Κατερίνα Ζερβού, Νίκος Αθανασόπουλος: “Όποιος έχει να πληρώσει, θα έχει φροντίδα”

Υπό διάλυση οι προνοιακές δομές

Συνέντευξη με την Κατερίνα Ζερβού και τον Νίκο Αθανασόπουλο, εργαζόμενους στο οικοτροφείο "Ίριδα" στην Πάτρα

Απλήρωτοι επί μήνες, με το φόβο μήπως βρεθούν στο δρόμο, χωρίς κανείς να νοιάζεται τι θα απογίνουν αυτοί και οι ασθενείς τους. Η Κατερίνα Ζερβού και ο Νίκος Αβούρης είναι δύο από τους 19 εργαζόμενους στο οικοτροφείο "Ίριδα" στην Πάτρα, μία από τις δομές που είναι ενταγμένες στο πρόγραμμα Ψυχαργώς για την αποασυλοποίηση, που τόσο πολύ διαφήμισε το υπουργείο Υγείας…

Για δεύτερη φορά σε διάστημα ενός έτους είστε απλήρωτοι επί μήνες…

Κ.Ζ.: Είμαστε μόνιμα απλήρωτοι. Μας αποπληρώνουν για κάποιους μήνες και ταυτόχρονα "μπαίνουμε μέσα" για τους επόμενους. Πέρυσι τα Χριστούγεννα αποπληρωθήκαμε για πέντε μήνες και σήμερα είμαστε πάλι απλήρωτοι πέντε μήνες. Φαύλος κύκλος.

Για την κατάσταση αυτή ποιος φταίει: το υπουργείο ή η εταιρεία που διαχειρίζεται το οικοτροφείο;

Κ.Ζ.: Και οι δύο. Όταν ξεκίνησε το οικοτροφείο, το οποίο είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, η χρηματοδότηση ήταν κατά 85% από την ΕΕ και κατά 15% από το κράτος. Έπειτα από δεκαοχτώ μήνες μπήκαμε στον τακτικό προϋπολογισμό. Από τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα, όταν μας ανέλαβε το υπουργείο Υγείας.

Την ίδια στιγμή, το υπουργείο έχει θέσει θέμα διαχείρισης της χρηματοδότησης για όλες τις εταιρείες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διαχειρίζονται οικοτροφεία και ξενώνες για ψυχικά ασθενείς. Το δικό μας οικοτροφείο, για παράδειγμα, χρωστάει 96.000 ευρώ από τις συντάξεις των ασθενών. Αποπλήρωσε τα μισά, και δεν πλήρωσε βέβαια τους εργαζόμενους.

Έχει υπάρξει κάποια κύρωση, κάποια παρέμβαση από την πολιτεία;

Ν.Α.: Δεν έχει υπάρξει καμία κύρωση. Η αίσθηση που έχουμε οι εργαζόμενοι είναι ότι υπάρχει συμπαιγνία ανάμεσα στο υπουργείο και στους εργοδότες, και βέβαια "το μπαλάκι" γινόμαστε εμείς, οι εργαζόμενοι.

Κ.Ζ.: Φαντάσου ότι το κράτος μάς έχει εξαναγκάσει να ψάχνουμε για χορηγίες ώστε να καλύψουμε τα λειτουργικά έξοδα του οικοτροφείου. Έχουμε απευθυνθεί στη Γέφυρα ΑΕ για να πληρώσουμε τα 1.500 ευρώ για το πετρέλαιο, στην εκκλησία, το νοσοκομείο μας δίνει φαγητό. Κάποια στιγμή πληρώσαμε τη ΔΕΗ από τα χρήματα που μας έδωσε συγγενής μιας ασθενούς. Χορηγούς ψάχνουμε ακόμα και για τα παραφάρμακα (σ.σ.: επίδεσμοι, πάνες, οινόπνευμα).

Έχετε βγει δηλαδή στη ζητιανιά…

Ν.Α.: Ακριβώς. Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση και απελπισία, καθώς δεν βλέπουμε φως. Η κατάσταση έχει βαλτώσει, ενώ δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε πλέον στις ανάγκες μας. Υπάρχουν συνάδελφοι που δεν έχουν ούτε για το εισιτήριο για να έρθουν στο οικοτροφείο. Τρέχουν οι λογαριασμοί, τα δάνεια. Από την άλλη δεν ξέρουμε πού να απευθυνθούμε.

Πώς σκοπεύετε να κινηθείτε;

Κ.Ζ.: Έχει υπάρξει μία πρώτη επαφή με το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι και συζητάμε να κάνουμε κάτι από κοινού. Η μόνη μας ελπίδα είναι πλέον αυτή: να γίνει κάτι από κοινού με τις υπόλοιπες προνοιακές δομές, αφού βράζουμε στο ίδιο καζάνι.

Με το υπουργείο δεν θέλουμε να ξανασυζητήσουμε. Μας έχουν κοροϊδέψει τόσο πολύ… Είχαν πει ότι θα έβγαινε κονδύλι 13 εκατ. και ενέκριναν τελικά 3 εκατ. Στις 12 Ιουλίου που βρεθήκαμε με τον υφυπουργό, τον Κωνσταντόπουλο, το πήραν πίσω.

Βέβαια, έχουν καταφέρει και μας έχουν διασπάσει. Ελάχιστα είναι τα σωματεία στο χώρο μας, ενώ και με αυτά που υπάρχουν δύσκολα ερχόμαστε σε επαφή.

Έχετε σχεδιάσει κάποια κινητοποίηση;

Κ.Ζ.: Υπάρχει η σκέψη, στις 5 Δεκέμβρη, να οργανωθούν μαζί με το Βοήθεια στο Σπίτι πανελλαδικές δράσεις προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο, οι οποίες να συνδυαστούν πιθανά με στάση εργασίας.

Ν.Α.: Αν ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος ίσως να γίνει κάτι. Βλέπεις, κανείς δεν ασχολείται με την ψυχική υγεία, δεν είναι πιασάρικο θέμα.

Τη συνέντευξη πήρε η  Κατερίνα Παγουλάτου

---

Στον Καιάδα η κοινωνική πρόνοια

Ίδρυμα Μέριμνα, ΟΚΑΝΑ, Βοήθεια στο Σπίτι, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης, "Ίριδα": Όλες οι κοινωνικές δομές είναι απαξιωμένες και κινδυνεύουν με διάλυση…

Ν.Α.: Πρώτη φορά αντιλαμβανόμαστε με τόσο έντονο τρόπο ότι όλες οι προνοιακές δομές έχουν πρόβλημα. Υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική. Όλες αυτές οι δομές θα περάσουν στους ιδιώτες και όποιος έχει να πληρώσει, θα έχει και φροντίδα.

Κ.Ζ.: Δες τι γίνεται μ’ εμάς. Το πρόγραμμα σαμποτάρεται από το ίδιο το υπουργείο. Θα μειώνεται το προσωπικό, οπότε τα οικοτροφεία σταδιακά θα γίνουν άσυλα και μικρά ψυχιατρεία. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αφού δεν είναι παραγωγικοί. Ο υφυπουργός μάς είπε το καλοκαίρι ότι οι συγκεκριμένες δομές μας κοστίζουν περισσότερο από τα ψυχιατρεία. Σα να μας λέει ότι και χάρη σας κάνουμε… Πλέον δεν τους ενδιαφέρει τίποτα, ούτε οι δεσμεύσεις που έχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πληρώσουμε ένα ακόμη πρόστιμο. Και τι έγινε…