Μικρά εργατικά

Έδιωξαν τους Γερμανούς από τη ΔΕΗ

Με μια πετυχημένη συγκέντρωση και ένα ντου στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ, οι εργαζόμενοι απέτρεψαν την υπογραφή του μνημονίου συνεργασίας της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού με τη Χαλυβουργική και τη γερμανική εταιρεία RWE. Η αρχική πρόθεση της διοίκησης της ΔΕΗ φαίνεται να αφορούσε την κατασκευή μονάδων παραγωγής λιθάνθρακα από κοινού, στις οποίες δεν θα κατείχε το πλειοψηφικό ποσοστό αλλά μόνο το 49%. Το κόστος κατασκευής τους, όμως, αλλά και οι αντιδράσεις των κατοίκων των περιοχών (βλ. και http://oxiallokarvounokavala.wordpress.com) που θα κατασκευάζονταν τα εργοστάσια φαίνεται να προνομιοποίησε τη συνεργασία στον τομέα του φυσικού αερίου. Αυτή η εκδοχή, όμως, σημαίνει την ουσιαστική εκχώρηση στη γερμανική εταιρεία των δικαιωμάτων της Δ.ΕΠ.Α. (30%) που κατέχει η ΔΕΗ.

Η διοίκηση της ΔΕΗ υπό τον Τάκη Αθανασόπουλο απέτυχε για τρίτη φορά να πραγματοποιήσει συνεδρίαση του ΔΣ με αυτό το θέμα λόγω των συνεχιζόμενων κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Μάλιστα, η τελευταία απόπειρα συνεδρίασης έγινε στις 2/2, ημέρα Σάββατο, προκειμένου να αποφύγουν τις αντιδράσεις των εργαζόμενων, τελικά όμως δεν τα κατάφεραν. Η συγκέντρωση των εργαζομένων, που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις ενάντια στο ξεπούλημα και τον τεμαχισμό της επιχείρησης ήταν ιδιαίτερα μαζική και αποτελεσματική…

Εθνική Συλλογική Σύμβαση: οι βιομήχανοι απαιτούν…

Το παράδοξο φαινόμενο, σε συλλογικές διαπραγματεύσεις, η εργοδοσία να απαιτεί και να πιέζει, είναι ίσως πολύ ανησυχητικό. Εξηγείται όμως γιατί ο έτερος συνομιλητής της, η ΓΣΕΕ, δεν φαίνεται αποφασισμένος να διαπραγματευτεί και πολύ σκληρά. Η ΓΣΕΕ διεκδικεί αυξήσεις της τάξης του 10,5%, κάτι που μπορεί να την κάνει να ξεπερνά τον εαυτό της, όμως, αν μιλήσουμε με αριθμούς, είναι σαφές ότι δεν καλύπτουν τις απώλειες από τη συνεχιζόμενη ακρίβεια, αλλά ούτε και ανεβάζουν σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο το βασικό μισθό.

Από την άλλη, οι βιομήχανοι έχουν δηλώσει την επιθυμία τους να νομιμοποιήσουν περισσότερο, ακόμα και μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις(!), την ευελιξία και την ανασφάλεια στην αγορά εργασίας. Ξεκινούν από τη γενιά των 500 ευρώ και τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, για τους οποίους προτείνουν να μην ισχύει η αποζημίωση απόλυσης και όλα τα βασικά ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα που κατοχυρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις. Το ίδιο προτείνουν και για περιοχές με μεγάλη ανεργία ή επιχειρήσεις “προβληματικές”, επαναφέροντας με διαφορετικό τρόπο τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.

Η γενιά των 500 ευρώ είναι που πρέπει να δώσει την απάντηση. Ραντεβού και πάλι στην απεργία, στις 13/2

Συνεχίζουν στα λιμάνια

Σχεδόν 40 μέρες έχουν να δουλέψουν κανονικά οι Σταθμοί Εμπορευμάτων στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Το Φλεβάρη αλλά πιθανόν και πιο μετά, θα συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις των λιμενεργατών ενάντια στο ξεπούλημα των λιμανιών σε ξένες πολυεθνικές. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Καραμανλής επιμένουν να χαρίσουν σε ξένη πολυεθνική έναν προσοδοφόρο τομέα όπως τα λιμάνια, ενώ οι διοικήσεις ΟΛΠ και ΟΛΘ έχουν απειλήσει με προσφυγή στη δικαιοσύνη κατά των εργαζομένων.

Στο μεταξύ, την Πέμπτη 24/1, οι εργαζόμενοι μαζί με τοπικούς φορείς πραγματοποίησαν πετυχημένη συγκέντρωση στο κέντρο του Πειραιά όπου συμμετείχαν 1.500 άνθρωποι και η οποία κατέληξε με πορεία στα γραφεία του ΟΛΠ και παρέδωσε ψήφισμα διαμαρτυρίας στο διευθύνοντα σύμβουλο Ν. Αναστασόπουλο. Η κυκλοφορία των εμπορευμάτων στους ΣΕΜΠΟ Πειραιά και Θεσσαλονίκης έχει μειωθεί το Γενάρη πάνω από 50% σε σχέση με το 2008.