“Ενότητα που δημιουργεί ένα μεγάλο Μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων”, Συνέντευξη του Ν. Γαλάνη

Δημοσιεύτηκε στην Αυγή με τίτλο …”ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πολιτικό σχέδιο”

* Ποια είναι η σχέση μεταξύ “Μετώπου” και ΣΥΡΙΖΑ;

Το υπό διαμόρφωση “Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής” δημιουργήθηκε μετά την 3η Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να απαντήσει στο πολιτικό και οργανωτικό έλλειμμα και κυρίως στην προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες της κρίσης.

Ήταν εμφανές πως ο ΣΥΡΙΖΑ -με ευθύνη του ΣΥΝ- δεν είχε στην ουσία πολιτικό στίγμα. Εγκλωβισμένος στο σχήμα του ευρωπαϊσμού, δεν έβλεπε πέρα από το ποια θα είναι η προγραμματική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ και ποιες θα είναι οι εναλλακτικές προτάσεις στην κρίση.

Ως “Μέτωπο”, προσπαθήσαμε με αρκετούς συμβολικούς, αλλά και πολιτικούς τρόπους να θέσουμε μια πολιτική ταυτότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας ταυτόχρονα προς την κοινωνία και αποφεύγοντας τις αντιπαραθέσεις που δημιουργούν κομματικούς στρατούς και όχι ανοιχτά αυτιά. Είναι ελπιδοφόρο το ότι έχει ανοιχτεί μια πολιτική συζήτηση με έναν κόσμο εντός, αλλά και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να διαφοροποιηθούν χιλιάδες άνθρωποι. Και η αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει αν έχει πολιτικό στίγμα, ουσιαστική ενότητα, μαζική, ανυποχώρητη δράση και ανεξαρτησία από τα πολιτικά σχέδια των δυνάμεων που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση.

 

* Η πρόταση να φύγει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις εκλογές από τη Βουλή τι εξυπηρετεί;

Είναι πρόταση με μεγάλη συμβολική, αλλά και πολιτική σημασία. Ο κόσμος έχει στοχοποιήσει το ελληνικό Κοινοβούλιο, και γιατί δεν είναι ελληνικό και γιατί δεν είναι Κοινοβούλιο. Η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση υπαλλήλων και μεταφραστών του ΔΝΤ και της Ε.Ε., ενώ η συζήτηση στη Βουλή γίνεται στη βάση των προαποφασισμένων ή και τετελεσμένων εντολών τους.

Επομένως, η πραγματοποίηση αυτής της πρότασης θα σήμαινε ότι η δική μας αριστερά ακούει και βλέπει την κοινωνία και ότι βρίσκεται εκτός του πολιτικού πλαισίου που έχουν θέσει ΔΝΤ-Ε.Ε. Και παράλληλα, ότι όλοι οι βουλευτές θα πήγαιναν στον λαό για να αποκαλύψουν, να ενθαρρύνουν, να ακούσουν και να συμμετέχουν σε έναν γενικό ξεσηκωμό του λαού.

 

* Το κεντρικό σας σύνθημα είναι “παύση πληρωμών και έξοδος από την Ευρωζώνη”. Οι θέσεις αυτές δεν έχουν συμφωνηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, μήπως λοιπόν στην πράξη παραπέμπουν σε άλλο πολιτικό σχέδιο;

«Άλλο πολιτικό σχέδιο» σε σχέση με ποιο; Έχει ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικό σχέδιο; Όχι, αυτό που βλέπει ο κόσμος είναι ότι υπάρχουν πολλές και διαφορετικές εκφωνήσεις, καθόλου μαχητικές, που θυμίζουν σούπα κι όχι πολιτική στόχευση και ταυτότητα. Πιστεύει κανείς έξω, στην κοινωνία, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ελπίδα, ότι αντιστέκεται, ότι είναι αντιμέτωπος έστω με τον Γ. Παπανδρέου και το σύστημά του; Αλήθεια, η συνάντηση Αλ. Τσίπρα – Αντ. Σαμαρά σε ποιο πολιτικό σχέδιο εντάσσεται;

Η παύση πληρωμών και η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι ορισμένα από τα συνθήματα που συνιστούν μια απάντηση στο πρόβλημα του χρέους. Τα κεντρικά μας συνθήματα είναι να ακυρωθεί η συμφωνία με Ε.Ε. και ΔΝΤ και να φύγει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Είναι αυτό διαφορετικό πολιτικό σχέδιο;

 

* Όλες οι πολιτικές πρωτοβουλίες του “Μετώπου” αναδεικνύουν ως επικεφαλής τον Αλέκο Αλαβάνο; Μήπως αυτό αποτελεί “μεταμόρφωση” ηγετικών επιδιώξεων;

Άλλο ηγετικές ικανότητες κι άλλο «ηγετικές επιδιώξεις». Ο Αλ. Αλαβάνος αποδείχτηκε ότι έχει ηγετικές ικανότητες -με τα σωστά και τα λάθη του- καταφέρνοντας να βγάλει χιλιάδες αριστερούς από την ιδιώτευση και την απογοήτευση, και διεμβολίζοντας τα αντίπαλα ακροατήρια. Δεν είναι λίγο οξύμωρο, ενώ είσαι ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, να γίνεσαι «μέλος του ΣΥΡΙΖΑ» και να έχεις ηγετικές επιδιώξεις μέσω ενός μικρού και υπό διαμόρφωση “Μετώπου”;

Ηγετικές επιδιώξεις, δυστυχώς, εμφανίζουν διάφορα golden boys που αντιλαμβάνονται με λάθος τρόπο την αριστερά. Η αριστερά δεν είναι εταιρεία. Είναι ανάγκη, είναι όνειρο, είναι σχέσεις ιστορίας, θυσιών, κουλτούρας, αξιών.

 

* Ποια, κατά τη γνώμη σας, βήματα μπορούν να διασφαλίσουν την ενωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και την παρέμβασή του στις νέες εξελίξεις;

Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός ή «ηθική» επίκληση, αλλά καταχτιέται με βάση την πολιτική συμφωνία και δέσμευση και τη μαζική δράση. Επομένως, ας ξαναρχίσουμε από κει. Το πρώτο βήμα θα ήταν μια γενναία αυτοκριτική για το τι δεν έχει γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα, και τι ευθύνεται γιʼ αυτό. Το δεύτερο, να σταματήσει ένας πόλεμος «ξεκατινιάσματος» γύρω από το ποιος λέει μια άποψη κι όχι γύρω από την ίδια την άποψη. Το τρίτο, μέσα από την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη να βγούμε με πολιτικές αποφάσεις που να εφαρμοστούν. Τέλος, η άποψη και η δράση του ΣΥΡΙΖΑ στους μαζικούς χώρους να αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε, ότι η ενότητα έχει θετικό κι όχι αρνητικό πρόσημο. Μια ενότητα που να δημιουργεί ένα μεγάλο Μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.