Τάσος Κουράκης, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ
1 Στη νέα πολιτική συγκυρία που διαμορφώθηκε μετά τις εκλογές, ποια πρέπει να είναι η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να πάρει, ποια αντιπολιτευτική γραμμή πρέπει να παλέψει κ.λπ.;
2 Πώς μπορεί και πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να γειωθεί στην κοινωνία και να αποκτήσει μόνιμη και ουσιαστική σχέση με το λαό;
3 Είναι ώριμες οι συνθήκες για να πάμε σε αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ με ψηφοφορίες και πλειοψηφίες ή, ακόμα περισσότερο, με κάρτες μελών;
1 Στις μέρες μας, συνεχίζει να διαμορφώνεται ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την πλειοψηφία των εργαζομένων, των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των μικροεπαγγελματιών, των αγροτών και της νεολαίας, οι οποίοι ήδη έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα όλα τα προηγούμενα χρόνια της νεοφιλελεύθερης “ανάπτυξης”. Γι’ αυτόν το λόγο, στη νέα κοινοβουλευτική περίοδο, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να κινείται στην κατεύθυνση της αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο ενός εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου με ορίζοντα το σοσιαλισμό. Το εν λόγω εναλλακτικό σχέδιο βάζει την Αριστερά σε ευθεία αντίθεση με το πολιτικό σκηνικό, όπως είναι σήμερα, με στόχο να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς, να αλλάξει το πολιτικό τοπίο, με στόχο τη διαμόρφωση μιας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με επίκεντρο την Αριστερά. Το προγραμματικό μας σχέδιο απευθύνεται κυρίως στην κοινωνία. Θέλουμε οι προτάσεις μας να γίνουν κοινωνικά αιτήματα και να είναι η βάση ανάπτυξης διεκδικητικών αγώνων. Το κύριο είναι να δημιουργηθεί έδαφος για πλατιές κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης. Στο βαθμό δε που αυτή εκδηλώνεται, θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να υπάρξουν ισχυροί αποτελεσματικοί κοινωνικοί αγώνες, που θα ανατρέψουν τις νεοφιλελεύθερες επιλογές. Απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους, μισθωτούς και ημερομίσθιους, συνταξιούχους, εργαζόμενους με επισφαλή σχέση εργασίας κ.λπ. Απευθυνόμαστε στους αγρότες και τους μικρομεσαίους και, με μεγάλη φροντίδα, απευθυνόμαστε στη νέα γενιά, που ασφυκτιά σε μια ζωή με δύσκολο και αβέβαιο μέλλον.
2 Είναι αναγκαίος ο προσανατολισμός του ΣΥΡΙΖΑ στην εκφορά ενός προγραμματικού λόγου που θα χειραφετεί τους πολίτες, θα τους εμπνέει και θα τους καλεί όχι μόνο να αντισταθούν στις επιλογές της κυρίαρχης τάξης, αλλά να αντιπροτείνουν και να προβάλλουν το δικό τους όραμα και το δικό τους κόσμο. Προς τούτο απαιτείται συμμετοχή και δράση στους φορείς που υπάρχουν αλλά και σε κείνους που πρέπει να δημιουργηθούν για να καλύψουν τις νέες ανάγκες (π.χ. σωματεία ανέργων και επισφαλώς εργαζόμενων, παρατηρητήριο καταναλωτών κ.ά.).
Με αφορμή την Πανελλαδική μας Συνδιάσκεψη, μπορούμε να ανοίξουμε τη δράση μας στο μαζικό κίνημα, στα κινήματα παιδείας, υγείας, πολιτισμού, περιβάλλοντος, με καμπάνιες που να στοχεύουν στην ενδυνάμωση και την αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Συγχρόνως, πρέπει να αναπτύσσουμε τις πολιτικές μας θέσεις πάνω σε αυτά τα ζητήματα σε σύνδεση με το γενικότερο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάγκη ανατροπής του πολιτικού σκηνικού. Όσοι εκπροσωπούμε το ΣΥΡΙΖΑ στο Κοινοβούλιο οφείλουμε όχι μόνο να παριστάμεθα στη Βουλή και απλά να συμπαραστεκόμαστε στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά κυρίως να έχουμε ουσιαστικό ρόλο στην οργάνωση, ανάπτυξη και ενδυνάμωση των κοινωνικών αγώνων και τη διεύρυνση της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή και στον τομέα ευθύνης μας. Πρέπει επίσης να συνεχίσουμε την καλή δουλειά που αναπτύξαμε ως ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά με την επιτροπή πολιτικού σχεδιασμού και προγράμματος. Πρόκειται για μια σύνθετη δραστηριότητα. Από τη μία, να βοηθά την κοινοβουλευτική μας δράση σε επίπεδο κριτικής και προτάσεων. Από την άλλη, με σχετική αυτονομία, να βαθαίνει τον προγραμματικό μας λόγο σε επίπεδο συγκυρίας, αλλά κι έξω από αυτή, ενώ συγχρόνως να δίνει ώθηση στη δουλειά μας σε ιδεολογικό επίπεδο. Η δυνατότητα της επιτροπής να εμπλέκεται με την Κοινοβουλευτική Ομάδα, το ΣΥΡΙΖΑ και τις προτάσεις του στο μαζικό κίνημα θα δώσει ώθηση στο σύνολο της δουλειάς μας.
3 Προσωπικά, θα ήθελα περισσότερο χρόνο για διαβούλευση πριν πάμε στην πανελλαδική σύσκεψη. Ακόμη, θα ήθελα ο καθείς και καθεμιά να αισθάνεται ότι η ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ, με τον τρόπο που θα αποφασιστεί, θα διευρύνει την ανάπτυξη της δράσης του και της αυτονομίας του και δεν θα την περιορίσει. Είναι βέβαιο ότι δεν μπορούμε να παραμείνουμε στην υπάρχουσα κατάσταση και στη λογική της πλουραλιστικής εκπροσώπησης. Πρέπει να περάσουμε στην ενιαία έκφραση και τη συριζική συνείδηση όλων. Ακόμη, είναι αναγκαίο να προσδιορίσουμε τους όρους όσον αφορά το περιεχόμενό τους, γιατί οι όροι “μέλος” ή “κάρτα μέλους” από μόνοι τους μπορούν να έχουν ποικίλο περιεχόμενο. Είναι ζητήματα που, πέρα από καλές προθέσεις, θέλουν συζήτηση και σοβαρότητα. Είμαι από εκείνους που θέλουν όχι απλά την ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι τώρα, αλλά την ανάπτυξη και την εξέλιξή του. Γι’ αυτό προτείνω μικρή αναβολή της συνδιάσκεψης και, στο μεσοδιάστημα, να αναπτυχθεί έντονος διάλογος σε όλα τα επίπεδα της οργανωμένης ζωής, αλλά και με την κοινωνία.