Οικονομία σε κρίση – Νοικοκυριά σε απόγνωση

Αχαλίνωτη η ακρίβεια

Παρτυ διαρκείας για τους κερδοσκόπους

Ένα από τα μεγαλύτερα “εγκλήματα” των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, αλλά και των προηγούμενων δεκαετιών, που έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης της μέσης ελληνικής οικογένειας. Δεν μιλάμε βέβαια για τίποτα άλλο, παρά για την αυξανόμενη ακρίβεια. Το λεγόμενο “καλάθι της νοικοκυράς” που ολοένα και αδειάζει, καθώς οι μέσοι μισθοί πείνας δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας.

Με έναν πληθωρισμό “γαντζωμένο” γύρω στο 3,2% εδώ και μήνες, με την “έκρηξη” των διεθνών τιμών πετρελαίου (η ελληνική οικονομία εξαρτάται πλήρως από τις τιμές του “μαύρου χρυσού”), με την εισαγόμενη κρίση από τις ΗΠΑ στην αγορά κατοικίας, οι τιμές βασικών εμπορικών αγαθών σχεδόν διπλασιάστηκαν σε διάστημα μάλιστα ενός έτους (Φεβρουάριος 2007-Φεβρουάριος 2008).

Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων στην διεθνή αγορά έχουν αυξηθεί κατά 100% από τον περασμένο Μάιο -δημιουργώντας μια νέα κρίση που την έκταση της δεν θα αργήσουμε να διαπιστώσουμε και στην χώρα- ενώ τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) δείχνουν ότι την τελευταία διετία οι κύριοι τροφοδότες του πληθωρισμού είναι τα τρόφιμα, η στέγαση, οι μεταφορές και τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ.

Ευθύνες και “μέτρα” κοροϊδία

Η ΕΣΥΕ, σκοπίμως ή μη, δεν αναφέρει ότι ανάμεσα στους βασικούς τροφοδότες του πληθωρισμού είναι και οι τιμές του πετρελαίου, καθώς αυτό αφορά κυρίως στον δομικό πληθωρισμό. Στατιστικά τερτίπια που μετατοπίζουν το ενδιαφέρον, καθώς δεν μας λένε ποιος ευθύνεται για την ακρίβεια. Ποιος για παράδειγμα ψάχνει πως λειτουργεί η αγορά πετρελαίου; Τι γίνεται με τις προμήθειες στα βυτία, πως μετριούνται τα “κενά” φορτία και πως τιμολογείται για τον τελικό καταναλωτή ο μαύρος χρυσός; Οι διεθνείς αναταράξεις στην αγορά πετρελαίου –αποτέλεσμα καθαρής κερδοσκοπίας των πολυεθνικών του κλάδου και των μεγάλων συμφερόντων των κεφαλαιαγορών- υπό φυσιολογικές συνθήκες καθυστερούν να φτάσουν στα κοντέρ των βενζινάδικων γύρω στις 20 ημέρες. Αντ’ αυτού, ο Έλληνας καταναλωτής πληρώνει σχεδόν αμέσως το “καπέλο” στην τιμή. Το υπουργείο Ανάπτυξης μιλά για “διασταύρωση στοιχείων από τους καταναλωτές”, όχι μόνο στα καύσιμα, αλλά και στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης. Εξήγγειλε το περίφημο “Παρατηρητήριο Τιμών”, στο οποίο οι καταναλωτές θα παρεμβαίνουν –λέει- αφού θα έχουν κάνει έρευνα αγοράς και μαζί με τους εμπόρους θα “περιθωριοποιούν” τους κερδοσκόπους! Η μέση Ελληνίδα νοικοκυρά, δηλαδή, θα μπαίνει στο Ίντερνετ και θα συγκρίνει τις τιμές, προτού πάει να ψωνίσει.

Ακόμη μεγαλύτερη κοροϊδία για τον καταναλωτή αποτελεί ένα από τα 41 μέτρα του ΥΠΑΝ, για την καθιέρωση προτεινόμενης “καλής” τιμής στα αγαθά πρώτης ανάγκης. Ποιος θα την καθορίζει και με ποια κριτήρια; Τα μέτρα του υπουργείου, αναδεικνύουν την ωμή κοροϊδία, την απρόκαλυπτη απάτη σε βάρος των εργαζόμενων σχετικά με το θέμα της ακρίβειας. Η κυβέρνηση αφήνει στο απυρόβλητο τις μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων και τους χονδρέμπορους, με τους οποίους κάθε αρχές του έτους προχωρά σε υποτυπώδεις συμφωνίες “κυρίων”, οι οποίες όλως περιέργως λίγο αργότερα καταστρατηγούνται για τις ανάγκες του “ανταγωνισμού”. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει απεικονίζεται χαρακτηριστικά στα κέρδη που ανακοίνωσε τις προηγούμενες μέρες η γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, η οποία ενίσχυσε το 2007 κατά 85%(!) την κερδοφορία της, όταν ο τζίρος της αυξήθηκε κατά 14%.

Τις πταίει;

Από τις εξαγγελίες για τα 41 μέτρα – “λύση”, λείπει το ποιος φταίει για την αυξανόμενη ακρίβεια…Το ότι η συμβολή του Δημοσίου στην έκρηξη ακρίβειας, είναι από τις σημαντικότερες δεν αναφέρεται σχεδόν πουθενά. Τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, που θα έπρεπε να διατηρούνται “παγωμένα” σε μια τέτοια διεθνή συγκυρία, έχουν αυξηθεί κατά 6,6% (της ύδρευσης) και κατά 7,2% (της ηλεκτροδότησης) μέσα σε ένα χρόνο.

Παράλληλα, οι αυξήσεις στον χώρο των μεταφορών είναι της τάξης του 6% κυρίως λόγω των αυξήσεων στην τιμή της βενζίνης, στα κόμιστρα των ταξί και των υπεραστικών λεωφορείων.

Από την άλλη, το κόστος της στέγασης αυξήθηκε γύρω στο 10%, ενώ συνολικά από τις 12 ομάδες αγαθών και υπηρεσιών που συμπεριλαμβάνονται στον δείκτη τιμών καταναλωτή (που διαμορφώνει τον πληθωρισμό δηλαδή), στις 7 κατηγορίες οι τιμές αυξάνονται με υπερδιπλάσιο ρυθμό έναντι της ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι οι αυξήσεις στις τιμές των αγαθών αυτών είναι διπλάσιες του πληθωρισμού (οι αυξήσεις αυτές αφορούν σε περίπου 300 προϊόντα κύριας κατανάλωσης).

Κατά μέσο όρο οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα είναι της τάξης του 5,5%, παρ’ ότι υπάρχουν είδη όπως τα ζυμαρικά, τα ζαχαρώδη (σοκολάτες, κρουασάν, σνακ), οι παιδικές τροφές και οι τυποποιημένες σαλάτες των οποίων οι τιμές αυξήθηκαν πάνω από 10% (σε μερικές περιπτώσεις πάνω και από 20%, κατά την σύγκριση 2006-2007).

Την ίδια στιγμή, που η κυβέρνηση περιπαίζει τους καταναλωτές για το θέμα της ακρίβειας, επιμένει να επιδιώκει τον έλεγχο του πληθωρισμού, υποδεικνύοντας να δοθούν χαμηλές αυξήσεις στους εργαζομένους στο πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων και ετοιμάζει νέα ληστρικού τύπου φοροεπιδρομή στους μικροεπαγγελματίες, μιλώντας για “συλλογική υπευθυνότητα” για τον περιορισμό της αισχορκέρδειας!

^{ΠΗΓΗ:ΕΣΥΕ}