Ελευθερία Καβακά: “Το Φεστιβάλ της Δράμας δεν είναι υποβαθμισμένο”

Συνέντευξη με την Ελευθερία Καβακά, υπεύθυνη του Φεστιβάλ

Στα τέλη του Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε το 32ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Στο πλαίσιό του πραγματοποιήθηκαν και το 2ο Digi 2009 (προβολές ψηφιακών ταινιών μικρού μήκους) και το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους. Όλα αυτά εν μέσω προεκλογικού κλίματος και με τα φώτα, στον κινηματογραφικό χώρο, στραμμένα στην κίνηση των σκηνοθετών να μποϊκοτάρουν το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας είναι ο σημαντικότερος θεσμός για ταινίες μικρού μήκους, ταινίες που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα καθώς σπάνια, και μάλλον κατά τύχη, καταφέρνουν να βρουν διανομή. Τα τελευταία όμως χρόνια δίνεται η εντύπωση ότι υποβαθμίζεται, κυρίως εξαιτίας του προβλήματος στέγασής του, που χρονίζει, με αποτέλεσμα, επί της ουσίας, να μην υπάρχει κατάλληλος χώρος για τον θεσμό.

Για το θέμα της αίθουσας, αλλά και για τον απολογισμό της φετινής διοργάνωσης, μιλήσαμε με την υπεύθυνη του Φεστιβάλ, Ελευθερία Καβακά.

Ποιος είναι ο δικός σας απολογισμός της φετινής διοργάνωσης;

Η φετινή θεωρήθηκε απ’ όλους, πέρα από τη δική μας εκτίμηση, η καλύτερη χρονιά του Φεστιβάλ, και οι ταινίες θεωρήθηκαν από τις καλύτερες της τελευταίας πενταετίας. Επίσης φέτος είχαμε δύο καινοτόμα στοιχεία. Ένα ήταν το Μini Τalent Lab, ένα εργαστήρι στο πλαίσιο του οποίου γυρίστηκε στην πόλη, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, μια ταινία [σ.σ.: A Stranger in Drama] – είχε γίνει ο σχετικός διαγωνισμός σεναρίου τρεις μήνες πριν. Η ταινία προβλήθηκε στην τελετή λήξης.

Η δεύτερη καινοτομία ήταν η έκθεση για τα εβδομήντα χρόνια του ελληνικού ραδιοφώνου, που θα καθιερωθεί ως παράλληλη εκδήλωση. Στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης δημιουργήσαμε τρία στούντιο, όπου παιδιά από τα σχολεία της Δράμας έκαναν δικές τους εκπομπές. Είχε πολύ μεγάλη επιτυχία – δεν μπορούσαμε να προγραμματίσουμε άλλες συμμετοχές. Πολύ ενδιαφέροντα ήταν και τα αφιερώματα, αλλά και οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις που ανέδειξαν την παλιά πόλη της Δράμας.

Ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής μας κοινωνίας, που ενδιαφέρεται για το φεστιβάλ, πιστεύει ότι είναι υποβαθμισμένο – κυρίως κρίνοντας από το πρόβλημα της αίθουσας, που εμποδίζει πολύ κόσμο να το παρακολουθήσει τελικά. Ποια είναι η γνώμη σας;

Εγώ δεν θα το έλεγα υποβάθμιση, αλλά αδυναμία του Φεστιβάλ, γιατί δυστυχώς δεν διαθέτει ιδιόκτητη μεγάλη αίθουσα. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια νοικιάζαμε μια αρκετά μεγάλη αίθουσα που όμως γκρεμίστηκε. Αυτή τη στιγμή ο Δήμος μας παραχωρεί ένα χώρο ο οποίος είναι μικρός για τις ανάγκες μας. Η δημιουργία αίθουσας είναι από τα τρωτά σημεία, από ’κει και πέρα όμως η ακτινοβολία του Φεστιβάλ στην Ελλάδα, αλλά πολύ περισσότερο στο εξωτερικό, νομίζω ότι δεν δείχνει υποβάθμιση. Γιατί όταν απ’ όλο τον κόσμο έχουμε 2.000 αιτήσεις συμμετοχής, κάθε άλλο παρά υποβάθμιση υπάρχει.

Ένα ακόμα στοιχείο που δίνει κύρος στο Φεστιβάλ είναι οι πολύ καλές κριτικές επιτροπές. Πρόεδρος της ελληνικής κριτικής επιτροπής για φέτος ήταν ο κ. Γιάννης Σμαραγδής. Δεν προσπαθούμε να κάνουμε γκλαμουριές – θέλουμε να βοηθήσουμε τους δημιουργούς ταινιών μικρού μήκους.

Υπάρχουν άλλα προβλήματα, και αν ναι, τι λύσεις προτείνετε;

Προβλήματα υπάρχουν πάντα, άλλωστε τίποτα δεν είναι ρόδινο στη ζωή μας. Αυτό που συμβαίνει στον πολιτισμό είναι ότι δίνεις λεφτά χωρίς να έχεις έσοδα, που σημαίνει πως όσο μεγαλύτερη επιχορήγηση υπάρχει, τόσο περισσότερα και καλύτερα πράγματα μπορείς να κάνεις. Γενικά είμαστε σε καλή πορεία: κάνουμε αρκετά πράγματα βάσει των χρημάτων που μπαίνουν στο ταμείο του Φεστιβάλ. Όπως προαναφέρθηκε, το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη μεγάλης αίθουσας που όμως δεν μπορεί να λυθεί από εμάς. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας την αίθουσα, γιατί τα χρήματα είναι πολλά. Ευελπιστούμε ότι κάποια στιγμή το Υπουργείο Πολιτισμού μαζί με τον Δήμο Δράμας θα καταφέρουν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή της αίθουσας.

Το υπουργείο είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του;

Τα τελευταία χρόνια ναι, έχει μία σταθερότητα, ξέρουμε πότε θα έρθουν τα χρήματα. Ο κύριος χρηματοδότης είναι ο Δήμος Δράμας. Η προγραμματική σύμβασή μας με το Υπουργείο Πολιτισμού προβλέπει –στα χαρτιά– 300.000 ευρώ από το Υπουργείο και 300.000 από τον Δήμο. Προσπαθούμε να βρούμε και άλλους πόρους, όμως δυστυχώς αυτό το ρημάδι το χρήμα στο πολιτισμό λείπει πάντα. Εμείς το παλεύουμε παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, και προχωράμε.

Τη συνέντευξη πήρε
ο Νικόλας Αϊνατζόγλου

Τα βραβεία στο ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα

• 1ο Μυθοπλασίας: Και εγώ για μένα, του Τζώρτζη Γρηγοράκη.
• Ειδικό Βραβείο του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης: Γάτα εξ ουρανού, της Δήμητρας Νικολοπούλου.
• Βραβείο “Νέο Ταλέντο fnac”: Οσίκι, του Γιάννη Βεσλεμέ.
• 1ο Σπουδαστικό: Πυρετός, του Γιώργου Μπουγιούκου.
• Βραβείο “Έλληνες του Κόσμου”: Blackwater, του Κωνσταντίνου Φραγκόπουλου.
• Βραβείο “Τώνια Μαρκετάκη”: Νανούρισμα, της Γιάννας Αμερικάνου.
• 3 Ισότιμα Ειδικά Βραβεία στις ταινίες Mesecina, της Σοφίας Εξάρχου, Ο Σκύλος, του Νίκου Labot, Το νόημα της ζωής, του Γιάννη και της Ίριδας Ζιόγκα.
• Ειδικό βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη “Ντίνος Κατσουρίδης”: Μια νύχτα μαζί, της Ελευθερίας Αστρινάκη.

ΒΡΑΒΕΙΑ digi2009

• Εύφημη Μνεία στην ταινία Ο σκούφος του, του Κωνσταντίνου Κουκούλη.
• Τιμητική Διάκριση στις ταινίες Δεκεμβριανοί σπόροι του Παναγιώτη Καράγιωργα και Η ιστορία ενός φιλήσυχου ανθρώπου του Γιώργου Μπακάλη.
• Ειδικό Βραβείο ΥΜΑΘ: Without glasses, του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου.
• Βραβείο Καλύτερης Ψηφιακής: Μεταξουργείο των Δαμιανού Βογανάτση, Χρύσας Δεπόλλα, Σπύρου Κοντοστάνου, Πηνελόπης Λευκαδίτη, Χρήστου Νίκου και Παναγιώτη Πνευματικάτου.

*Οι ταινίες που προβλήθηκαν στο Φεστιβάλ της Δράμας θα προβάλλονται στην Αθήνα, στον κινηματογράφο Τριανόν (Κορδιγκτώνος 21), από 29 Οκτωβρίου έως 4 Νοεμβρίου.