Έχουν περάσει 7 μήνες από την Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, και είναι γεγονός πως βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλα και σύνθετα καθήκοντα. Στον προβληματισμό και τη συζήτηση για τη δράση μας ξαναμπαίνουν μια σειρά πολιτικά ζητήματα και επιλογές. Κρίναμε λοιπόν αναγκαίο να ξαναδημοσιεύσουμε (με τη μορφή αποσπασμάτων) τι είχαμε προτείνει σαν ΚΟΕ και τι είχε αποφασίσει η Πανελλαδική Σύσκεψη. Έτσι κάθε σύντροφος και συντρόφισσα μπορεί να κρίνει πιο ουσιαστικά το τι έχει προωθηθεί μέχρι σήμερα και πώς. Στο επόμενο φύλλο θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά στην επιλογή "ΣΥΡΙΖΑ", σε αντιδιαστολή με την επιλογή "ΣΥΡΙΖΑ – εκλογικό σχήμα".
Η πραγματικότητα είναι αρκετά σοβαρή και μάλλον δεν μας επιτρέπεται να την αντιμετωπίζουμε σαν σχολιαστές και παρατηρητές. Απαιτείται ένας συνολικός πολιτικός λόγος, μια ολόπλευρη πραχτική και δράση μέσα –κι όχι διαμέσου εικόνας– στο εν δυνάμει πραγματικό ακροατήριο της αριστεράς, δηλαδή στους εργαζόμενους, στη νεολαία, στο λαό γενικά. Το ευχάριστο είναι ότι έχει αυξηθεί η ακροαματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς γενικά… Σίγουρα δεν πρόκειται, μέχρι τώρα, για ένα ακροατήριο που με συνειδητό τρόπο επιλέγει αριστερά. Στρέφεται προς τα εδώ με ελπίδες λόγω απόγνωσης, ανάγκης, αλλά και αηδίας προς τα όμοια κόμματα του δικομματισμού. Δεν είναι καθόλου δεδομένη η μονιμότητα αυτού του ακροατηρίου… Ένα πρώτο μεθοδολογικό πολιτικό ζήτημα: Θα αντιμετωπίσουμε το ζήτημα και μακροπρόθεσμα (στρατηγικά) ή μόνο κοντόθωρα, ταχτικά με τη λογική των άμεσων αποτελεσμάτων; […] Υπάρχουν τουλάχιστον τρία πεδία προσανατολισμού, προσδιορισμού και δράσης.
1. Οργάνωση του λαού – Συγκρότηση κινημάτων – Λειτουργία ΣΥΡΙΖΑ
Είναι κοινός τόπος ότι τα ΜΜΕ βάζουν καθημερινά την πολιτική ατζέντα. Αποτελεί δευτερεύον θέμα ότι τα ΜΜΕ δημιουργούν ή και "τελειώνουν" πολύ γρήγορα πολιτικά πρόσωπα ή και μικρές πολιτικές παρατάξεις. Ο ρόλος της κρεατομηχανής συμπληρώνει απλά τον κρίσιμο και κύριο για το σύστημα ρόλο τους, που είναι η παθητικότητα, η αποδυνάμωση και η διαίρεση του λαού.
Σε αντίθεση με τον κατατεμαχισμό, την παθητικοποίηση, την υποτίμηση, η δική μας αριστερά πρέπει να πρωταγωνιστήσει, να παλέψει όχι απλά για μια πολιτική για το λαό, αλλά για να κάνει πολιτική ο λαός. Αυτό σημαίνει να γίνει οργανωτής και καταλύτης κοινωνικών αγώνων, να συγκροτεί τα επιμέρους κινήματα, να δημιουργεί ενώνοντας τη μεγάλη κοινωνική δύναμη αλλαγής. Ο στόχος είναι η αλλαγή του τρόπου σκέψης, της συνείδησης, των αξιών του κόσμου. Να αποκτηθεί η κοινωνική ταυτότητα της αλληλεγγύης, της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής προόδου, να προάγει ωσμώσεις, να συγκροτεί κοινωνικότητες και κινήσεις έξω και πέρα από τον καναπέ… Δεν φτάνουν, δεν επαρκούν οι ακτιβισμοί-συμβολισμοί της μιας ώρας και τα εικονικά κινήματα – αυτά δεν ανατρέπουν συσχετισμούς, δεν δημιουργούν αναταράξεις.
Όλα όμως τα παραπάνω έχουν μια απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση. Τη λειτουργία ενός πολιτικού μετώπου που δεν θα χρησιμοποιείται ως εκλογικό σχήμα και μετά θα είναι πολιτικά νεκρό. Θέλουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ που να πρωταγωνιστήσει στην ενεργοποίηση του λαού, στην οικοδόμηση κινημάτων. Όχι ένα νέο κόμμα, αλλά έναν ΣΥΡΙΖΑ που να λειτουργεί, από την κοινοβουλευτική ομάδα έως το τελευταίο χωριό.
2. Μέτωπα παρέμβασης – Αριστερή αντιπολίτευση
Αν δεν θέλουμε να καταντήσει σλόγκαν η αριστερή στροφή, οφείλουμε να της δώσουμε περιεχόμενο. Να αποσαφηνίσουμε τους χώρους δράσης και απεύθυνσης, αναγνωρίζοντας και τα πραγματικά κοινωνικά υποκείμενα αλλαγών. Ζούμε μια εκλογική-δημοσκοπική άνοιξη της αριστεράς, μπορούμε να την εκμεταλλευτούμε για να τη μετασχηματίσουμε σε μόνιμη και επικίνδυνη, για το καπιταλιστικό σύστημα, άνοιξη της κοινωνίας. Η ευκαιρία της αριστεράς στην Ελλάδα βρίσκεται στο κενό εκπροσώπησης των νέων (με το νέο εργασιακό περιβάλλον) εργαζόμενων, της νεολαίας, των από τα κάτω…
[…] Επιμονή στην ενότητα της αριστεράς με ένα κοινό πολιτικό πρόγραμμα που να ανοίγει και τη συζήτηση για την προοπτική του σοσιαλισμού, κάνοντας αυτοκριτική γι’ αυτό που ονομάστηκε "υπαρκτός". Επιμονή στο ΚΚΕ και στο χώρο της λεγόμενης επαναστατικής αριστεράς. Να ζυμωθεί και μέσα στις διεκδικήσεις και τα κινήματα ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, ένα άλλο σύστημα κοινωνικών σχέσεων είναι εφικτό, ο σοσιαλισμός.
3. Προτάσεις λειτουργίας και συντονισμού
(Νίκος Γαλάνης, στο διάλογο για την Πανελλαδική Σύσκεψη.
Θα βρείτε το πλήρες κείμενο:
"ΣΥΡΙΖΑ: Πραγματικότητα παραστάσεων ή πραγματικότητα αλλαγών;"
στο www.syriza.gr)
Ο τρόπος διαμόρφωσης των αποφάσεων και της πολιτικής αποκτά μεγάλη σημασία ιδιαίτερα για τα αριστερά κόμματα, γιατί αποτελεί πρόκριμα και υπόδειγμα για το πώς θα διαμορφώσουν τις συνθήκες και τους όρους άσκησης της εξουσίας αν καταχτήσουν τη λαϊκή πλειοψηφία. Χρειάζεται να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα δώσουν καθαρή εικόνα, δύναμη και προοπτική στο εγχείρημα της συνεργασίας και θα βοηθήσουν να προχωρήσουμε σε ανώτερες μορφές πολιτικής ενότητας. Ουσιώδης προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η ενεργοποίηση των χιλιάδων αγωνιστών που βρίσκονται έξω από τις οργανώσεις αλλά αναγνωρίζουν ως πολιτική τους εκπροσώπηση το ΣΥΡΙΖΑ και θέλουν να συμμετέχουν σε συλλογικές διαδικασίες του. Βασικό κρίκο αυτής της προσπάθειας αποτελεί η συγκρότηση και λειτουργία των τοπικών, κλαδικών, αλλά και των κεντρικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεκριμένα χρειάζονται:
[Από το καταληκτικό κείμενο και τις αποφάσεις
της 1ης Πανελλαδικής Σύσκεψης, 14-16 Μαρτίου 2008]
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Τετάρτης 6 Νοεμβρίου, ο φίλος και σύντροφός μας… Διαβάστε περισσότερα
Ο Γιάννης Χοντζέας γεννήθηκε στην Κορώνη της Μεσσηνίας το 1930. Σε ηλικία μόλις 11 χρονών… Διαβάστε περισσότερα
«Θα βαδίσουμε μέχρι τέλους το μονοπάτι της αντίστασης, ακόμα κι αν σκοτωθούμε όλοι, ακόμα κι… Διαβάστε περισσότερα
Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τις προσεχείς ευρωεκλογές Η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις ιδρυτικές της διακηρύξεις… Διαβάστε περισσότερα
- 1 - Η τάση προς τον πόλεμο δυναμώνει και τα επίκεντρά του διευρύνονται: είναι… Διαβάστε περισσότερα
Η τριπλή απαγόρευση που επέβαλε η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση μεταξύ άλλων στον Γιάνη Βαρουφάκη, επικεφαλής… Διαβάστε περισσότερα