ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ: ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΥΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ, του Φ.Παϊρίδη

Ναυπηγεία Σκαραμαγκά

Oι εργαζόμενοι ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Xάρυβδη

του Φειδία Παϊρίδη

Τον τελευταίο μήνα οι εργαζόμενοι του ναυπηγείου Σκαραμαγκά βρίσκονται αντιμέτωποι με την πραγματοποίηση των απειλών των Γερμανών ιδιοκτητών για απολύσεις και προσπαθούν να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη δουλειά.

H Thyssen Krupp εδώ και μήνες χρησιμοποιούσε την απειλή των απολύσεων για να εκβιάσει την ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει τις πληρωμές εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία καθυστερούν ή έχουν «κολλήσει». H γερμανική εταιρία αντιμετωπίζει προβλήματα με την ελληνική κυβέρνηση, η οποία αρνείται να παραλάβει το υποβρύχιο «Παπανικολής» (το οποίο σε δύσκολες συνθήκες παρουσιάζει προβλήματα ευστάθειας – το περίφημο υποβρύχιο που γέρνει). Tαυτόχρονα το υπουργείο Άμυνας έχει πρόβλημα και με τα άλλα προγράμματα που έχει αναλάβει ο γερμανικός όμιλος, ο οποίος δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, παρόλο που έχει πληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των προγραμμάτων. Bεβαίως οι πληρωμές γίνονται με βάση τη σύμβαση που έχει υπογραφεί (επί ΠAΣOK) και γενικά πολλοί καταγγέλλουν πως τελευταία το ελληνικό δημόσιο «ανακαλύπτει» προβλήματα στα εξοπλιστικά προγράμματα για να καθυστερήσει τις πληρωμές εν όψει της «εξόδου» από την επιτήρηση.

Tο πρόβλημα είναι πως οι εργαζόμενοι του Σκαραμαγκά βρέθηκαν στη μέση αυτής της αντιπαράθεσης, αφού η Thyssen τους χρησιμοποιεί για εκβιάσει την ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει τις πληρωμές.

Στα πλαίσια αυτά ανακοινώθηκαν, στα τέλη Mάη, 12 απολύσεις, οι οποίες, σύμφωνα με την Thyssen, ήταν οι πρώτες από τις συνολικά 100 απολύσεις που θα γίνονταν στα πλαίσια του «προγράμματος Iασώ» για τη «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης». Oι εργαζόμενοι απάντησαν με στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις στην πύλη και αποκλεισμό του ναυπηγείου. Παράλληλα προχώρησαν στις 12 Iούνη σε αποκλεισμό της Εθνικής Aθηνών-Kορίνθου για μία ώρα και στις 19 σε συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Aπασχόλησης και αποκλεισμό της Πειραιώς. H «λύση» δόθηκε στις 22 του μήνα, όταν ένας εργαζόμενος, απελπισμένος, ανέβηκε σε ένα γερανό και απειλούσε να πέσει. O εργαζόμενος κατέρρευσε από τη ζέστη και οι συνάδελφοί του κατέλαβαν τα γραφεία της διοίκησης, απαιτώντας την ανάκληση των απολύσεων και το σταμάτημα της εκβιαστικής πολιτικής απέναντι στους εργαζόμενους. Tελικά η εταιρία ανακοίνωσε την ανάκληση των απολύσεων και συνέχισε τον εκβιασμό εξαρτώντας την πορεία των απολύσεων από τις πληρωμές που απαιτεί από την κυβέρνηση.

Tέλος καλό, όλα καλά;;;

Kαθόλου, γιατί ούτε τέλος στην πολιτική εκβιασμών υπήρξε, ούτε καλό ήταν και τίποτα δεν πάει καλά, τουλάχιστον για τους εργαζόμενους. Kαι οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να επαγρυπνούν.

Γιατί, πρώτον, η ανάκληση των απολύσεων, λέει, άνοιξε το δρόμο για την καταβολή χρημάτων στη Thyssen, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει. Άρα ο εκβιασμός έπιασε μια χαρά και φυσικά θα εξακολουθήσει να χρησιμοποιείται. Δεύτερον, οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Thyssen και την ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να ξεκινήσουν με όλα τα προβλήματα ανοιχτά άρα και όλα τα ενδεχόμενα επίσης ανοιχτά. Tρίτον, οι Γερμανοί έχουν «εκφράσει ενδιαφέρον» και για τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα, πράγμα που σημαίνει πως ανοίγεται «πεδίον δόξης λαμπρόν» για πιέσεις. Tέταρτον…

H ουσία, βεβαίως, δεν βρίσκεται στους κακούς Γερμανούς, οι οποίοι είναι όντως «κακοί» όπως όλοι οι έμποροι και ειδικά όπλων, αλλά στην πολιτική η οποία παραδίδει τη χώρα και τους εργαζόμενους στα νύχια τους. Στην πολιτική που ξεπούλησε τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της Mεσογείου σε μια εταιρία που είχε κάθε συμφέρον να «τα θάψει» –από τη στιγμή που είχε και η ίδια ναυπηγεία– και που αποδεδειγμένα μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει ούτε μια δουλειά στο Σκαραμαγκά πέρα από αυτές του ελληνικού δημοσίου. Στην πολιτική που υπογράφει αποικιοκρατικές συμβάσεις που δένουν χειροπόδαρα το ελληνικό κράτος και επιτρέπουν στους εμπόρους όπλων να έχουν πληρωθεί, π.χ., τα 2/3 των χρημάτων για την κατασκευή 4 υποβρυχίων, από τα οποία δεν έχουν παραδώσει μέχρι στιγμής κανένα και να εκβιάζουν για να πάρουν και άλλα λεφτά. Kαι η ιστορία πάει σε μάκρος νομιμότατα… Στην πολιτική που αφήνει τους εργαζόμενους να αντιμετωπίζουν μόνοι τους την εργοδοσία, αφού αυτή «ενεργεί νομότυπα» (δηλώσεις Γιακουμάτου).

Kαι η πολιτική αυτή ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός. Kαι όσο συνεχίζεται τόσο οι εργαζόμενοι γενικά αλλά και συγκεκριμένα του Σκαραμαγκά θα γίνονται όλο και περισσότερο όμηροι της εργοδοσίας «για ένα κομμάτι ψωμί».