Νεπάλ: Σε κρίση ο αντιμαοϊκός συνασπισμός, του Γ.Τ.

Ο ετερόκλητος κυβερνητικός συνασπισμός που αναδείχθηκε μετά την παραίτηση του μαοϊκού ηγέτη Πρατσάντα από την πρωθυπουργία (λόγω της άρνησης του αρχηγού του στρατού Καταουάλ να υπακούσει τις εντολές του) βρίσκεται σε μεγάλη κρίση. Ήταν μια εξέλιξη αναμενόμενη, αφού το μόνο που ενώνει τους ρεφορμιστές του πάλαι ποτέ πανίσχυρου Κ.Κ. Νεπάλ (Ενωμένοι ΜΛ), τους αντιδραστικούς του Νεπαλέζικου Κογκρέσου και τα φιλοϊνδικά “μειονοτικά” κόμματα είναι το μένος τους εναντίον των μαοϊκών. Έτσι, έφτασαν να ξεχάσουν την βασική αρχή, ότι η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση αποφασίζει, και όχι οι αντιδραστικοί στρατηγοί, και συνέπηξαν τον ετερόκλητο συνασπισμό τους. Που λίγους μήνες μετά παραπαίει: Ο πρωθυπουργός-ηγέτης των Ενωμένων ΜΛ (ο οποίος στις εκλογές δεν βγήκε καν βουλευτής, τον νίκησε ένας 23χρονος μαοϊκός υποψήφιος) επισκέπτεται την Ινδία, και κανείς δεν του δίνει σημασία. Η υπουργός Εξωτερικών, κόρη του ηγέτη του Νεπαλέζικου Κογκρέσου (δεν πάει μόνο στην Ελλάδα σόι το βασίλειο!), αρνείται να τον ακολουθήσει, αφού δεν πήρε και το πόστο του αναπληρωτή πρωθυπουργού. Ταυτόχρονα, ο “μειονοτικός” αναπληρωτής πρωθυπουργός αρνείται να ορκιστεί στα νεπαλέζικα (μόνο στα ινδικά δέχεται!), με αποτέλεσμα το Συνταγματικό Δικαστήριο να του ζητήσει να παραιτηθεί αν δεν αλλάξει γνώμη. Η σύνταξη του νέου Συντάγματος δεν προβλέπεται να τελειώσει έγκαιρα. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός παραμένει ετοιμοπόλεμος. Και το Κοινοβούλιο δεν έχει συνεδριάσει εδώ κι ένα μήνα – οι μαοϊκοί βουλευτές το μπλοκάρουν με συνθήματα ωσότου τα υπόλοιπα κόμματα δεχτούν να συζητήσουν το βασικό ζήτημα: ποιος αποφασίζει στο Νεπάλ, η κυβέρνηση, ή οι στρατιωτικοί και οι ξένες δυνάμεις; Η απόπειρα της σημερινής κυβέρνησης να κατευνάσει τους μαοϊκούς στέλνοντας τελικά την πέτρα του σκανδάλου (τον στρατηγό Καταουάλ) στο σπίτι του, έμεινε μετέωρη, αφού οι μαοϊκοί απαιτούν να υπάρξει σαφής καταγγελία της αντισυνταγματικής στάσης όσων του επέτρεψαν να αμφισβητήσει τις εντολές της κυβέρνησης Πρατσάντα.

Από την πλευρά του, το Ενωμένο Κ.Κ. Νεπάλ (Μαοϊκό) απογοήτευσε τους εχθρούς του, που ήλπιζαν σε διάσπαση των μαοϊκών μετά την πάλη γραμμών που ξεδιπλώθηκε ανάμεσα σε όσους ήθελαν την άμεση επιστροφή στον ένοπλο αγώνα και αυτούς που πρόκριναν μια πιο ευλύγιστη τακτική. Βγήκε ακόμα πιο δυναμωμένο και αποφασισμένο μετά από πλατιά ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής (που κράτησε δύο εβδομάδες), η οποία χαρακτηρίστηκε από βαθιά δημοκρατική συζήτηση. Η σύνθεση που επιτεύχθηκε, με την απόφαση των μαοϊκών να προετοιμάσουν τον λαό για την Τρίτη Λαϊκή Εξέγερση, έχει οπλίσει την βάση του κόμματος με νέα ορμή και ενθουσιασμό. Από την πλευρά του ο Πρατσάντα, που στα μέσα Αυγούστου πραγματοποίησε ταξίδι σε ευρωπαϊκές χώρες, σε συνέντευξή του στο BBC κάλεσε σε συνεργασία των ασιατικών χωρών ενάντια στις ΗΠΑ, ενώ σε ομιλία του στο Λονδίνο ανέβασε τους τόνους, λέγοντας ότι “ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της παγκόσμιας επανάστασης”. Στην ίδια ομιλία, ενισχυμένος από την πετυχημένη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων στην πρόσφατη πλατιά ολομέλεια, ο μαοϊκός ηγέτης απευθύνθηκε και σε όσους ανησυχούν για την πορεία της νεπαλέζικης επανάστασης. Αφού είπε ότι “αντιλαμβανόμαστε το ενδιαφέρον των αδελφών κομμάτων”, τόνισε ότι “δεν θα παρεκκλίνουμε από τις βασικές αρχές και τη θεωρία μας, την οποία εφαρμόζουμε στις συνθήκες του 21ου αιώνα”. Και συνέχισε:

“Στο Νεπάλ καθοδηγούμε έναν πολύ ειδικό τύπο επανάστασης. Αναπόφευκτα υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και καμπές. Στη διάρκεια του λαϊκού πολέμου συμπεράναμε ότι δεν είναι δυνατό να αντιγράψουμε μηχανικά είτε την εξεγερσιακή στρατηγική του Λένιν είτε όλη τη θεωρία του παρατεταμένου λαϊκού πολέμου. Ναι, αντιπαλεύουμε τη φεουδαρχία και τον ιμπεριαλισμό, και καθοδηγούμε τη νέα δημοκρατική επανάσταση. Σ’ αυτά τα βασικά θέματα δεν υπάρχουν αμφιβολίες. Αλλά για να καθοδηγήσουμε την επανάσταση, δεν πρέπει να αναπτύξουμε νέα στρατηγική και νέα τακτική ανάλογα με τις νέες συνθήκες; Έτσι προχωρήσαμε σε μια συγχώνευση, μια νέα σύνθεση, του λαϊκού πολέμου με τις εξεγερσιακές τακτικές. Ποτέ δεν είπαμε όμως ότι αυτό το μοντέλο ισχύει για όλο το προλεταριάτο όπου γης. Αλλά μια επανάσταση δεν μπορεί να επαναληφθεί, παρά μόνο να αναπτυχθεί. Η Παρισινή Κομμούνα δεν μπορούσε να επαναληφθεί στην Οκτωβριανή Επανάσταση, κι αν ο Λένιν δεν είχε αναπτύξει την ιδεολογία στο επίπεδο του λενινισμού, η ρώσικη επανάσταση δεν θα νικούσε. Το ίδιο, αν ο Μάο δεν ανέπτυσσε την ιδεολογία στο επίπεδο της Σκέψης Μάο Τσετούνγκ και μετά του μαοϊσμού, κυρίως στη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, η κινέζικη επανάσταση δεν θα νικούσε. Γι’ αυτό κι εμείς οι κομμουνιστές στο Νεπάλ έχουμε πλήρη συναίσθηση της ευθύνης μας, του διεθνιστικού προλεταριακού μας καθήκοντος. Δεν παρεκκλίνουμε από το βασικό μας καθήκον. Αλλά προσπαθούμε να αναπτύξουμε την ιδεολογία μας, και είμαστε πεπεισμένοι ότι έτσι θα οδηγήσουμε την επανάσταση στη νίκη!”

Γ.Τ.