Προεκλογικά κανόνια: Σε απόγνωση εκατοντάδες εργαζόμενοι σε Ασπίς, Σκαραμαγκά και Αγούδημο, του Μιχάλη Σιάχου

Έξι λουκέτα σε μεγάλες επιχειρήσεις και ένα επαπειλούμενο δυο βδομάδες πριν τις εκλογές, που σπρώχνουν στην απόγνωση σχεδόν 3.000 εργαζόμενους, ήρθαν να αποκαλύψουν με τον πιο κυνικό τρόπο την χρεοκοπημένη χώρα που θα παραλάβει η επερχόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα συνεχίσει στην ίδια νεοφιλελεύθερη ρότα ακολουθώντας πιστά τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Το λουκέτο στις πέντε ασφαλιστικές εταιρείες, με μεγαλύτερο τον ασφαλιστικό όμιλο Ασπίς, αφήνει στο δρόμο πάνω από 1.000 εργαζόμενους και ξεκρέμαστους περισσότερους από ένα εκατ. ασφαλισμένους. Αποτελεί ένα τρανό παράδειγμα της “θαυματουργής” ελεύθερης αγοράς, η οποία κλυδωνίζεται από την κρίση και αλέθει το μέλλον και τη ζωή των εργαζομένων.

Η ελληνική αγορά ασφαλειών άνοιξε και άρχισε να γιγαντώνεται τη δεκαετία του ’90. Σε συνδυασμό με την προωθούμενη από τότε (θυμηθείτε το ’92 και το νόμο Σιούφα) ανατίναξη του ασφαλιστικού, με τη συστηματική απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης, απαξίωση που σήμερα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Από τότε άρχισε να στρέφεται όλο και περισσότερος κόσμος στις ασφαλιστικές εταιρείες, που υπόσχονταν παροχές και συντάξεις υψηλού επιπέδου. Και οι τότε κυβερνήσεις έκαναν λόγο για “υγιή ανταγωνισμό, μείωση τιμών και αναβάθμιση υπηρεσιών”.

Αντ’ αυτού, βέβαια, σήμερα εύκολα διαπιστώνει κανείς που οδηγήθηκε η κατάσταση. Ασφαλιστικές εταιρείες καταρρέουν σε όλο τον κόσμο, ασφαλισμένοι που έχουν τοποθετήσει οικονομίες μιας ζωής μένουν ξεκρέμαστοι και οι τιμές όχι μόνο δεν έχουν πέσει εξαιτίας του ανταγωνισμού, όπως “κάνει η θαυματουργή ελεύθερη αγορά”, αλλά αντίθετα έχουν εκτοξευτεί κατακόρυφα. Σταδιακά και η συγκεκριμένη αγορά περνά στα χέρια λίγων, οι οποίοι ανενόχλητοι και με καθαρό επιχειρηματικό πεδίο θα μπορούν να καθορίζουν τις τιμές και τους όρους του παιχνιδιού.

Σχεδόν ταυτόχρονα ήρθε και η χρεοκοπία του εφοπλιστή Αγούδημου της GA Ferris, στα πλοία του οποίου απασχολούνταν πάνω από 500 άνθρωποι. Επιπλέον, με το “κανόνι” του Αγούδημου μένουν χωρίς συγκοινωνία πολλά ακριτικά νησιά, αφού ο συγκεκριμένος εφοπλιστής ήταν από τους πρωταγωνιστές των άγονων γραμμών και, βέβαια, των κρατικών επιδοτήσεων, έχοντας εισπράξει τα πέντε τελευταία χρόνια από κρατικές επιδοτήσεις πάνω από 35.000.000 ευρώ.

Το… κερασάκι στην τούρτα ήταν η απειλεί του γερμανικού κολοσσού Thyssen Krupp να βάλει λουκέτο στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όπου εργάζονται πάνω από 1.400 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 160 είναι απλήρωτοι αρκετούς μήνες τώρα. Το θέμα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αφού με παράτες και πανηγυρισμούς ιδιωτικοποιήθηκαν (δηλαδή, ξεπουλήθηκαν) το 2000 από το ΠΑΣΟΚ και πήραν κατευθείαν παραγγελία για 7 υποβρύχια από το πολεμικό ναυτικό.

Πρόκειται για κραυγαλέα περίπτωση υποταγής της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στις απαιτήσεις της Γερμανικής κυβέρνησης, στο πλαίσιο των τότε εξοπλιστικών προγραμμάτων και ως ουρά της παραγγελίας των γερμανικών αρμάτων μάχης λέοπαρντ. Η πώληση των ναυπηγείων με γελοίο τίμημα αναγγέλθηκε τότε ως επιτυχία και αμέσως το δημόσιο έδωσε ως “προίκα” στους Γερμανούς την παραγγελία για τα υπερσύγχρονα υποβρύχια, το κόστος των οποίων ξεπερνούσε τότε το 1 τρισ. δραχμές.

Σήμερα είναι έτοιμα τα τέσσερα υποβρύχια, ωστόσο, από το 2006 δεν έχει παραληφθεί το πρώτο, εξαιτίας κατασκευαστικού προβλήματος (είναι γνωστό και ως “υποβρύχιο που γέρνει”). Σήμερα, λοιπόν, η γερμανική εταιρεία καταγγέλλει τη σύμβαση με το δημόσιο, διεκδικώντας 520 εκατ. ευρώ και απειλεί με λουκέτο λίγες μέρες πριν τις εκλογές ακριβώς για να εκβιάσει την επόμενη κυβέρνηση.

Μιχάλης Σιάχος

Γιώτα Τζανή,
Γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων Proton Ασφαλιστικής

Επί μήνες σερνόταν η πληροφορία για το επερχόμενο κλείσιμο της ΑΣΠΙΣ. Όλοι γνώριζαν ότι οι υπάλληλοι της δούλευαν απλήρωτοι για τουλάχιστον 3 μήνες, παρόλα αυτά κανείς δεν εμπόδιζε τον συγκεκριμένο επιχειρηματία να προβαίνει σε εξαγορές άλλων εταιρειών. Βέβαια ο δικομματισμός έχει προνοήσει με τα κατάλληλα νομοθετήματα να απαλλάσσει τον επιχειρηματία και να φορτώνει το κόστος στο δημόσιο δηλαδή στους ίδιους τους ασφαλισμένους. Αυτό για το οποίο δεν έχουν προνοήσει είναι το τι γίνεται με τους εργαζομένους που μένουν στο δρόμο. Αυτοί δεν δικαιούνται αποζημιώσεις, δεδουλευμένα και εργασία;