στίχος από τραγούδι του Λάκη Χαλκιά
Διαστάσεις καταιγίδας παίρνουν στη Θεσσαλονίκη τα "λουκέτα" εργοστασίων και επιχειρήσεων. Παραμονές των γιορτών το "δώρο" για τους εργαζόμενους στο τμήμα παραγωγής της Moritz (περίπου 30 εργαζόμενοι) και στην εταιρεία Σίντεξ στον ιματισμό (περίπου 20 εργαζόμενοι) ήταν το να πεταχτούν με… συνοπτικές διαδικασίες στο δρόμο. Δεκάδες επιχειρήσεις εφαρμόζουν ήδη μείωση προσωπικού, όπως λέγονται εύσχημα οι απολύσεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της HellasCan στο χώρο των μεταλλικών συσκευασιών που ήδη με διάφορους τρόπους κατάφερε να μειώσει στο μισό τον αριθμό των εργαζόμενων και σήμερα να απασχολεί περίπου 50 άτομα.
Δεκάδες επιχειρήσεις, εκμεταλλευόμενες την ανυπαρξία σωματείου ή εκβιάζοντας με οριστικό κλείσιμο ή πτώχευση, εφαρμόζουν 4ήμερη απασχόληση με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών "μέχρι να αλλάξει η συγκυρία" όπως λένε οι ιδιοκτήτες.
Για να μην αναφερθούμε στη ραγδαία μείωση των θέσεων εργασίας στους χώρους της οικοδομής και των μεταφορικών εταιρειών… Όπως και στους εργαζόμενους στο εμπόριο και τις απολύσεις και τους εκβιασμούς τους οποίους υπόκεινται…
Η ΕΛΒΟ με περίπου 600 εργαζόμενους διαγράφει μια πορεία προς το κλείσιμο. Η έλλειψη παραγγελιών και η αδιαφορία από τη μεριά των κυβερνήσεων κάνει τους εργαζόμενους να ανησυχούν αλλά και να προγραμματίζουν κινητοποιήσεις για την αποτροπή του κλεισίματος του εργοστασίου.
Η Siemens έχει κλείσει και έχουν απολυθεί οι περισσότεροι εργαζόμενοι. Η διαδικασία απολύσεων ολοκληρώνεται σε δύο μήνες. Η κυβέρνηση υπόσχεται επιχορήγηση περίπου ίση με αυτή που έτσι κι αλλιώς δίνει ο ΟΑΕΔ για δημιουργία επιχειρήσεων (εδώ γελάνε) και ένταξη των απολυμένων σε πρόγραμμα επιδοτούμενης απασχόλησης σε δήμους και νομαρχίες διάρκειας τριών με τέσσερα χρόνια. Για πόσους; Με τι όρους; Τι θα γίνει με τη λήξη του προγράμματος; Είναι ζητήματα της διεκδίκησης των εργαζομένων. Για τη ΒΙΑΜΥΛ και τη ΒΑΛΚΑΝ εξαγγέλθηκε ένα παρόμοιο πρόγραμμα επιδότησης της εργασίας.
Οι εργαζόμενοι στα Ενωμένα Κλωστήρια (1.200 συνολικά σε Θεσσαλονίκη, Ημαθία, Πέλλα, Έβρο, Ροδόπη, Εύβοια, Βοιωτία) βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας και σε δεινή οικονομική θέση. Εδώ και μήνες έχουν γίνει το μπαλάκι μεταξύ των τραπεζών (72% της επιχείρησης) και Λαναρά (28%) με όλες τις πλευρές να εκβιάζουν για να λάβουν χρηματοδοτήσεις. Ήδη οι τράπεζες έλαβαν 10 εκατ. ευρώ ενώ οι εργαζόμενοι έλαβαν δύο έκτακτες επιχορηγήσεις των χιλίων ευρώ και παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Αλλά δεν το βάζουν κάτω και τις επόμενες ημέρες προγραμματίζουν συλλαλητήριο στην Αθήνα.
Τα καμπανάκια που χτυπούσαν για τους εργαζόμενους έχουν πλέον γίνει συναγερμός. Οι συνδικαλιστικές…κορυφές, όμως, είναι πολύ ψηλά, φαίνεται, και δεν τον ακούνε. Απαραίτητος, όσο ποτέ άλλοτε, ο συντονισμός των ίδιων των εργαζόμενων και των σωματείων.
Ν.Κ.