Πάτρα: Μια πόλη-χωματερή ανθρώπων, της Κατερίνας Παγουλάτου

Μια εβδομάδα μετά την έκρηξη των μεταναστών

Ένας 17χρονος Αφγανός μετανάστης σε κρίσιμη κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, ένας οδηγός φορτηγού στο κρατητήριο, φωτιές και δακρυγόνα στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας… Καλώς ήρθατε στην πόλη που βιώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο την ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής, την πολύχρονη αδράνεια του κράτους και των εμπλεκόμενων φορέων, η οποία οπλίζει το χέρι της αυτοδικίας, εξευτελίζει ζωές και αξιοπρέπεια, δημιουργεί εκρήξεις. Τα χειρότερα έρχονται ή είναι ήδη εδώ;

Την ώρα που ο οδηγός του φορτηγού πατούσε το γκάζι έχοντας μπροστά του τον 17χρονο Αφγανό μετανάστη, το απόγευμα της Καθαρής Δευτέρας, δεν επιτάχυνε μόνο το βαρύ όχημα. Επιτάχυνε το ξέσπασμα της οργής χιλιάδων μεταναστών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Πάτρα, προσπαθώντας να τρυπώσουν σε ένα καράβι με προορισμό την Ιταλία.

Μια πόλη μέσα στην πόλη

Η "μικρή Καμπούλ" της Πάτρας, φρουρούμενη από τις αστυνομικές δυνάμεις επί ένα τριήμερο προκειμένου να μη χαλάσει το καρναβαλικό πρόσωπο της πόλης, ξεχύθηκε στην παραλιακή λεωφόρο με πέτρες, με ξύλα, με φωτιές… Άλλος ένας "δικός" τους βαριά τραυματισμένος, άλλο ένα εμπόδιο στο δρόμο προς τη Δύση.

Η επιβίβαση στα καράβια έχει δυσκολέψει, τα μέτρα στο λιμάνι είναι πιο αυστηρά. Λιμενικοί και αστυνομία δεν χαρίζονται όπου τους βρουν. Κοιμούνται το πρωί και παραφυλούν το βράδυ για να τρυπώσουν σε κάποιο φορτηγό. Λιγότεροι τα καταφέρνουν πλέον, κατά δεκάδες συνεχίζουν να έρχονται. Στον καταυλισμό επικρατεί το αδιαχώρητο. Σαν τα αγρίμια στο κλουβί, μια πόλη μέσα στην πόλη, εχθρική για τους μεν και τους δε.

Στα επεισόδια που ξέσπασαν το απόγευμα της Καθαρής Δευτέρας δεν κάηκαν μόνο κάδοι απορριμμάτων, δεν έσπασαν μόνο αυτοκίνητα, δεν τραυματίστηκαν μόνο περαστικοί. Τραυματίστηκε η όποια ελπίδα είχε απομείνει στους πολίτες ότι οι ιθύνοντες θα αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη, θα κάνουν κάτι, θα προσπαθήσουν να δουλέψουν στην κατεύθυνση μιας διεξόδου.

Στου κουφού την πόρτα…

Η προκλητική αδράνεια του κράτους μετατρέπει την Πάτρα σε χωματερή ανθρώπων, χωρίς αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, χωρίς προοπτική, χωρίς να έχουν να χάσουν τίποτε. Η παντελής έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής οπλίζει το χέρι της αυτοδικίας, αβαντάρει τις απειλές για "τις καραμπίνες που θα βγουν στους δρόμους", ανοίγει το δρόμο στις φασιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις που ενσταλάζουν το δηλητήριό τους.

Ένας 17χρονος Αφγανός μετανάστης δίνει αυτή τη στιγμή μάχη για τη ζωή του στο νοσοκομείο. Μια πόλη πρέπει να δώσει τη δική της μάχη για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας μεταναστών και κατοίκων, για το σεβασμό της ζωής και των στοιχειωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Τα "χειρότερα" θα έρθουν μόνο αν δεν κάνουμε κάτι για να τα σταματήσουμε.

Κατερίνα Παγουλάτου