Ντίνα Ταχταλίδου: “Να αγωνιστούμε ενάντια στην κρίση”

Συνέντευξη με τη Ντίνα Ταχταλίδου, συνδικαλίστρια στην Ομοσπονδία Ιματισμού, υποψήφια ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ

Θέλετε να μας πείτε τι σηματοδοτεί η υποψηφιότητά σας με το ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές;

Η υποψηφιότητά μου στις ευρωεκλογές σηματοδοτεί την εργαζόμενη γυναίκα –προέρχομαι από το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα–, σηματοδοτεί τους αγώνες τους εργατικούς και τη δράση των εργαζόμενων γυναικών, κι αυτό εμένα προσωπικά με τιμά ιδιαίτερα, γιατί δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακουμπάει τον εργαζόμενο άνθρωπο, ακουμπάει τις εργαζόμενες γυναίκες, είναι στο επίκεντρο των προβλημάτων των εργαζόμενων και της εργαζόμενης γυναίκας και, βεβαίως, θεωρώ ότι η κοινωνική Αριστερά δεν θα μπορούσε να πάει με ένα διαφορετικό ψηφοδέλτιο. Στη σύνθεσή του το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ έχει στις γραμμές του ανθρώπους οι οποίοι είναι από το χώρο της επισφάλειας, από τα stage, έχουν υποψήφιο από τα courier, ανθρώπους που έχουν βγει μέσα από κοινωνικούς αγώνες. Και νομίζω ότι αυτή η σύνθεση του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι ό,τι αντιπροσωπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα σχόλιο για την εκπροσώπηση του 50/50 στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ;

Νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλο ευρωψηφοδέλτιο που να εκπροσωπούνται οι γυναίκες ισότιμα. Εδώ δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι τη συμμετοχή των γυναικών όχι μόνο τη λέει στα λόγια αλλά την εννοεί και στην πράξη. Κι αυτό φαίνεται από τη σύνθεση. Και όχι μόνο αριθμητικά συμπληρώνει 50% άντρες, 50% γυναίκες, αλλά και στη δεύτερη εκλόγιμη θέση είναι γυναίκα και, μάλιστα, εργάτρια από τον ιδιωτικό τομέα, η Ελένη Σωτηρίου.

Τι σημαίνει για εσάς το σύνθημα “Οι γυναίκες δεν θα γίνουν τα θύματα της κρίσης τους”, δεδομένου ότι προέρχεστε από τον κλάδο του ιματισμού, όπου η πλειοψηφία είναι γυναίκες κι έχει χτυπηθεί άσχημα από την ανεργία;

Κοιτάξτε να δείτε, οι γυναίκες ήτανε και είναι τα πρώτα θύματα της ευελιξίας της αγοράς. Σε όλες τις ευέλικτες μορφές που ξεκινήσανε, οι πρώτες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν γυναίκες. Με μεγαλύτερη ευκολία χρησιμοποιούνται γυναίκες στην επισφαλή εργασία, στη μερική απασχόληση, στην εκ περιτροπής εργασία και με μεγαλύτερη ευκολία είναι αυτές που πρώτες απολύονται. Και θέλω να σας πω ένα παράδειγμα από τον κλάδο, τον οποίο εκπροσωπώ, τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης. Εμείς έχουμε συνεχή κλεισίματα επιχειρήσεων. Το 90% αυτών που απολύονται είναι γυναίκες. Γι’ αυτό λέμε εμείς “δεν θα γίνουμε τα θύματα της κρίσης, θα δώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στην κρίση, για τη διεύρυνση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, για να μην παγώσουν οι μισθοί και τα μεροκάματα, για να μην επεκταθεί το ωράριο απασχόλησης στις 65 ώρες, που θέλει και επιδιώκει να περάσει η ΕΕ, για τα δικαιώματα της νεολαίας, για τα δικαιώματα της γυναίκας”. Εμείς σαν Αριστερά στέλνουμε ένα μήνυμα που λέει ότι την κρίση που δημιούργησαν το μεγάλο κεφάλαιο, που δημιούργησαν οι τράπεζες και οι χρηματαγορές, δεν θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η κοινωνία. Την κρίση θα την πληρώσουν και πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, και μ’ αυτή την έννοια εμείς απευθυνόμαστε και σ’ όλους τους εργαζόμενους και σ’ όλη την κοινωνία και τους λέμε ότι τώρα είναι η ώρα για τη μεγάλη αλλαγή, τώρα είναι η ώρα για τη στροφή προς τ’ αριστερά. Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που θα είναι καθοριστική για να αλλάξουν τα πράγματα. Και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μ’ αυτή την έννοια, καλούμε όλο τον κόσμο, όλους τους εργαζόμενους, να στηρίξουν το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί αριθμητικά θέλουμε να βγάλουμε περισσότερους ευρωβουλευτές, αλλά η αριθμητική μας δύναμη θα είναι αυτή που θα μας δώσει τη δυνατότητα, μέσα από τους αγώνες, μετά τις 7 Ιούνη, να παλέψουμε καλύτερα για τα προβλήματα της κοινωνίας και των εργαζόμενων.

Τι θα λέγατε σε μια γυναίκα σήμερα, για ποιο λόγο πρέπει να αγωνιστεί;

Για ποιο λόγο ν’ αγωνιστεί; Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από το δρόμο του αγώνα. Οι γυναίκες πρέπει να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Να διεκδικούν αυτά που τους ανήκουν. Επομένως, είναι ο μοναδικός δρόμος και, γι’ αυτόν το λόγο, πρέπει να αγωνιστούν. Για να κατακτούν τα δικαιώματά τους. Στις γυναίκες δεν χαρίστηκε τίποτα. Ό,τι έχουν κατακτήσει το έχουν κατακτήσει μέσα από αγώνες. Και επομένως, μ’ αυτή την έννοια, πρέπει να αγωνιστούμε.