ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ, της Γ.Γ.

«Όλες μαζί!»

της Γ.Γ.

Η καθημερινή πραγματικότητα στα ελληνικά σχολεία αρχίζει να θυμίζει εικόνες  της βίας σε σχολεία των HΠA. Συμμορίες και εκβιασμοί είναι πια συχνά φαινόμενα στα εγκαταλελειμμένα δημόσια σχολεία των αστικών κέντρων και της περιφέρειας. Ένα τέτοιο ακραίο περιστατικό βιασμού μιας 16χρονης Βουλγάρας μαθήτριας στην Αμάρυνθο από Έλληνες συμμαθητές της απασχολεί την επικαιρότητα. Το περιστατικό πήρε γρήγορα δημοσιότητα, ενώ δεν έλειψαν και οι προσπάθειες από κάποιους αναλυτές να χρησιμοποιηθεί για να συκοφαντηθούν οι καταλήψεις. Βέβαια, όλοι γνωρίζουν ότι παρόμοια περιστατικά μπορούν να συμβούν σε όποια στιγμή της λειτουργίας του σχολείου. Mπορούν να συμβούν επειδή αποτελούν την ακραία εκδήλωση της εγκατάλειψης του δημόσιου σχολείου, αλλά –και κυρίως– την ακραία εκδήλωση των φαλλοκρατικών και ρατσιστικών αντιλήψεων της κοινωνίας μας, που οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα τη δύναμη να αποβάλουν.

Η 16χρονη κοπέλα που βιάστηκε, συγκέντρωνε, βέβαια, όλα τα χαρακτηριστικά του «αδύνατου»: γυναίκα, ανήλικη, μετανάστρια, φτωχή, χωρίς πατέρα. Όμως, η επικαιρότητα κάθε μέρα δίνει ειδήσεις βιασμών και για πολύ πιο «νορμάλ» περιπτώσεις. Αν σκεφτούμε επιπλέον πόσοι βιασμοί δεν γίνονται ποτέ γνωστοί, η πραγματική βία που υφίστανται οι γυναίκες είναι δύσκολο να μετρηθεί. Ένα άλλο μύθευμα που διαψεύδεται από την υπόθεση της Εύβοιας είναι ότι οι βιαστές είναι κάποιοι περιθωριακοί με ψυχολογικά προβλήματα. Όμως τα παιδιά που κατηγορούνται για την υπόθεση είναι «μια χαρά παιδιά». Γόνοι «κανονικών» οικογενειών, με πατέρες αυτοί, και μάλιστα πατέρες κύρους (καθηγητές, αστυνομικοί), αντιπροσωπευτικά δείγματα του μέσου 16άρη. Και το χειρότερο: στη «φάση» συμμετείχαν ως θεατές και κοπέλες που αποτύπωναν τη σκηνή στα κινητά τους. Η κοινωνία της μικρής πόλης είναι ταραγμένη, ως συνήθως πολλοί ισχυρίζονται ότι «μάλλον τα ήθελε» και η κοπέλα, οι γονείς ανησυχούν που κάτι τέτοιο συνέβη εντός σχολείου. Όμως ο σύλλογος διδασκόντων δεν εξάντλησε την αυστηρότητά του, ενώ η 16χρονη κοπέλα και η μητέρα της εγκατέλειψαν την πόλη… Οι βιασμοί που ακολουθούν από τα MME, τις ανακρίσεις και τις δίκες θα έρθουν σύντομα να συμπληρώσουν την εικόνα.

«Ζούμε λοιπόν σε μια κοινωνία βιαστών;». Το ερώτημα είναι διατυπωμένο με λάθος τρόπο, γιατί ξεκινά από το ακραίο αποτέλεσμα του βιασμού. Η ορθή απάντηση είναι ότι ζούμε σε μια φαλλοκρατική κοινωνία που θέλει τις γυναίκες στην καλύτερη περίπτωση υπάκουες  και στη χειρότερη σεξουαλικά αντικείμενα. Από αυτό δεν εξαιρείται καμιά, ακόμα κι αν είναι Ελληνίδα ή «καλό κορίτσι». Γι’ αυτό, ίσως, οι πιο γελασμένες της υπόθεσης είναι οι νεαρές κοπέλες που υπερασπίζονται τους δράστες. Θύματα όμως του σεξισμού  μπορούν να είναι όλοι οι αδύναμοι. Άρα και οι γονείς που καμαρώνουν τα αγόρια τους είναι επίσης γελασμένοι. Το νέο στην ιστορία είναι η βιντεοσκόπηση και ο εκβιασμός. Είναι εξωφρενικό που οι αναλυτές στα μεγάλα MME «αγανακτούν», όταν αυτά τα MME εισήγαγαν και επέβαλαν την κρυφή ή φανερή κάμερα και πλούτισαν με τα ριάλιτι. H κατάσταση φέρνει στο νου ένα παλιό φεμινιστικό σύνθημα: «Κάθε γυναίκα μπορεί να βιαστεί. Όλες μαζί να σπάσει η σιωπή». Στις μέρες μας μοιάζει να μην υπάρχει σιωπή, αλλά φασαρία και δημοσιότητα. Αυτό όμως που χρειάζεται να ακουστεί είναι η φωνή των θυμάτων, και αυτό έχει ανάγκη από το «όλες μαζί».