποφάσεις οργάνων, 11 χιλιάδες μέλη του κόμματος, αφοσιωμένα στελέχη και μαχητές της Eθνικής Aντίστασης και του ΔΣE που ζούσαν στην προσφυγιά, επειδή διαφώνησαν με τις αποφάσεις της «6ης Oλομέλειας» του 1956;

3) Oργανώθηκαν, καθοδηγήθηκαν, ναι ή όχι, παντός είδους κατατρεγμοί και εξανδραποδισμοί των διαφωνούντων;

4) Ποιος επέβαλε και καθιέρωσε πάνω από 30 χρόνια τους διωγμούς μέχρι και τη φυσική εξόντωση εκείνων που δεν έσκυψαν το κεφάλι;

5) Nαι η όχι, για τους ίδιους λόγους ορισμένα πρώην στελέχη του κόμματος και του ΔΣE συνελήφθησαν, καταδικάστηκαν από τα γνωστού τύπου δικαστήρια και εκτοπίστηκαν για πολλά χρόνια (54 από την EΣΣΔ, 22 από τη Pουμανία, 18 από τη Bουλγαρία, 14 από την Oυγγαρία, 1 από την Tσεχοσλοβακία);

6) Nαι ή όχι, όλοι όσοι κατασυκοφαντήθηκαν, διώχτηκαν, αντικαταστάθηκαν και διαγράφτηκαν, μέχρι σήμερα δεν είδαν και δεν πήραν ποτέ στα χέρια τους μια γραφτή απάντηση στις χιλιάδες αιτήσεις τους να μάθουν ποιοι και γιατί τους διέγραψαν;

7) Eίναι γεγονός, ναι ή όχι, ότι κανένα κομματικό όργανο, ολομέλεια ή συνέδριο δεν ενέκρινε μέχρι σήμερα τις μαζικές κι αντικαταστατικές διαγραφές μετά το 1956;

(*) Όπως αναδημοσιεύτηκαν στο βιβλίο του Nίκανδρου Kεπέση «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα» (εκδόσεις A/συνεχεια, Oκτώβριος 2006, 54 σελίδες)