Η κυβέρνηση άνοιξε επιθετικά το μέτωπο της παιδείας προσδοκώντας τον αποπροσανατολισμό και τη σιωπή για τα μέτωπα των ιδιωτικοποιήσεων και της καλπάζουσας ακρίβειας. Οι πρυτανικές εκλογές αποτελούν μια πρώτη πολιτική μάχη μετά το μεγάλο ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16. Η συντεταγμένη επίθεση ενάντια στις «μειοψηφίες» της φοιτητικής αριστεράς, δείχνει ότι οι υπερασπιστές της νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης δεν έχουν μάθει τίποτε από το περσινό τους πάθημα.
Η τάχα δημοκρατικότητα της καθολικής εκλογής πρυτάνεων και προέδρων από τους φοιτητές, κρύβει δύο απλές αλήθειες:
Πρώτον την επιχείρηση αποπολιτικοποίησης, αποσυγκρότησης του συνδικαλισμού, μετατροπής του φοιτητικού κινήματος σε παθητικό ψηφοφόρο. Κι όλα αυτά για να χτυπηθεί δήθεν η «διαπλοκή» που οι ίδιες οι παρατάξεις του δικομματισμού –και σίγουρα όχι η δική μας αριστερά- δημιούργησαν.
Δεύτερον την μειωμένη συμμετοχή της φοιτητικής κάλπης στο αποτέλεσμα: Σε ένα Πανεπιστήμιο που ψηφίζουν εκατό καθηγητές και χίλιοι φοιτητές, η ψήφος κάθε καθηγητή μετράει για μία και η ψήφος κάθε φοιτητή για 0,02!!! Ποια άμεση δημοκρατία; Ποια δημοκρατική κατάκτηση; Αξίζει τόσος θρήνος για την κλεμμένη κάλπη ειδικά όταν δίνει τέτοιο συντελεστή βαρύτητας στη φοιτητική ψήφο;
Η αριστερά σε αυτή τη συγκυρία δεν είναι δυνατόν να αναιρεί τον εαυτό της.
Η αποχώρηση της ΚΝΕ από τις Γενικές Συνελεύσεις, η αποφυγή του συγκεκριμένου αγώνα για το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών, δείχνουν ότι το ΚΚΕ συνεχίζει να είναι τόσο καθαρούτσικο και περιχαρακωμένο, όσο και ακίνδυνο για την κυβέρνηση Καραμανλή.
Δεν μπορεί επίσης η αριστερά να ισορροπεί ανάμεσα σε δύο βάρκες: Οι αγώνες για την κατάργηση του νόμου να συμβαδίζουν με ζητωκραυγές για την καθολική ψηφοφορία, και με αυταπάτες συμμετοχής στις μεταρρυθμίσεις της ΝΔ.
Πολύ περισσότερο δεν είναι δυνατόν να ακούμε από τους μόνιμους συνομιλητές του Υπουργείου (παρα) Παιδείας τον υποκριτικό θρήνο για την «επίθεση και την υπονόμευση κατά του δημόσιου πανεπιστήμιου, στην οποία πρωτοστατούν μειοψηφικές ομάδες φοιτητών και ένα μέρος της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών». Φτάνει πια με την εμπάθεια ενάντια στο φοιτητικό κίνημα και την ΠΟΣΔΕΠ.
Η ανοχή τμημάτων της αριστεράς στους «χίλιους» συνομιλητές της νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης αλλά και η υπεράσπιση της καθολικής ψηφοφορίας ως «πάγιο δημοκρατικό αίτημα, …όταν εξασφαλίζονται οι όροι για την διεξαγωγή μιας πολιτικής διαδικασίας» υπεκφεύγουν της συγκεκριμένης θέσης σε μια μάχη που πυροδοτήθηκε από την εμπρηστική στάση του Υπουργού Παιδείας.
Η αναβολή των πρυτανικών και προεδρικών εκλογών αποτελεί τη μόνη απάντηση στη συνεχόμενη επιθετικότητα της κυβέρνησης απέναντι στο δημόσιο Πανεπιστήμιο. Η μάχη για την κατάργηση του νόμου πλαίσιο συνεχίζεται και οφείλει να γίνει πιο συνολική: Τις μέρες που πεθαίνει η απόπειρα αναθεώρησης του άρθρου 16, το φοιτητικό κίνημα γιορτάζει την επιτυχία του αγωνιζόμενο, και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να επιβεβαιώσει ότι είναι ο πολιτικός εκφραστής της αγωνιζόμενης νεολαίας…
- 1 - Η τάση προς τον πόλεμο δυναμώνει και τα επίκεντρά του διευρύνονται: είναι… Διαβάστε περισσότερα
Η τριπλή απαγόρευση που επέβαλε η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση μεταξύ άλλων στον Γιάνη Βαρουφάκη, επικεφαλής… Διαβάστε περισσότερα
[Στο τέλος παρατίθενται δύο κατατοπιστικά παραρτήματα: Α. Πληροφορίες για τη Γάζα και την τρέχουσα σύγκρουση,… Διαβάστε περισσότερα
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α Α.1. Τι είναι η Γάζα ● Πολύ περιληπτικά, η Γάζα είναι μια παραθαλάσσια… Διαβάστε περισσότερα
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β Ως Παράρτημα Β' αναδημοσιεύουμε τις πρώτες ανακοινώσεις-τοποθετήσεις οργανώσεων της περιοχής της Μέσης Ανατολής,… Διαβάστε περισσότερα
Το γενικό τοπίo Οι επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές γίνονται μέσα σε ένα κλίμα βουβό, χωρίς καμιά… Διαβάστε περισσότερα