Η Παιδεία δεν πωλείται!
Oι μαθητές δεν είναι πελάτες
Μια μεγάλη μάχη έχει ξεκινήσει. Μπορούμε να αντισταθούμε. Το δοκιμάσαμε και πέτυχε. Με τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις μας τους στριμώξαμε, τους δημιουργήσαμε πρόβλημα. Γι’ αυτό έβαλαν τα ΜΜΕ να μας κατηγορούν για καταστροφές και βανδαλισμούς. Γι’ αυτό πήγαν να μας τρομοκρατήσουν ότι τάχα θα μας κόψουν εκδρομές και διακοπές. Γι’ αυτό μέχρι και μπάτσους στείλανε για να μας συνετίσουν. Oι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις είναι τα όπλα μας. Οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις έγιναν η φωνή μας. Έτσι θα συνεχίσουμε. Τώρα που κάποιες δεκάδες βουλευτών θα αρχίσουν να συζητούν την αναθεώρηση του άρθρου 16, τώρα πρέπει να γίνει χαμός. Κάθε σχολείο να γίνει κέντρο αντίστασης. Με συζητήσεις και συνελεύσεις να ταράξουμε την ησυχία της τάξης. Να ανοίξουμε την κουβέντα και να αποφασίσουμε για το τι πρέπει να κάνουμε. Κάθε γειτονιά να γίνει πόλος αντίστασης. Να οργανώσουμε δράσεις (πορείες, συναυλίες κ.ά.) μαζί με όλους αυτούς που θέλουν να μπλοκάρουν την αναθεώρηση του άρθρου 16. Και είναι πολλοί αυτοί. Οι φοιτητές ετοιμάζουν κινητοποιήσεις, οι καθηγητές και οι εργαζόμενοι απεργίες, πολλοί γονείς νιώθουν πως δεν πάει άλλο. Να καταλάβουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πως δεν θα τους περάσει εύκολα. Να καταλάβουν πως η Παιδεία δεν είναι για πούλημα. Πως θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντί τους!
Η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν όραμα για την Παιδεία. Αυτό που τους παρήγγειλαν οι επιχειρήσεις και το σύστημα. Και σ’ αυτό το όραμα είμαστε όλοι ΠΕΛΑΤΕΣ. Σ’ αυτό το όραμα δεν χωράνε δικαιώματα, προσδοκίες και όνειρα. Η κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος αυτό ακριβώς θέλει να προωθήσει. Το σχέδιό τους αποκαλύπτεται. Κάθε χρόνο όλο και λιγότερα χρήματα δίνονται για την Παιδεία που, κατά τ’ άλλα, είναι το μέλλον της χώρας. Σχολεία και πανεπιστήμια δεν έχουν να πληρώσουν ούτε ρεύμα ούτε πετρέλαιο και, κατά τ’ άλλα, μας έχουν πρήξει για την κοινωνία της γνώσης, του internet και των νέων δυνατοτήτων. Μας έβαλαν τη βάση του 10 ως προϋπόθεση για να μπούμε στα δημόσια πανεπιστήμια. Μας λένε άχρηστους και ανίκανους –αλλά εμείς είμαστε η ελπίδα του τόπου– γιατί έτσι μας θέλουν. Για να μας σπρώξουν στα διάφορα ιδιωτικά κολέγια και πανεπιστήμια που θα ξεφυτρώσουν παντού γεμίζοντας τις τσέπες τους. Αν θες Παιδεία, θα πληρώσεις. Λες και δεν φτάνουν τα χιλιάδες ευρώ που ήδη δίνουμε στα φροντιστήρια και τα σχολικά βοηθήματα της «δωρεάν» Παιδείας. Αν θες δικαιώματα, θα πληρώσεις. Αυτή είναι η Παιδεία της αγοράς.
Κάτω τα χέρια από το άρθρο 16!
Όxι στη βάση του 10
5% για την Παιδεία
Όλοι στον αγώνα!
Τι προβλέπει το άρθρο 16;
…Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας …
…H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από δημόσια ιδρύματα …
…H σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται…
Μιλώντας με τους συμμαθητές μας
Όλο το προηγούμενο διάστημα, μέσα και έξω από τα σχολεία, όταν συζητούσαμε για το ενδεχόμενο κινητοποιήσεων από τον Ιανουάριο με αίτημα το ζήτημα της δημόσιας δωρεάν Παιδείας, μας μπήκαν μια σειρά από ερωτήματα από γονείς, φίλους και καθηγητές. Αυτά μαζί με άλλα τα θέσαμε σε συμμαθητές μας σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Παρακάτω δημοσιεύουμε τα ερωτήματα και τις απαντήσεις, δυστυχώς όχι ολόκληρα λόγω περιορισμένου χώρου.
1. Τι θα λέγαμε στον Κωστάκη (Καραμανλή) και τον Γιωργάκη (Παπανδρέου) που θέλουν να αναθεωρήσουν το άρθρο 16;
2. Τι θα λέγαμε σε όσους πιστεύουν πως στις καταλήψεις γίνονται όργια και καταστροφές;
3. Τι θα λέγαμε στους γονείς μας που ανησυχούν ότι με τις καταλήψεις πάμε πίσω στα μαθήματά μας;
4. Τι θα λέγαμε στους κολλητούς μας ή στις κολλητές μας που φοβούνται ότι, αν ξανακάνουμε κατάληψη, θα μας κόψουν εκδρομές και διακοπές;
5. Τι θα λέγαμε σε όλους αυτούς που αγωνίζονται (καθηγητές, δασκάλους, πανεπιστημιακούς, φοιτητές κ.ά.) για δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους;
Τι θα λέγαμε αν…
Θα ρωτούσα τους γονείς μου αν αυτό το σχολείο, στο οποίο πάω εγώ τώρα, ονειρεύονται για τη μικρότερη αδελφή μου. Αν ονειρεύονται γι’ αυτήν μια εφηβεία που δεν προλαβαίνει να τη ζήσει. Αν ονειρεύονται γι’ αυτήν μια ζωή όπου όλα θα κρίνονται από ένα φάκελο και από το πάχος της τσέπης του μπαμπά.
Οι καταστροφές των καταλήψεων είναι υλικές με τη μεγαλύτερη ζημιά να μην ξεπερνά τα 500 ευρώ, ενώ η ζημιά που προκαλεί η σημερινή κατάσταση είναι ψυχική και καταδικάζει όχι ένα σχολείο αλλά μια ολόκληρη γενιά.
Βάσω, Ενιαίο Ξάνθης
Το θέμα των βανδαλισμών στα σχολεία έχει διογκωθεί πολύ. Βασιζόμενοι σε μεμονωμένα περιστατικά, παραποιούν την πραγματικότητα σε σημείο που να υποστηρίζουν ότι οι καταλήψεις συμβαίνουν για να μπορέσουν τα παιδιά να βγουν εκτός ελέγχου! Είμαστε αρκετά νοήμονες και καταλαβαίνουμε ότι απλά θέλουν να μας αποτρέψουν από το να κάνουμε καταλήψεις. Μας υποτιμούν για να μας εμποδίσουν να αγωνιστούμε. Ρωτώ, λοιπόν, γιατί δεν είστε μαζί μας σε αυτόν το συνεχή αγώνα. Συνεχή άλλα όχι μάταιο, καθώς πάνω απ’ όλα πρέπει να τα ’χουμε καλά με τον εαυτό μας, κι όχι να γινόμαστε παθητικοί και άβουλοι.
Νατάσσα Α’ Λυκείου, 3ο Ενιαίο Νίκαιας
Πριν από μία εβδομάδα ήρθε εγκύκλιος –για να μην πω, φασιστική απόφαση– ότι οι εκδρομές που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν το Δεκέμβριο ακυρώνονται. Εδώ διαπίστωσα ότι το φαινόμενο της γραφειοκρατίας στην Ελλάδα είναι πλέον ένας μύθος. Όλα λειτουργούν ρολόι. Για να εγκριθεί μια εκδρομή, χρειάζονται δύο μήνες και βάλε, για να ακυρωθεί, όμως, και μαζί μ’ αυτήν όνειρα και σκέψεις μαθητών, χρειάζονται μόλις δύο ώρες. Ευτυχώς «αναπληρώθηκαν» οι χαμένες ώρες… Πότε όμως θα καταλάβουν ότι σκοπός μας δεν είναι να αναπληρωθούν τα χαμένα μαθήματα αλλά να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας;
Γεωργία Ζιαζιά, 4ο Ενιαίο Τρίπολης
Ποιοι είναι αυτοί οι «βάνδαλοι» που βρίσκουν ευκαιρία να αμαυρώσουν το θεσμό της Παιδείας; Είναι οι απλοί μαθητές που αγωνίζονται για να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους και να προστατέψουν την πνευματική τους ελευθερία. Είναι εκείνα τα παιδιά που στοχεύουν στην προαγωγή του ανθρώπου και όχι στην παραγωγή άβουλων όντων. Ποιος τολμά να μας στερήσει αυτό το δικαίωμα;
Ειρήνη, 3ο Ενιαίο Ηρακλείου Κρήτης
Δεν φταίμε εμείς γι’ αυτήν την κατάσταση, αλλά το κράτος το οποίο ενδιαφέρεται για το οικονομικό του συμφέρον. Ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς οφείλουν να μας συμπαρασταθούν και να μας βοηθήσουν κάνοντας κι εκείνοι διαδηλώσεις. Έτσι θα ακουστούν καλύτερα τα αιτήματά μας και θα έχουμε γρηγορότερα αποτελέσματα. Πρέπει να καταλάβουν ότι εμείς αγωνιζόμαστε και για τα δικά τους συμφέροντα, γιατί εκείνοι πληρώνουν για την εκπαίδευσή μας.
Μαρκέλλα + Ελένη, 2ο Ενιαίο Χίου
Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου, που είναι εγκλωβισμένοι στο ασφυκτικό πρόγραμμα της προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις, αδυνατούν –είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν– να συμμετάσχουν σε τέτοιου είδους κινητοποιήσεις. Από τη στιγμή όμως που η κατάληψη δεν αποτελεί το μόνο μέσο έκφρασης-αντίθεσης στις αποφάσεις που λαμβάνονται από την κυβέρνηση για την Παιδεία, οι μαθητές οφείλουν να δίνουν το παρόν σε κάθε άλλου είδους κινητοποιήσεις. Με τον τρόπο αυτόν δηλώνουν πως δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα και πως συνεχίζουν να στέκονται εμπόδιο σε κάθε είδους αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.
Σωτηρία, Πειραματικό Ανθούπολης, Πάτρα
Το άσχημο είναι ότι δεν μας νοιάζει που χάνουμε μαθήματα. Ο μόνος λόγος που πηγαίνουμε σχολείο είναι για να χάσουμε το χρόνο μας και όχι για να μάθουμε. Μήπως θα έπρεπε να διαμορφωθεί έτσι το σχολείο ώστε να μη χρειάζεται να πηγαίνουμε φροντιστήριο; Έτσι κι εμείς θα έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο και οι γονείς μας θα ξοδεύουν λιγότερα χρήματα.
Κίμωνας + Αντώνης + Χρίστος, Ενιαίο Καρέα
Ο πρώτος κύκλος του αγώνα μας ενάντια σ’ αυτά που μας επιβάλλουν, ενάντια σ’ αυτά που πάνε να κάνουν για εμάς χωρίς εμάς, έκλεισε. Ένας πρώτος κύκλος που μας γέμισε εμπειρίες, γνώσεις και αγωνιστικότητα. Με αυτά τα εφόδια –και πολλά άλλα– θα επανέλθουμε δυναμικά με ένα δεύτερο κύκλο πιο μαζικό και οργανωμένο. Τα αποτελέσματά του ελπίζουμε να είναι τα αναμενόμενα –και θα είναι– αφού οι μαθητές έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε τι γίνεται γύρω μας, τι γίνεται «για το καλό μας» και ποιοι πάνε να μας «τρελάνουν» για να μην μπορούμε να ονειρευόμαστε και να διεκδικούμε.
Ηλέκτρα, 2ο Ενιαίο Γκράβας
Με το να ξημεροβραδιάζεσαι μπροστά σ’ ένα βιβλίο και σαν παπαγάλος να αποστηθίζεις λέγεσαι μορφωμένος; Όχι! Μορφωμένος λέγεσαι όταν έχεις μάθει να κρίνεις και να κρίνεσαι, να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματά σου. Όταν είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις σου, όταν διεκδικείς προνόμια που θα σε κάνουν ολοκληρωμένο άνθρωπο και όχι ένα τυφλό και άβουλο ζώο που ακολουθεί πιστά ό,τι του σερβίρουν. Το να χάσεις 6 μήνες από την αποστήθιση δύο βιβλίων Ιστορίας, που τον επόμενο χρόνο θα τα ‘χεις ξεχάσει, δεν είναι τίποτα μπροστά στο να χάσεις τη ζωή σου γιατί φοβάσαι να αγωνιστείς και να διεκδικήσεις αυτά που σου αξίζουν.
Σοφία, Γυμνάσιο Γκράβας
Αν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο μ’ αυτούς που «κινούν τα νήματα» σε αυτήν τη χώρα, ο λόγος μας θα χαρακτηριζόταν από ένα τεράστιο «γιατί»: Γιατί αυτό που παρεχόταν τόσα χρόνια από το κράτος ως υπηρεσία προς το λαό να μετατραπεί σε μια τεράστια επιχείρηση με μόνο σκοπό το κέρδος; Γιατί το αίμα των αγωνιστών για τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση να μην υπολογίζεται; Γιατί να αποφασίζετε εσείς για κάτι που θα επιβαρύνει εμάς, χωρίς καν να ακουστεί η δική μας άποψη; Μια πιθανή απάντηση που θα παίρναμε θα ήταν: Γιατί να δίνουμε λεφτά για την Παιδεία από τη στιγμή που μπορούμε να βγάλουμε λεφτά απ’ αυτήν; Σας ακούγεται λογικό;
Βασίλης + Χρήστος, Ενιαίο Ποδοχωρίου (χωριό της Καβάλας)
μακριά μας…
…κοντά μας
Ουστ, κανίβαλοι!!!
Ο περιβόητος «πολιτισμός» της Δύσης για άλλη μια φορά ξεμπροστιάστηκε. Οι Αμερικάνοι «απελευθερωτές» του ιρακινού λαού, που τόσο νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, προχώρησαν στο live απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσεΐν. Βιάστηκαν να τελειώσουν τη δίκη προτού αρχίσει η συζήτηση για τα εγκλήματα που οι ίδιοι οι Αμερικάνοι διέταξαν (π.χ. η εξόντωση εκατοντάδων Κούρδων το 1989), τότε που ο Σαντάμ ήταν το αγαπημένο τους παιδί. Μια δίκη όπου τρεις συνήγοροι του Σαντάμ Χουσεΐν δολοφονήθηκαν και όπου ο αρχικός δικαστής «κόπηκε» γιατί θεωρήθηκε πολύ ανεκτικός. Θέλουν να δείχνουν ισχυροί και παντοδύναμοι, θέλουν να τρομοκρατήσουν τους λαούς με τη βάρβαρη τηλεοπτική εκτέλεση να κάνει το γύρο του κόσμου. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Ο «περίπατος» που δήθεν θα έκαναν οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους στο Ιράκ αποδείχτηκε πανωλεθρία. Τρεις χιλιάδες πεζοναύτες νεκροί και πλήρης αδυναμία να ελέγξουν τη χώρα. Η ιρακινή αντίσταση δεν αστειεύεται. Οι κατακτητές τρώνε συνεχώς χαστούκια και η «made in USA» δημοκρατία δεν στεριώνει. Έξω οι Αμερικάνοι και όλοι οι ιμπεριαλιστές από το Ιράκ. Ζήτω η ιρακινή αντίσταση ενάντια στις δυνάμεις κατοχής και τα ντόπια τσιράκια τους. Οι λαοί μπορούν να ζουν και να λύνουν τα προβλήματά τους χωρίς ξένους προστάτες.
Πολιτισμός
«Babel»
Η νέα συνεργασία του σκηνοθέτη Αλεχάνδρο Γκονζάλες Ιναρίτου με το σεναριογράφο Αριάγκα είναι ένα εντυπωσιακό ταξίδι από το Μεξικό ως την Ιαπωνία.
Σε ένα μοτίβο συμπτώσεων που καθορίζουν ζωές, ο σκηνοθέτης φτιάχνει μια ιστορία σκοτεινή, με ενδιαφέρουσες κοινωνικές προεκτάσεις και με τέλος ένα αισιόδοξο παράθυρο.
«εκτός ύλης»
περιοδική έκφραση
αριστερών μαθητών
εκτός ύλης γιατί το μέλλον που ονειρευόμαστε δεν το βρίσκεις ανάμεσα στις σελίδες των σχολικών βιβλίων
εκτός ύλης γιατί ότι μας ανοίγει τους ορίζοντες που οι κυβερνήσεις και τα υπουργεία μάς έχουν απαγορεύσει να διδασκόμαστε
εκτός ύλης για να μπορούμε να είμαστε εντός στο μεγαλύτερο μάθημα της ζωής, που είναι ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο
εκτός ύλης γιατί είμαστε με το εμείς και όχι με το εγώ, γιατί είμαστε με το αύριο και όχι με το χθες, γιατί είμαστε με τη ζωή και όχι με την επιβίωση
εκτός ύλης γιατί είμαστε με την κίνηση και όχι με τη στασιμότητα, γιατί είμαστε με την αμφισβήτηση και όχι με την προσαρμογή
εκτός ύλης γιατί είμαστε με το «γιατί» και όχι με το «γιατί έτσι!», γιατί είμαστε με το κόκκινο και όχι με το γκρίζο
πάρε το «εκτός ύλης» στα χέρια σου
στο e-mail: ektosylis@yahoo.com
στείλτε μας τις ανταποκρίσεις σας, τα σχόλιά σας και ό,τι άλλο θεωρείτε χρήσιμο για το κίνημα στα σχολεία
τηλ. επικοινωνίας: 6939007615, 6932851407
Καθηγητές με Άποψη…
Μαθητές – εκπαιδευτικοί:
ανταγωνιστική ή συναγωνιστική σχέση;
Η σχέση μαθητή-εκπαιδευτικού είναι μια σχέση πολύπλοκη, που έχει πολλές και διαφορετικές εκφράσεις. Αυτή η πολυπλοκότητα έχει να κάνει με την ιδιαιτερότητα της δουλειάς του εκπαιδευτικού. Ο εκπαιδευτικός ως εργαζόμενος δεν σχετίζεται με χαρτιά, εργαλεία, μηχανές ή εμπορεύματα, αλλά με ζωντανούς ανθρώπους και, μάλιστα, με νεολαίους, που τώρα διαμορφώνουν προσωπικότητα, αντιλήψεις, κριτήρια, ιδεολογία.
Από την άλλη, ο χαρακτήρας και η δομή του σημερινού σχολείου με την εντατικοποίηση, τις άχρηστες γνώσεις, τα δυσνόητα βιβλία, την παπαγαλία και το κυνήγι του βαθμού απαξιώνουν στα μάτια του μαθητή την ουσιαστική μόρφωση και κάνουν το σχολείο από βαρετό μέχρι απωθητικό.
Έτσι, για την πλειοψηφία των μαθητών,
ο εκπαιδευτικός είναι η «προσωποποίηση» αυτής της εντατικοποίησης και της καταπίεσης που αισθάνονται στο σχολείο, ο φορέας της «εξουσίας» του βαθμού, της απουσίας ή της αποβολής, της «εξουσίας» τού αν θα μείνουν ή θα περάσουν την τάξη, αν θα προχωρήσουν στο πανεπιστήμιο ή όχι. Κι ακόμα, στα μάτια του μαθητή ο εκπαιδευτικός αντιπροσωπεύει τη «συντήρηση» που δεν καταλαβαίνει τους τρόπους έκφρασης ή τις ανησυχίες της νέας γενιάς, αυτός που θα επιχειρήσει να καταστείλει τις δραστηριότητες ή τις κινητοποιήσεις τους.
Όμως, παρά τις εκφράσεις που μπορεί να έχει, η αντίθεση μαθητή-εκπαιδευτικού δεν είναι μια ανταγωνιστική αντίθεση. Δεν πρόκειται για δύο διαφορετικές τάξεις, στρώματα ή κατηγορίες με αντίθετα κοινωνικά συμφέροντα. Πρόκειται για κομμάτια του λαού με τα ίδια συμφέροντα, που θίγονται και χτυπιούνται απ’ τον κοινό αντίπαλο που είναι το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα και η σημερινή πολιτική εξουσία.
Ωστόσο, η κοινότητα συμφερόντων δεν αρκεί από μόνη της για να διαμορφώσει και κοινή συνείδηση. Το αν και με ποιο τρόπο θα ασκήσει ο εκπαιδευτικός την «εξουσία» του, το πώς θα τοποθετηθεί και θα σταθεί απέναντι στο σχολείο, τους μαθητές και το εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα, έχει να κάνει με την πολιτική και ιδεολογική του τοποθέτηση. Αντίστοιχα και το πώς θα σταθεί και θα τοποθετηθεί ο μαθητής απέναντι στο σχολείο, τη γνώση, το δάσκαλο, το εκπαιδευτικό σύστημα.
Για την κατανόηση της κοινότητας των συμφερόντων, για την απόκτηση κοινής συνείδησης και τη συλλογική δράση βασικό εργαλείο είναι η πολιτική και ιδεολογική παρέμβαση της αριστεράς, τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους μαθητές.
Σε παλιότερες εποχές η αριστερά είχε δώσει αγώνες για την καθολική μόρφωση των παιδιών του λαού και είχε σημαντική παρέμβαση στην ουσία και στο περιεχόμενο αυτής της μόρφωσης. Η μαθητική νεολαία ήταν μπροστά στους λαϊκούς αγώνες και το μαθητικό κίνημα είχε καταχτήσεις σε όσα διεκδικούσε. Αυτοί οι αγώνες αποτελούν σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Οι κινητοποιήσεις ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 πρέπει να αποτελέσουν ένα πρώτο βήμα σε μια κοινή πορεία μαθητών, εκπαιδευτικών, αλλά και όλου του λαού για να υπερασπιστούμε τη δημόσια δωρεάν παιδεία και το δικαίωμα όλων στη μόρφωση.
Χ.Μ. εκπαιδευτικός